Bireyin zorba ya da mağdur olmasına ortam hazırlayan
risk faktörlerinin birden fazla boyutunun olması; bireyin, kişisel ve çevresel
özellikleri ile beraber incelenmesi gerektiğini ortaya çıkarmaktadır. Bandura,
Sosyal Öğrenme Teorisi ile İnsanın sergilediği davranışların, bireysel,
çevresel ve davranışsal faktörlerin karşılıklı etkileşimi sonucunda oluştuğunu
savunmaktadır. Bu doğrultuda, bu araştırmada,
Sosyal Bilişsel Kuram temel alınarak, siber zorbalık davranışına sebep
olan kişisel ve çevresel faktörleri bir model çerçevesinde incelemek
amaçlanmaktadır. Bu araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır.
Araştırmanın örneklemini, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Erzurum ili
Yakutiye, Palandöken ve Aziziye ilçelerinde
9., 10., 11. ve 12. sınıfta öğrenim gören, 753 lise öğrencisi
oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak ‘Siber Zorbalık Ölçeği’
‘İnternet Öz-Yeterliği Ölçeği’, Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği’ ve araştırmacı
tarafından geliştirilen ‘Sanal Ortamda Sosyal Etki Anketi’ kullanılmıştır.
Ölçeklerin yapı geçerliğini sağlamak amacıyla doğrulayıcı faktör analizi (DFA)
kullanılmıştır. Ölçeklerin güvenirliğini sağlamak için ise Cronbach alfa
katsayıları hesaplanmıştır. Araştırmada
elde edilen veriler için, SPSS 21.0 programı aracılığı ile korelasyon analizi
ve LISREL 8.80 programı aracılığıyla yapısal eşitlik modeli uygulanmıştır.
İnternet öz yeterliği, sanal ortamda sosyal etki, sanal ortamda yalnızlık ile
siber zorbalık davranışı arasındaki ilişkileri ortaya koymak amacıyla uygulanan
yapısal eşitlik modeli sonucunda; sanal ortamda sosyal etki, sanal ortamda
yalnızlık ve interneti kullanma öz-yeterliliğin siber zorbalığın % 29’unu
pozitif yönde açıkladığı saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular ilgili
alanyazın ışığında tartışılmış ve gelecek çalışmalara yönelik önerilerde
bulunulmuştur
Sosyal Bilişsel Kuram siber zorbalık internet öz yeterliği sosyal etki sanal ortamda yalnızlık
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020Cilt: 9 Sayı: 2 |
e-ISSN: 2147-1606