Öz
Bu araştırmanın temel amacı, 2006-2017 yılları arasında
Türkiye merkezli dergilerde okulöncesi eğitimi alanında yayınlanan makalelerin
künye bilgisine, yazar sayısına, konu alanlarına, yararlanılan modele,
örnekleme, veri toplama araçlarına ve veri analiz yöntemine göre eğilimlerini
bütüncül ve kapsamlı bir şekilde ortaya koymaktır. Araştırmada makaleleri
derinlemesine incelemek amacıyla nitel araştırma yöntemlerinden olan içerik
analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2006 yılındaki program
değişikliği gözetilerek belirlenen 2006-2017 yılları arasında Türkiye merkezli
yayınlanan okulöncesi eğitimine yönelik basılı ve elektronik yayınlanmış
makaleler oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemi amaçlı örneklemenin bir türü
olan ölçüt örnekleme yoluyla belirlenmiştir. Makaleler, Çiltaş, Güler ve
Sözbilir (2012) tarafından geliştirilen “yayın sınıflama formu”nun okulöncesi
eğitimine uyarlanmasıyla kodlanmıştır. Araştırmada elde edilen verilere göre;
Türkiye’de okulöncesi eğitim alanında yapılmış çalışmaların çoğu iki yazardan
oluşmaktadır, ele alınan konular özellikle gelişim alanları, öğretim
materyalleri, yaklaşım-strateji-yöntem-teknik ve uygulama, program çalışmaları,
aile katılımı, başarı-tutum-algı ve eğitimde karşılaşılan sorunlardan
oluşmaktadır. Okulöncesi eğitimi alanı ile ilgili yapılan makale çalışmalarında
yoğunlukta olarak nicel araştırma yöntemlerinden deneysel olmayan tarama
yöntemi kullanıldığı saptanmıştır. Çalışmaların örneklem grupları açısından
analizi yapıldığında; okulöncesi öğrencilerinin en büyük örneklemi oluşturduğu
görülmektedir. Makalelerin örneklem sayısına bakıldığında en çok 31-100
aralığında örneklem sayısının kullanıldığı görülmektedir. İncelenen makalelerde
yararlanılan veri toplama araçlarına bakıldığında en çok yararlanılan veri
toplama aracının görüşme formu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. ayrıca veri
analizi bulgularına bakıldığında ise nicel analiz yöntemlerinden frekans/yüzde
yönteminin sıklıkla tercih edildiği de ulaşılan sonuçlar arasında yer
almaktadır.
Anahtar Kelimeler
Eğitim Okulöncesi Eğitimi Araştırma Yönelimleri İçerik Analizi
Kaynakça
- Ahi, B. ve Kıldan, A. O. (2013). Türkiye’de okulöncesi eğitimi alanında yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi (2002-2011), Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(27), 23-46.Akaydın, Ş. ve Çeçen, M. A. (2014). Okuma becerisiyle ilgili makaleler üzerine bir içerik analizi, Eğitim ve Bilim, 40(178), 183-198.Aral, N., Kandır, A. Yaşar, M. (2000). Okulöncesi Eğitim ve Ana Sınıfı Programları.İstanbul: Yapa yayınları.Arık, R. S. ve Türkmen, M. (2009). Eğitim bilimleri alanında yayımlanan bilimsel dergilerde yer alan makalelerin incelenmesi. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Antalya.Bartan, M., Şahin, G. (2017). Okulöncesi eğitim alanında yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 60, 69-84.Budak, Y. (2009). Yaşamboyu öğrenme ve ilköğretim programlarının hedeflemesi gereken insan tipi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(3), 693-708.Can Yaşar, M., Aral, N. (2011). Türkiye’de Okulöncesinde drama alanında yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 70-90.Candaş, Z. ve Karataş, A. (2017). Türkiye’de 1996-2016 yılları arasında çevre eğitimi alanında yapılan çalışmaların içerik analizi, Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 5(2), 143-159.Cohen, L. ve Manion, L. (1994) Research Methods in Education (4th ed.), London: Routledge.Çakmak, H. M. (2016). 2002-2015 yılları arasında yayımlanan fizik eğitimi makalelerinin incelenmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(34), 328-337.Çalık, M. ve Sözbilir, M. (2014). İçerik analizinin parametreleri. Eğitim ve Bilim, 39(174), 33-38.Çifçi, T. (2017). Türkiye’de coğrafya eğitimi alanında yapılan lisansüstü tezlerin (2006- 2017) eğilimleri, Tarih ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 6(4), 864-887.Çiltaş, A., Güler G., Sözbilir, M. (2012). Türkiye’de matematik eğitimi araştırmaları: Bir içerik analizi çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1, 565-580.Doğru, M., Gençosman, T., Ataalkın, A. N., Şeker, F. (2012). Fen bilimleri eğitiminde çalışılan yüksek lisans ve doktora tezlerinin analizi, Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(1), 49-64Ertürk Kara, H. G., Aydın Şengül, Ö. (2016). Türkiye’de okulöncesi dönemde fen eğitimi alanındaki çalışmaların incelenmesi. Uluslararası Aile Çocuk ve Eğitim Dergisi, 8, 61-85.Geçit, Y. (2010) Coğrafya eğitimi araştırmalarında temel yönelimler, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(2), 925-967.Gökçek, T., Babacan, F. Z., Kangal, E., Çakır, N. ve Kül, Y. (2013). 2003-2012 yılları arasında Türkiye'de karma araştırma yöntemiyle yapılan eğitim çalışmalarının analizi. International Journal of Social Science, 6(7), 435-456. Doi number: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1655.Göktaş, Y., Hasançebi, F., Varışoğlu, B., Akçay, A., Bayrak, N., Baran, M. Ve Sözbilir, M. (2012). Türkiye’deki eğitim araştırmalarında eğilimler: bir içerik analizi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(1), 443-460.Gülbahar, Y. ve Alper, A. (2009). Öğretim Teknolojileri Alanında Yapılan Araştırmalar Konusunda Bir İçerik Analizi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42 (2), 93-111.Güven, M. ve Aslan, A. M. (2018). Psikolojik danışma ve rehberlik alanında Türkiye’deki bilimsel dergilerde yayınlanan makaleler üzerine bir inceleme, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(55), 593-604.İncekara, S. (2009). Uluslararası alanda coğrafya eğitimi araştırmaları ve Türkiye’den örnekler: mevcut durum ve gelecek yönler. Doğu Coğrafya Dergisi, 14(21), 123- 136.Kale, M. (2010). Eğitimin Temel Kavramları. (Ed.). E. Karip, Eğitim Bilimine Giriş, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.Kaltakçı Gürel, D., Sak, M., Ünal, Z. Ş., Özbek, V., Candaş, Z. ve Şen, S. (2017). 1995- 2015 yılları arasında Türkiye’de fizik eğitimine yönelik yayınlanan makalelerin içerik analizi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 143- 167.Karadağ, E. (2009). Türkiye’de eğitim bilimleri alanında yapılmış doktora tezlerinin tematik ve metodolojik açıdan incelemesi: Bir durum çalışması. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Karakütük, K. (2001). Öğretim Üyesi ve Bilim İnsanı Yetiştirme: Lisansüstü Öğretimin Planlanması. Ankara: Anı Yayıncılık.Kaya, M. F. (2013). Coğrafya eğitiminde yönelimler: 2012 yılına kadar yapılan lisansüstü tezler üzerine bir meta analiz çalışması, Marmara Coğrafya Dergisi, 27, 283- 313.Küçükoğlu, A. ve Ozan, C. (2013). Sınıf öğretmenliği alanındaki lisansüstü tezlere yönelik bir içerik analizi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (12), 27-47.Miles, M, B., and Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook.(2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.Milli Eğitim İstatistikleri (2015). Milli Eğitim İstatistikleri, Örgün Eğitim 2015. Resmi İstatistik Program Yayını, 49. http://sgb.meb.gov.tr. Erişim Tarihi:15.05.2018.Oktay, A. (1990). Türkiye'de Okulöncesi Eğitim. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi Yıl: 1990, Sayı: 2, Sayfa: 151 -160.Ozan, C. ve Köse, E. (2014). Eğitim programları ve öğretim alanındaki araştırma eğilimleri, Sakarya University Journal of Education, 4(1), 116-136.Sapsağlam, Ö. (2013). Değerlendirme Boyutuyla Okulöncesi Eğitim Programları (1952 2013). Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 63-73.Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M. ve Dündar, H. (2014). Eğitim ve bilim dergisinde yayınlanan araştırmaların eğilimleri: İçerik analizi. Eğitim ve Bilim, 39(173), 430 453.Sönmez, V. ve Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.Sözbilir, Ş., Kutu, H., Yaşar, M. D. (2011). Dünyada ve Türkiye’de kimya eğitimi araştırmalarının durumu. https://mustafasozbilir.files.wordpress.com/2014/12/4232tc3bcrkiyedekimyaec 49fitimi_giric59f-ve- ilk-bc3b6lc3bcm.pdf. 12.06.2018 tarihinde erişildi.Stemler, S. (2001). An Overview of Content Analysis. Practical Assesment, Research and Evaluation, 7 (17).Şahin, E. Y., Kana, F. ve Varışoğlu, B. (2013). Türkçe eğitimi bölümlerinde yapılan lisansüstü tezlerin araştırma eğilimleri. International Journal of Human Sciences, 10(2), 356-378.Şahin, G. ve Bartan, M. (2017). Okulöncesi eğitim alanında yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi, The Journal of Academic Social Science, 60, 69-84.Tarman, B., Güven, C., Aktaşlı İ. (2011). Türkiye’de sosyal bilgiler eğitimi alanında yapılan doktora tezlerinin değerlendirilmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 391-410.Tatar, E., Tatar, E. (2008). Fen bilimleri ve matematik eğitimi araştırmalarının analizi I: Anahtar kelimeler. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (16), 89–103.Ünlü, M. ve Alkış, S. (2006). Okulöncesi Öğretmenliği Programlarında Coğrafya Derslerinin Gerekliliğinin İrdelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi,14, 17-28.Varışoğlu, B., Şahin, A. ve Göktaş, Y. (2013). Türkçe eğitimi araştırmalarında eğilimler, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1767-1781.Yalçın, S. (2016). Ölçme ve değerlendirme alanındaki dergilerde yayımlanan makalelerin içerik analizi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 49(1), 65- 84.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.Yılmaz, N. (2003). Türkiye’de Okulöncesi Eğitimi Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 8 Sayı: 3 |
e-ISSN: 2147-1606