Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Paradoksal Psikoterapi

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 2, 0 - 0, 01.06.2016
https://doi.org/10.30703/cije.321388

Öz

Paradoksal psikoterapinin öncülerinden olan psikiyatrist ve nörolojist Victor Frankl çocukluğundan ve geçmiş yaşantılarından yola çıkarak logoterapi adını verdiği anlamı merkez alan anlam yoluyla sağaltımı amaçlayan anlam terapisinin kurucusudur. Kuramında logoterapi ve varoluş analizi kavramlarını kullanan Frankl’ın felsefesi özgür iradeyi ve anlam arayışını vurgular. Varoluş analizinin kişiye yüklediği en büyük görev olan sorumluluk bilincine dikkat çeken Frankl insanın tamamen özgür olmadığını sadece hedeflerini ve isteklerini yerine getirmesi açısından özgür olduğunu dile getirir. Kişinin kendi hayatındaki anlam isteminin farkına varamaması durumunda derin bir anlamsızlık hissi ve boşluk içine düşeceğini vurgulayan Frankl bu hissin kişide psikopatolojik sorunlara yol açtığını söyler. Danışman-danışan ilişkisinin kişinin değişiminde en önemli unsur olduğunu vurgulayarak, danışmanın danışanı anlam arayışında yönlendirmesi gerektiğini ve onu bu arayışa teşvik etmesi gerektiğini dile getirir. Terapötik ilişkide paradoksik niyet ve düşünce odağını değiştirme tekniklerini kullanarak kişinin var olan anlamlarını değiştirerek onları yeniden anlamlandırmasıyla anksiyetesinin ve depresyonunun üstesinden gelebileceğini vurgular. Bireysel danışmada, çift danışmalarında ve grup danışmalarında uygulanır. Terapinin ilk aşamalarında kişinin anlam arayışı desteklenir ve teşvik edilir son aşamalarda danışman danışanı kendi deneyimlerinden, kendi değerlerinden ve yaşam amaçlarından öğrendiklerini somut eylemlere dönüştürmesi için teşvik eder. Paradoksal psikoterapi özetle hayatın anlamını, kişinin içsel anlam arayışını ve yeniden anlamlandırmasını içeren yeni ve gelişmekte olan birçok terapi çeşidiyle entegre çalışma olasılığı olan bir terapi çeşididir.

Kaynakça

  • Ascher, L. M. (1989). Paradoxical intention and recursive anxiety. In L. M. Ascher (Ed.), Therapeutic paradox (pp. 93–137). New York: Guilford Press.
  • Ascher, L. M., & Efran, J. (1978). Use of paradoxical intention in a behavioral program for sleep onset insomnia. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 46, 547–550.
  • Ascher, L. M., & Schotte, D. E. (1999). Paradoxical intention and recursive anxiety. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 30, 71–79.
  • Budak, S. (2005). Psikoloji Terimler Sözlüğü .Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • DiTomasso, R. A., & Greenberg, R. L. (1989). Paradoxical intention: The case of the case study. In L. M. Ascher (Ed.), Therapeutic paradox. New York: Guilford Press.
  • Fehr, S.S. (2000). Grup Terapisine Giriş. İstanbul:Sistem Yayıncılık.
  • Frankl, V. (2007). Duyulmayan Anlam Çığlığı. İstanbul:Öteki Ajans.
  • Frankl, V. (1967). Psychotherapy and existentialism: Selected papers on logotherapy. New York: Simon & Schuster.
  • Frankl, V. (1975). Paradoxical intention and dereflection. Psychotherapy: Theory, Research, and Practice, 12,226–237.
  • Frankl, V. (1985). Logos, paradox, and search for meaning. In M.J. Mahoney & A. Freeman (Eds) Cognition and psychotherapy. New York: Plenum Press.
  • Frankl,V. (1985). Man’s search for meaning. New York: Washington Square Press.
  • Gerald, M., Frank, M. & Lisiecki, J. (1976). The paradox in psychotherapy: An Adlerian perspective. Individual Psychology, 32(2),169-184.
  • Glen,K. & Darrell, S. (1985). Reframing paradoxical psychotherapy. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 22(4), 786-792.
  • Haim, O. (1986). Integrating paradoxical interventions in the normal course of therapy: a non-specific approach. Journal of Psychotherapy, 40, 572-581.
  • Hançerlioğlu, O. (2000). Felsefe Sözlüğü. İstanbul : Remzi Kitabevi Jr., J.A. & McCarthy. J.C. (2007). Theories of Counseling and Psychotherapy. New Jersey: Pearson.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2008). Günümüzde İnsan ve İnsanlar. İstanbul:Evrim Yayınevi. Nietzel, M.T., Bernstein, A.D., Kramer, G.P., & Milich, R. (2003). Introduction to Clinical Psychology. New Jersey:Pearson.
  • Sharf, R.S. (2014). Psikoterapi ve Psikolojik Danışma Kuramları. (Çev.Edt. Nilüfer VOLTAN ACAR). Ankara:Nobel Yayınevi.
  • Solyom, L., Garza-Perez, J., Ledwidge, L. & Solyom, C. (1972). Paradoxical intention in the treatment of obsessive thoughts:A pilot study. Comprehensive Psychiatry, 13(3),291-297.
  • Weeks, G. R., & L’Abate, L. (1982). Paradoxical psychotherapy. New York: Brunner/Mazel. Weeks, G.R.(1991). Promoting change through paradoxical therapy. New York : Brunner/Mazel.

Paradoxical Psychotherapy

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 2, 0 - 0, 01.06.2016
https://doi.org/10.30703/cije.321388

Öz

Psychiatrist and neurologist Victor Frankl who is one of the pioneers of
paradoxical psychotherapy is the founder of logo therapy based on past
experiences and childhood which aims treatment by means and takes meaning in
the center. Franklin's philosophy using the concepts logo therapy and
existential analysis in his theory emphasizes the free will and search for
meaning. Franklin drawing attention to the sense of responsibility that is the
biggest task existential analysis expresses human being is not completely free
but only free in terms of fulfilling the goals and aspirations. Franklin
emphasizing that the person who fails to realize the meaning of his life will
fall into a deep sense of meaninglessness and emptiness makes clear that this
feeling leads to occurrence of psychopathological problems. Emphasizing that
counselor-consultant relation is the most prominent element of individual
change, Franklin expresses that the counselor should lead and encourage the
consultant to seek the meaning. By using dereflection methods and paradoxic
intention in therapeutics relation, Franklin emphasizes that the person will be
able to overcome anxiety and depression by changing and re-interpreting the
meaning. This is applied in individual counseling, pair counseling, and group
counseling. in the first paces of the therapy, the meaning search of person is
supported and encouraged. in the last paces, the counselor encourage the
consultant to learn from his own life experiences, values, and goals by turning
them into concrete actions. In summary, paradoxical psychotherapy is a kind of
therapy that includes the personal pursuit and re-interpretation of the meaning
of life,  and has a potential to
integrate many other therapy kinds.

Kaynakça

  • Ascher, L. M. (1989). Paradoxical intention and recursive anxiety. In L. M. Ascher (Ed.), Therapeutic paradox (pp. 93–137). New York: Guilford Press.
  • Ascher, L. M., & Efran, J. (1978). Use of paradoxical intention in a behavioral program for sleep onset insomnia. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 46, 547–550.
  • Ascher, L. M., & Schotte, D. E. (1999). Paradoxical intention and recursive anxiety. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 30, 71–79.
  • Budak, S. (2005). Psikoloji Terimler Sözlüğü .Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • DiTomasso, R. A., & Greenberg, R. L. (1989). Paradoxical intention: The case of the case study. In L. M. Ascher (Ed.), Therapeutic paradox. New York: Guilford Press.
  • Fehr, S.S. (2000). Grup Terapisine Giriş. İstanbul:Sistem Yayıncılık.
  • Frankl, V. (2007). Duyulmayan Anlam Çığlığı. İstanbul:Öteki Ajans.
  • Frankl, V. (1967). Psychotherapy and existentialism: Selected papers on logotherapy. New York: Simon & Schuster.
  • Frankl, V. (1975). Paradoxical intention and dereflection. Psychotherapy: Theory, Research, and Practice, 12,226–237.
  • Frankl, V. (1985). Logos, paradox, and search for meaning. In M.J. Mahoney & A. Freeman (Eds) Cognition and psychotherapy. New York: Plenum Press.
  • Frankl,V. (1985). Man’s search for meaning. New York: Washington Square Press.
  • Gerald, M., Frank, M. & Lisiecki, J. (1976). The paradox in psychotherapy: An Adlerian perspective. Individual Psychology, 32(2),169-184.
  • Glen,K. & Darrell, S. (1985). Reframing paradoxical psychotherapy. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 22(4), 786-792.
  • Haim, O. (1986). Integrating paradoxical interventions in the normal course of therapy: a non-specific approach. Journal of Psychotherapy, 40, 572-581.
  • Hançerlioğlu, O. (2000). Felsefe Sözlüğü. İstanbul : Remzi Kitabevi Jr., J.A. & McCarthy. J.C. (2007). Theories of Counseling and Psychotherapy. New Jersey: Pearson.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2008). Günümüzde İnsan ve İnsanlar. İstanbul:Evrim Yayınevi. Nietzel, M.T., Bernstein, A.D., Kramer, G.P., & Milich, R. (2003). Introduction to Clinical Psychology. New Jersey:Pearson.
  • Sharf, R.S. (2014). Psikoterapi ve Psikolojik Danışma Kuramları. (Çev.Edt. Nilüfer VOLTAN ACAR). Ankara:Nobel Yayınevi.
  • Solyom, L., Garza-Perez, J., Ledwidge, L. & Solyom, C. (1972). Paradoxical intention in the treatment of obsessive thoughts:A pilot study. Comprehensive Psychiatry, 13(3),291-297.
  • Weeks, G. R., & L’Abate, L. (1982). Paradoxical psychotherapy. New York: Brunner/Mazel. Weeks, G.R.(1991). Promoting change through paradoxical therapy. New York : Brunner/Mazel.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Diğer ID JA32TU49ZK
Bölüm Articles
Yazarlar

Önder Baltacı

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Baltacı, Ö. (2016). Paradoksal Psikoterapi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 5(2). https://doi.org/10.30703/cije.321388

e-ISSN: 2147-1606

14550        14551