Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Examining Self-Directed Learning Skills of Secondary School Students in The Distance Education Process

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 2, 412 - 431

Öz

The study used a mixed method design to examine the self-directed learning skills of secondary school students during the distance education process, to quantitatively determine the changes in these skills in terms of gender, number of siblings receiving online education, grade level, and family income level, and to interpret the reasons for these changes in a holistic framework by determining them qualitatively. After obtaining quantitative data in the mixed method design process, a semi-structured interview form was used to determine the reasons. The quantitative phase of the research was conducted with 758 secondary school students studying in 16 secondary schools, and the qualitative phase was conducted with 16 secondary school students studying in 8 secondary schools. The study determined that the self-directed learning skills of secondary school students in the distance education process did not show a significant difference in terms of gender, but in terms of grade level, there were significant differences in the dimensions of metacognitive awareness skills, resource determination and sustaining the desire to learn. The study found that there was a significant difference between the self-directed learning skill levels of secondary school students in the distance education process in terms of the variable of the number of siblings receiving online education, in the entire scale and in the dimensions of metacognitive awareness skills, resource determination and sustaining the desire to learn. In terms of family income level, the study determined that there was a significant difference between the self-directed learning skills levels of secondary school students in the distance education process in the sub-dimension of sustaining the desire to learn.The qualitative data obtained by using the semi-structured interview form were analyzed using a qualitative data analysis program and consisted of the themes of learning skills, self-control skills, metacognitive awareness skills, sustaining learning desire and determining learning resouces. The quantitative and qualitative phases of the research yielded compatible results, and the study concluded that the self-directed learning skills of secondary school students during the distance education period should be improved.

Kaynakça

  • Acar, C. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
  • Afşar, B. & Büyükdoğan, B. (2020). Covid-19 pandemisi döneminde İİBF ve SBBF öğrencilerinin uzaktan eğitim hakkındaki değerlendirmeleri. Karatay Sosyal Araştırmalar Dergisi, (5), 161-182.
  • Alkan, C. (1987). Açıköğretim: Uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, 157.
  • Altunay, E., Gülşin, O. ve Yalçınkaya, M. (2014). Eğitim kurumlarında mobbing uygulamalarına ilişkin nitel bir araştırma. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 62-80. DOI: 10.19126/suje.37750
  • Angelino, L., Williams, F. K., ve Natvig, D. (2007). Strategies to Engage Online Students and Reduce Attrition
  • Avcı, F. & Akdeniz, E. C. (2021). Koronavirüs (Covid-19) salgını ve uzaktan eğitim sürecinde karşılaşılan sorunlar konusunda öğretmenlerin değerlendirmeleri. Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim Dergisi, 3(4), 117-154.
  • Aydar, G. (2021) Okul öncesi öğretmen adaylarının öz yönetimli öğrenme becerilerinin yordanmasında bilişötesi farkındalık ve dijital okuryazarlık düzeylerinin rolü. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Bakioğlu, B. & Çevik, M. (2020). Covıd-19 pandemisi sürecinde fen bilimleri öğretmenlerinin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Turkish Studies, 15, 4.
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (2), 368-388. DOI: 10.31592/aeusbed.598299
  • Brookfield, S. (1995). Adult learning: An overview. International encyclopedia of education, 10, 375-380.
  • Bulunuz, M., & Bulunuz, N. (2013). Fen öğretiminde biçimlendirici değerlendirme ve etkili uygulama örneklerinin tanıtılması. Journal of Turkish Science Education, 10(4), 119-135.
  • Büyüköztürk, Ş., Çokluk Bökeoğlu, Ö., & Köklü, N. (2009). Sosyal bilimler için istatistik (27. baskı). Pegem Akademi.
  • Coşkun, B. K. & Tekkol, İ. A. (2022). Sınıf öğretmeni adaylarının problemli internet kullanım davranışlarının öz-yönetimli öğrenme becerileri açısından incelenmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(32), 325-340.
  • Creswell, J. W. (2017). Eğitim araştırmaları: Nicel ve nitel araştırmanın planlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesi (1. Baskı). Edam Yayıncılık.
  • Çolak, A. ve Uzuner, Y. (2004). Zihin özürlü çocukların okuma yazma öğrenmeleri ve özel eğitim öğretmenleri: Yarı yapılandırılmış görüşme araştırması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4 (2), 241-270.
  • Demir, D., Özdinç, F. & Ünal, E. (2018). Eğitim bilişim ağı (EBA) portalına katılımın incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 407-422.
  • Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (39).
  • Doğan, S. & Tatık, R. Ş. (2015). Evaluation of distance education program in Marmara University according to the views of students. Route Educational and Social Science Journal, 2(1), 247-261.
  • Duckworth, E. (2009). Helping students get to where ideas can find them. The New Educator, 5(3),185-188.
  • Erkoca, M. C. (2021). Uzaktan eğitim sürecinde öğrenci ilgisi–bir çalışma. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 7(1), 148-163.
  • Erol, M. & Erol, A. (2020). Koronavirüs pandemisi sürecinde ebeveynleri gözünden ilkokul öğrencileri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 529-551.
  • Ersoy, M. (2014). Uzaktan eğitim uygulamalarında tam öğrenme modelinin öğrencilerin başarı ve tutumlarına etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi]. İnönü Üniversitesi.
  • Fojtik, R. (2018). Problems of distance education. Icte Journal, 7(1), 14-23. https://doi.org/10.2478/ijicte-2018-0002
  • Games, P. A. (1971). Multiple comparisons of means. American Educational Research Journal, 8(3), 531-565. https://doi.org/10.3102/00028312008003531
  • Gedik, G. (2022). Müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin öz-yönetimli öğrenme düzeyleri ile piyano öğrenme stilleri arasındaki ilişki [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
  • Gelbal, S. & Kellecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 33, 135-145.
  • Gibbons, M. & Phillips, G. (1982). Self-education: The process of life-long learning. Canadian Journal of Education/Revue canadienne de l'éducation, 67-86.
  • Gualano, M. R., Lo Moro, G., Voglino, G., Bert, F., & Siliquini, R. (2020). Effects of Covid-19 lockdown on mental health and sleep disturbances in Italy. International journal of environmental research and public health, 17(13), 4779.
  • Hartley, K., & Bendixen, L. D. (2001). Educational research in the Internet age: Examining the role of individual characteristics. Educational Researcher, 30(9), 22-26. https://doi.org/10.3102/0013189X030009022
  • Horzum, M. B. (2011). Transaksiyonel uzaklık algısı ölçeğinin geliştirilmesi ve karma öğrenme öğrenenlerinin transaksiyonel uzaklık algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11 (3), 1571-1587.
  • İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim. (4. Baskı). Pegem Akademi.
  • Kan, A. Ü. & Fidan, E. K. (2016). Student perceptions of distance education on Turkish language courses. Turkish Journal of Educational Studies, 3(2), 23-45.
  • Kaplan, E. (2017). 6. sınıf öğrencilerinin ışık ve ses konusundaki kavram yanılgılarının kavram testi, kavram karikatürleri ve yarı yapılandırılmış görüşme kullanılarak tespit edilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
  • Karaağaçlı, M. (2008). İnternet teknolojileri destekli uzaktan eğitimde sosyal kazanımlar gereksinimi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2).
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi (14. Baskı). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
  • Kartal, Ş. (2022). Nitel araştırmanın desenlenmesi. M. Çelebi (Ed.) Nitel araştırma yöntemleri içinde (s. 224- 248). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kayıhan, Ş. N. (2017). Öz-yönetimli öğrenme ve duygusal zekâ arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Sakarya Üniversitesi.
  • Kılıç, D. & Sökmen, Y. (2012). Sınıf öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye yönelik hazırbulunuşluklarının incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3), 223-228.
  • Kırılmazkaya, G. (2018). An investigation of preservıce teachers’ readiness for their self-directed learning. Turkish Studies Educational Sciences, 13(11), 865-877. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.12931
  • Kürtüncü, M. & Kurt, A. (2020). COVID-19 pandemisi döneminde hemşirelik öğrencilerinin uzaktan eğitim konusunda yaşadıkları sorunlar. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 66-77.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Morris, T. H. (2019). Self-directed learning: A fundamental competence in a rapidly changing world. International Review of Education, 65(4), 633-653. DOI: 10.1007/s11159-019-09793-2
  • Özbay, Ö. (2015). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumu. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, (5), 376-394. https://doi.org/10.16991/inesjournal.174
  • Özdoğan, A. Ç. & Berkant, H. G. (2020). Covid-19 pandemi dönemindeki uzaktan eğitime ilişkin paydaş görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 13-43.
  • Özbek, R., Eroğlu, M. & Donmuş V. (2017). Öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye ilişkin hazırbulunuşluklarının incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(13), 17-35.
  • Özer, B. (2004). Öğretmenin yeni görevi: Öğrenmeyi öğretme. Öğrenmeyi Öğrenme Etkinlikleri Diyaloglar, Sunumlar, Atölyeler, 17-18 Kasım, İstanbul.
  • Öztürk, Y. A., Bilgen, Z. & Bilgen, S. (2017). Sorgulama becerileri ile kendi kendine öğrenme becerileri arasındaki ilişki: temel eğitim öğretmen adaylarına yönelik bir araştırma. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 179-214.
  • Peraya, D. (1994). Distance education and the WWW. Education at A Distance, 9(7), 20-23.
  • Pişken, M. T. (2021). Sınıf öğretmenlerinin pandemik salgın nedeniyle uygulanan uzaktan eğitim hakkında görüşleri (İstanbul ili Esenyurt ilçesi örneği) [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi.
  • Salas, G. (2010). Öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşlukları (Anadolu üniversitesi örneği) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Singh, S. (2003). Advanced Sampling Theory with Applications. Kluwer Academic Publishers.
  • Sumuer, E. (2018). Factors related to college students’ self-directed learning with technology. Australasian Journal of Educational Technology, 34(4). DOI: 10.14742/ajet.3142
  • Tekin, H. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (24. Baskı). Yargı Yayınevi.
  • Tuncer, M. & Tanaş, R. (2011). Akademisyenlerin uzaktan eğitim programlarına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat ve Tunceli Üniversiteleri örneği). İlköğretim Online, 10(2), 776-784.
  • Wolk, R. (2010). Education: The case for making it personal. Educational Leadership, 67(7), 16-21.
  • Yaşar, S., Sert, G., Demir, Ö., & Yurdagül, H. (2013). Ortaokul ve lise öğrencilerinin bilgisayara karşı tutumu ve teknoloji ile birlikte kendi kendine öğrenmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası insan bilimleri dergisi, 8(1), 942-973.
  • Yılmazsoy, B., & Kahraman, M. (2019). Uzaktan eğitim öğrencilerinin öz-yönetimli öğrenme becerilerinin incelenmesi. Journal of Theoretical Educational Science, 12(2), 783-818. https://doi.org/10.30831/akukeg.429362
  • Yolcu, H. H. (2020). Koronavirüs (covid-19) pandemi sürecinde sınıf öğretmeni adaylarının uzaktan eğitim deneyimleri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 237-250.
  • Yüzlü, U. (2019). Ön lisans öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile yaşam boyu öğrenme anahtar yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bartın Üniversitesi.

Ortaokul Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Sürecinde Öz-Yönetimli Öğrenme Becerilerinin İncelenmesi

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 2, 412 - 431

Öz

Ortaokul öğrencilerinin uzaktan eğitim sürecindeki öz-yönetimli öğrenme becerilerinin incelenmesi ve bu becerilerin cinsiyet, çevrimiçi eğitim gören kardeş sayısı, sınıf düzeyi, ailenin gelir düzeyi açısından gösterdiği değişimin nicel olarak tespit edilmesi ve bu değişim nedenlerinin nitel olarak belirlenerek bütüncül bir çerçevede yorumlanması amacıyla yapılan araştırmada karma desen kullanılmıştır. Karma desen sürecinde nicel veriler elde edildikten sonra nedenleri belirlemek amacıyla yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın nicel uygulama aşaması 16 ortaokulda öğrenim gören 758 ortaokul öğrencisi ile, nitel uygulama aşaması ise 8 ortaokulda öğrenim gören 16 ortaokul öğrencisi ile yürütülmüştür. Ortaokul öğrencilerinin uzaktan eğitim sürecindeki öz-yönetimli öğrenme becerilerinin cinsiyet açısından anlamlı fark oluşturmadığı, sınıf düzeyi açısından ise üst-bilişsel farkındalık becerileri, kaynak belirleyebilme ve öğrenme isteğini sürdürebilme boyutlarında anlamlı farklılık oluştuğu belirlenmiştir. Ortaokul öğrencilerinin uzaktan eğitim sürecindeki öz-yönetimli öğrenme becerileri düzeyleri arasında çevrimiçi eğitim gören kardeş sayısı değişkeni açısından ölçeğin tamamı ile üst-bilişsel farkındalık becerileri boyutunda, kaynak belirleyebilme boyutunda ve öğrenme isteğini sürdürebilme boyutunda anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. Ailenin gelir düzeyi açısından, uzaktan eğitim sürecindeki ortaokul öğrencilerinin öz-yönetimli öğrenme beceri düzeyleri arasında öğrenme isteğini sürdürme alt boyutunda anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilen nitel veriler, nitel veri analiz programı kullanılarak analiz edilmiş olup, öğrenme becerileri, öz kontrol becerileri, üst bilişsel farkındalık becerileri, öğrenme isteğini sürdürebilme ve öğrenme kaynağı belirleyebilme temalarından oluşmuştur. Araştırmanın nicel ve nitel aşamaları birbirleriyle uyumlu sonuçlar vermiş ve ortaokul öğrencilerinin uzaktan eğitim döneminde gösterdikleri öz-yönetimli öğrenme becerilerinin geliştirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Acar, C. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
  • Afşar, B. & Büyükdoğan, B. (2020). Covid-19 pandemisi döneminde İİBF ve SBBF öğrencilerinin uzaktan eğitim hakkındaki değerlendirmeleri. Karatay Sosyal Araştırmalar Dergisi, (5), 161-182.
  • Alkan, C. (1987). Açıköğretim: Uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, 157.
  • Altunay, E., Gülşin, O. ve Yalçınkaya, M. (2014). Eğitim kurumlarında mobbing uygulamalarına ilişkin nitel bir araştırma. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 62-80. DOI: 10.19126/suje.37750
  • Angelino, L., Williams, F. K., ve Natvig, D. (2007). Strategies to Engage Online Students and Reduce Attrition
  • Avcı, F. & Akdeniz, E. C. (2021). Koronavirüs (Covid-19) salgını ve uzaktan eğitim sürecinde karşılaşılan sorunlar konusunda öğretmenlerin değerlendirmeleri. Uluslararası Sosyal Bilimler ve Eğitim Dergisi, 3(4), 117-154.
  • Aydar, G. (2021) Okul öncesi öğretmen adaylarının öz yönetimli öğrenme becerilerinin yordanmasında bilişötesi farkındalık ve dijital okuryazarlık düzeylerinin rolü. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Bakioğlu, B. & Çevik, M. (2020). Covıd-19 pandemisi sürecinde fen bilimleri öğretmenlerinin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Turkish Studies, 15, 4.
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (2), 368-388. DOI: 10.31592/aeusbed.598299
  • Brookfield, S. (1995). Adult learning: An overview. International encyclopedia of education, 10, 375-380.
  • Bulunuz, M., & Bulunuz, N. (2013). Fen öğretiminde biçimlendirici değerlendirme ve etkili uygulama örneklerinin tanıtılması. Journal of Turkish Science Education, 10(4), 119-135.
  • Büyüköztürk, Ş., Çokluk Bökeoğlu, Ö., & Köklü, N. (2009). Sosyal bilimler için istatistik (27. baskı). Pegem Akademi.
  • Coşkun, B. K. & Tekkol, İ. A. (2022). Sınıf öğretmeni adaylarının problemli internet kullanım davranışlarının öz-yönetimli öğrenme becerileri açısından incelenmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(32), 325-340.
  • Creswell, J. W. (2017). Eğitim araştırmaları: Nicel ve nitel araştırmanın planlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesi (1. Baskı). Edam Yayıncılık.
  • Çolak, A. ve Uzuner, Y. (2004). Zihin özürlü çocukların okuma yazma öğrenmeleri ve özel eğitim öğretmenleri: Yarı yapılandırılmış görüşme araştırması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4 (2), 241-270.
  • Demir, D., Özdinç, F. & Ünal, E. (2018). Eğitim bilişim ağı (EBA) portalına katılımın incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 407-422.
  • Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (39).
  • Doğan, S. & Tatık, R. Ş. (2015). Evaluation of distance education program in Marmara University according to the views of students. Route Educational and Social Science Journal, 2(1), 247-261.
  • Duckworth, E. (2009). Helping students get to where ideas can find them. The New Educator, 5(3),185-188.
  • Erkoca, M. C. (2021). Uzaktan eğitim sürecinde öğrenci ilgisi–bir çalışma. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 7(1), 148-163.
  • Erol, M. & Erol, A. (2020). Koronavirüs pandemisi sürecinde ebeveynleri gözünden ilkokul öğrencileri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 529-551.
  • Ersoy, M. (2014). Uzaktan eğitim uygulamalarında tam öğrenme modelinin öğrencilerin başarı ve tutumlarına etkisi [Yayınlanmamış doktora tezi]. İnönü Üniversitesi.
  • Fojtik, R. (2018). Problems of distance education. Icte Journal, 7(1), 14-23. https://doi.org/10.2478/ijicte-2018-0002
  • Games, P. A. (1971). Multiple comparisons of means. American Educational Research Journal, 8(3), 531-565. https://doi.org/10.3102/00028312008003531
  • Gedik, G. (2022). Müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin öz-yönetimli öğrenme düzeyleri ile piyano öğrenme stilleri arasındaki ilişki [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Pamukkale Üniversitesi.
  • Gelbal, S. & Kellecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 33, 135-145.
  • Gibbons, M. & Phillips, G. (1982). Self-education: The process of life-long learning. Canadian Journal of Education/Revue canadienne de l'éducation, 67-86.
  • Gualano, M. R., Lo Moro, G., Voglino, G., Bert, F., & Siliquini, R. (2020). Effects of Covid-19 lockdown on mental health and sleep disturbances in Italy. International journal of environmental research and public health, 17(13), 4779.
  • Hartley, K., & Bendixen, L. D. (2001). Educational research in the Internet age: Examining the role of individual characteristics. Educational Researcher, 30(9), 22-26. https://doi.org/10.3102/0013189X030009022
  • Horzum, M. B. (2011). Transaksiyonel uzaklık algısı ölçeğinin geliştirilmesi ve karma öğrenme öğrenenlerinin transaksiyonel uzaklık algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11 (3), 1571-1587.
  • İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim. (4. Baskı). Pegem Akademi.
  • Kan, A. Ü. & Fidan, E. K. (2016). Student perceptions of distance education on Turkish language courses. Turkish Journal of Educational Studies, 3(2), 23-45.
  • Kaplan, E. (2017). 6. sınıf öğrencilerinin ışık ve ses konusundaki kavram yanılgılarının kavram testi, kavram karikatürleri ve yarı yapılandırılmış görüşme kullanılarak tespit edilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
  • Karaağaçlı, M. (2008). İnternet teknolojileri destekli uzaktan eğitimde sosyal kazanımlar gereksinimi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 1(2).
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi (14. Baskı). Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
  • Kartal, Ş. (2022). Nitel araştırmanın desenlenmesi. M. Çelebi (Ed.) Nitel araştırma yöntemleri içinde (s. 224- 248). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kayıhan, Ş. N. (2017). Öz-yönetimli öğrenme ve duygusal zekâ arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Sakarya Üniversitesi.
  • Kılıç, D. & Sökmen, Y. (2012). Sınıf öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye yönelik hazırbulunuşluklarının incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(3), 223-228.
  • Kırılmazkaya, G. (2018). An investigation of preservıce teachers’ readiness for their self-directed learning. Turkish Studies Educational Sciences, 13(11), 865-877. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.12931
  • Kürtüncü, M. & Kurt, A. (2020). COVID-19 pandemisi döneminde hemşirelik öğrencilerinin uzaktan eğitim konusunda yaşadıkları sorunlar. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(5), 66-77.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Morris, T. H. (2019). Self-directed learning: A fundamental competence in a rapidly changing world. International Review of Education, 65(4), 633-653. DOI: 10.1007/s11159-019-09793-2
  • Özbay, Ö. (2015). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumu. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, (5), 376-394. https://doi.org/10.16991/inesjournal.174
  • Özdoğan, A. Ç. & Berkant, H. G. (2020). Covid-19 pandemi dönemindeki uzaktan eğitime ilişkin paydaş görüşlerinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 13-43.
  • Özbek, R., Eroğlu, M. & Donmuş V. (2017). Öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye ilişkin hazırbulunuşluklarının incelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(13), 17-35.
  • Özer, B. (2004). Öğretmenin yeni görevi: Öğrenmeyi öğretme. Öğrenmeyi Öğrenme Etkinlikleri Diyaloglar, Sunumlar, Atölyeler, 17-18 Kasım, İstanbul.
  • Öztürk, Y. A., Bilgen, Z. & Bilgen, S. (2017). Sorgulama becerileri ile kendi kendine öğrenme becerileri arasındaki ilişki: temel eğitim öğretmen adaylarına yönelik bir araştırma. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 179-214.
  • Peraya, D. (1994). Distance education and the WWW. Education at A Distance, 9(7), 20-23.
  • Pişken, M. T. (2021). Sınıf öğretmenlerinin pandemik salgın nedeniyle uygulanan uzaktan eğitim hakkında görüşleri (İstanbul ili Esenyurt ilçesi örneği) [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi.
  • Salas, G. (2010). Öğretmen adaylarının kendi kendine öğrenmeye hazırbulunuşlukları (Anadolu üniversitesi örneği) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi.
  • Singh, S. (2003). Advanced Sampling Theory with Applications. Kluwer Academic Publishers.
  • Sumuer, E. (2018). Factors related to college students’ self-directed learning with technology. Australasian Journal of Educational Technology, 34(4). DOI: 10.14742/ajet.3142
  • Tekin, H. (2010). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (24. Baskı). Yargı Yayınevi.
  • Tuncer, M. & Tanaş, R. (2011). Akademisyenlerin uzaktan eğitim programlarına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat ve Tunceli Üniversiteleri örneği). İlköğretim Online, 10(2), 776-784.
  • Wolk, R. (2010). Education: The case for making it personal. Educational Leadership, 67(7), 16-21.
  • Yaşar, S., Sert, G., Demir, Ö., & Yurdagül, H. (2013). Ortaokul ve lise öğrencilerinin bilgisayara karşı tutumu ve teknoloji ile birlikte kendi kendine öğrenmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2011). Öğretmen adaylarının Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin görüşleri. Uluslararası insan bilimleri dergisi, 8(1), 942-973.
  • Yılmazsoy, B., & Kahraman, M. (2019). Uzaktan eğitim öğrencilerinin öz-yönetimli öğrenme becerilerinin incelenmesi. Journal of Theoretical Educational Science, 12(2), 783-818. https://doi.org/10.30831/akukeg.429362
  • Yolcu, H. H. (2020). Koronavirüs (covid-19) pandemi sürecinde sınıf öğretmeni adaylarının uzaktan eğitim deneyimleri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 237-250.
  • Yüzlü, U. (2019). Ön lisans öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile yaşam boyu öğrenme anahtar yeterlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Bartın Üniversitesi.
Toplam 62 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Öğrenme Bilimleri
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Zehra Yılmazer 0009-0005-4967-2689

Şefik Kartal 0000-0002-1448-0987

Erken Görünüm Tarihi 19 Haziran 2025
Yayımlanma Tarihi
Gönderilme Tarihi 24 Mayıs 2024
Kabul Tarihi 17 Şubat 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025Cilt: 14 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yılmazer, Z., & Kartal, Ş. (2025). Ortaokul Öğrencilerinin Uzaktan Eğitim Sürecinde Öz-Yönetimli Öğrenme Becerilerinin İncelenmesi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 14(2), 412-431. https://doi.org/10.30703/cije.1488900

e-ISSN: 2147-1606