Öz
Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin sosyal sermaye ve örgütsel
yaratıcılık algılarını ve söz konusu değişkenler arasındaki ilişkinin
anlamlılığını incelemektir. Çalışmada ilişkisel tarama modeli
uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 297 öğretmen
oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında sosyal
sermaye ve örgütsel yaratıcılık ölçekleri kullanılmıştır. Araştırma
verileri elektronik bir form aracılığıyla internet üzerinden
toplanmıştır. Verilerin çözümlenme sürecinde betimsel istatistikler,
korelasyon analizi, çoklu doğrusal regresyon ve doğrulayıcı faktör
analizi uygulanmıştır. Çalışma bulgularına göre öğretmenlerin
sosyal sermaye algılarının görece orta ve örgütsel yaratıcılık
algılarının da görece yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir.
Sosyal sermaye kavramının ilgi, etkileşim ve katılım boyutu ve
örgütsel yaratıcılık kavramının bireysel yaratıcılık boyutunun en
yüksek aritmetik ortalama değerlerine sahip oldukları
saptanmıştır. Sosyal sermaye ve örgütsel yaratıcılığın boyutları
arasında görece düşük, orta ve yüksek düzeyde anlamlı ilişkiler
olduğu görülmüştür. Ayrıca sosyal sermayenin sosyal ağlar ve ilgi,
etkileşim ve katılım boyutlarının bireysel yaratıcılığı; sosyal
sermayenin norm ve değerler boyutunun yönetsel yaratıcılığı; tüm
sosyal sermaye boyutlarının ise toplumsal yaratıcılığı anlamlı
olarak yordadığı tespit edilmiştir. Çalışma bulgularına dayalı
olarak okul yöneticileri, öğretmenler ve diğer çalışanlar arasında
etkileşimi, güveni, adaleti ve demokratik anlayışı geliştirecek
politikaların hayata geçirilmesi önerilmektedir. Ayrıca, daha
derinlemesine bulgular elde edilmesi için ilerleyen araştırmalarda
karma ya da nitel yöntemler ile değişkenler arası ilişkiler
incelenebilir.
Anahtar Kelimeler
Sosyal sermaye örgütsel yaratıcılık kamu okulu öğretmenleri ilişki yordayıcı
Kaynakça
- Amabile, T. M. (1997). Motivating creativity in organizations: on doing what you love and loving what you do. California Management Review 40(1), 39-58.
- Andriopoulos, C. (2003). Six paradoxes in managing creativity: An embracing act. Long Range Planning, 36(4), 375-388. https://doi.org/10.1016/S0024- 6301(03)00071-2.
- Bal Taştan, S. (2015). Örgütsel güven ve sosyal adalet algısının örgütlerde sosyal sermaye yapısı ile ilişkilerinin incelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 13-58. https://doi.org/10.17494/ogusbd.51146.
- Balay, R. (2010). Öğretim elemanlarının örgütsel yaratıcılık algıları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 43(1), 41-78.
- Balay, R., Kaya, A., & Melik, G. (2014). Ortaokul öğretmenlerinin örgütsel yaratıcılık ile yönetsel etkililik algıları arasındaki ilişki. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2), 439-466.
- Barnett, M. (2004) The Effects of social capital on the academic performance and social behavior of students from parochial and public school backgrounds. (Unpublished PhD thesis). The Claremont Graduate University, the Faculty of the Claremont Graduate University, California. Sosyal Sermaye ve Örgütsel Yaratıcılık 282
- Berber, M. (2004). İktisadi büyüme ve kalkınma. Trabzon: Derya Kitabevi.
- Bogdanovic, M. (2011). Organizational climate and organizational efficacy in Croatian manufacturing enterprises. International Journal of Management Cases, 13(4), 185-190. https://doi.org/10.5848/APBJ.2011.00126.
- Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö., & Köklü, N. (2012). Sosyal bilimler için istatistik. 2. Baskı. Pegem Akademi, Ankara.
- Cengiz, E., Acuner, T., & Baki, B. (2007). Örgütsel yaratıcılığı belirleyen faktörler arası yapısal ilişkiler. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9(1), 98-121.
- Chen, L., Zheng, W., Yang, B.& Shuaijiao, B. (2016). Transformational leadership, social capital and organizational innovation. Leadership & Organization Development Journal, 37(7), 843-859.
- Demirci C. (2007). Fen bilgisi öğretiminde yaratıcılığın erişi ve tutuma etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 65-75.
- Ekinci, A (2012). İlköğretim okullarındaki sosyal sermaye düzeyinin örgüt içi paylaşıma etkisi. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(4), 2505- 2520.
- Ekinci, A., & Karakuş, M. (2011). Okul müdürlerinin sosyal sermaye liderliği davranışlarının öğretmenler arasındaki sosyal sermaye düzeyine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(4), 527-553.
- Farsi, J. Y., Rezazadeh, A. & Najmabadi, A.D. (2013). Social capital and organizational innovation: The mediating effect of entrepreneurial orientation. Journal of Community Positive Practices,13(2), 22-40.
- Fukuyama, F. (2000). Social capital and civil society. IMF Working Paper.
- Grootaert, C., & Bastelaer, T. (2002). Understanding and measuring social capital: a synthesis of findings and recommendations from the social capital initiative. Social Capital Initiative Working Paper 24.
- Gümüşsuyu, Ç. (2004). Örgütsel yaratıcılık kültürü, bir iktisadi devlet teşekkülünde örnek olay çalışması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Güngör, G., & Ergen, H. (2014). Kamu okullarının sosyal sermaye düzeyleri ve dezavantajlılıkları ile ilgili değişkenler arasındaki ilişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 65-75.
- Günkör, C. (2016). Öğretim elemanlarının sosyal sermaye ve eğitim ortamına ilişkin algıları. Gazi eğitim fakültesi örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gürüz, D., & Gürel, E. (2009). Yönetim ve organizasyon. Bireyden örgüte, fikirden eyleme. (2.Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- İraz, R., & Akyazı, T. E. (2015, Ekim). Örgütsel yaratıcılık modelinin oluşmasında bireysel yaratıcılık ve örgüt ikliminin etkisi: Aksaray ilinde bir araştırma. (Tam Metin Bildiri). II. Yükseköğretim Stratejileri ve Kurumsal İşbirliği Sempozyumu. Mersin Üniversitesi, Mersin. Erişim Adresi: http://docplayer.biz.tr/1969093-Ii-yuksekogretim-stratejileri-ve-kurumsalisbirligi-sempozyumu-22-24-ekim-2015-kabul-edilen-bildiriler.html
- Kalaycı, Ş. (2014). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 6. Baskı. Asil Yayınları, Ankara
- Karagül, M., & Masca, M. (2005). Sosyal sermaye üzerine bir inceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi 1, 37-52.
- Karasar, N. (1994). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel yayın Dağıtım.
- Koşar, D., & Ceylan, Ö. Ö. (2016). Öğretmenlerin örgütsel yaratıcılığa ilişkin görüşleri. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 5-38.
- Kuşçu, M. K. (2006). İş yaşamında sosyal sermayenin çalışanın fiziksel ve ruhsal sağlığındaki yeri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Lui, C. H. (2013). The processes of social capital and employee creativity: Empirical evidence from intraorganizational networks. The International Journal of Human Resource Management, 24(20), 3886-3902.
- Mahmoodi-Shahrebabaki, M. (2015). Relationships between Language Teachers’ Time-management Skills, Creativity, and Burnout: A Mediation Analysis. Alberta Journal of Educational Research, 61(1), 20-39.
- Marşap, A. (1999). Yaratıcı liderlik. Ankara: Öncü Kitapları.
- Minckler, C. (2011). Teacher social capital: The development of a conceptual model and measurement framework with application to educational leadership and teacher efficacy. (Unpublished Ed.D). The University of Louisiana, Graduate Faculty of the University of Louisiana at Lafayette, Lafayette.
- Namalır, M. M. (2015). Okul yöneticileri ve öğretmenlere göre sosyal sermayenin okullarda kullanma düzeyi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Nisula, A. M. (2013). Building organizational creativity – a multitheory and multilevel approach for understanding and stimulating organizational creativity. (Unpublished Doctoral Dissertation Thesis). Lappeenranta University of Technology, Finland.
- Özkal, N. (2014). Relationships between teachers creativity fostering behaviors and their self –efficacy beliefs. Educational Research and Reviews, 9(18), 724-733.
- Öztürk, Ş. (2004). Eğitimde yaratıcı düşünme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, 77-84.
- Piran, M., Aghajani, T., Shoghi, B., Rezazadeh, A.& Najmabadi, A. (2012). The effect of social capital on employee’s creativity in the foundry industry of Iran (The case of Kaveh Industrial estate employees). Innovation & Creativity in Human Science, 2(1), 163-182.
- Putnam, R. D., & Goss, C. A. (2002). Democracies in flux: the evolution of social capital in contemporary society. New York: Oxford University Press.
- Püsküllüoğlu, E. I. (2015). Öğretmen görüşlerine göre lise müdürlerinin sosyal sermaye düzeyleri ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
- Rasaizada, F. (2007). Organizational creativity psychological well-being. (Unpublished Doctor’s thesis), Lund University, Sweden.
- Reis, L.P. (2004). Building social capital in overland school division: Perspectives of educationl Leaders. (Unpublished Master Thesis). The University of Manitoba, Faculty of Graduate Schools, Manitoba.
- Şahin, C. (2011). Sosyal ve entelektüel sermayenin ilköğretim ile ortaöğretim okullarında kullanılma düzeylerinin okul yöneticilerinin görüşleri doğrultusunda incelenmesi. Sosyal Sermaye ve Örgütsel Yaratıcılık 284 (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Şahin, C., & Ada, Ş. (2013). İlköğretim ve ortaöğretim okullarında kullanılma düzeyinin okul yöneticilerinin görüşleri doğrultusunda incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(23), 131-153.
- Temizkalp, G. (2010). Öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
- Töremen, F. (2002). Okullarda sosyal sermaye: Kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 556-573. Türk Dil Kurumu (TDK). Erişim Adresi: www.tdk.gov.tr
- Uğurlu, C. T., & Ceylan, N. (2014). Öğretmenlerin örgütsel yaratıcılık ve etik liderlik algılarının incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 96- 112.
- Ürü, F. O. (2009). Örgütsel öğrenmenin çalışan yaratıcılığına etkisi (İSO 500’de yer alan demir-çelik, otomotiv ve tekstil sektörlerindeki işletmelerde bir araştırma). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yahyagil, M. Y. (2001). Örgütsel yaratıcılık ve yenilikçilik. Yönetim, 38, 7-16.
- Yılmaz, E. & Izgar, H. (2009). İlköğretimde çalışan öğretmenlerin iş doyumlarının okullardaki örgütsel yaratıcılık açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 8(3), 943-951.
- Yılmaz, E. & Sünbül, A.M. (2008). Okulların örgütsel yaratıcılıklarının öğretmenlerin yabancılaşma eğilimleri açısından incelenmesi. Bildiri Özet Kitapçığı, 2. Uluslararası Girişimcilik Kongresi 07-10 Mayıs 2008. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi.
- Yülek, M. (1997). İçsel büyüme teorileri gelişmekte olan ülkeler ve kamu politikaları üzerine. Hazine Dergisi, 6, 1-15.
An Examination of Relationship between Social Capital and Organizational Creativity According to Teachers′ Perceptions
Öz
The purpose of the study was to examine teachers’ perceptions of social capital and
organizational creativity and to explore whether there is a significant relationship
between these variables. The study adopted a correlational survey method in the
study. The study group of research was composed of 297 teachers. The data were
collected over the Internet and social capital and organizational creativity scales were
used. Descriptive statistics, correlation analysis, multiple linear regression, and
confirmatory factor analysis were used for analyzing the data. According to the results,
the perceptions of the teachers’ were relatively moderate level about social capital and
were also relatively high level about organizational creativity. It has been found that
interest, interaction and participation dimension of social capital and the individual
creativity dimension of organizational creativity have the highest average values. The
researcher found significant correlations which were relatively low, moderate and
strong among the dimensions of variables. In addition, it was observed that social
networks and interests, interaction and participation dimensions function as
significant predictor of individual creativity; norms and values dimension functions
as a significant predictor of administrative creativity, and all dimensions of social
capital perform as significant predictor of social creativity. Also findings showed that
it is advisable to develop policies about interaction, trust and democratic
understanding among school staff. In addition, the relationships between variables can
be reexamined by mixed or qualitative methods
Anahtar Kelimeler
Social capital organizational creativity public school teachers relationship predictor
Kaynakça
- Amabile, T. M. (1997). Motivating creativity in organizations: on doing what you love and loving what you do. California Management Review 40(1), 39-58.
- Andriopoulos, C. (2003). Six paradoxes in managing creativity: An embracing act. Long Range Planning, 36(4), 375-388. https://doi.org/10.1016/S0024- 6301(03)00071-2.
- Bal Taştan, S. (2015). Örgütsel güven ve sosyal adalet algısının örgütlerde sosyal sermaye yapısı ile ilişkilerinin incelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 13-58. https://doi.org/10.17494/ogusbd.51146.
- Balay, R. (2010). Öğretim elemanlarının örgütsel yaratıcılık algıları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 43(1), 41-78.
- Balay, R., Kaya, A., & Melik, G. (2014). Ortaokul öğretmenlerinin örgütsel yaratıcılık ile yönetsel etkililik algıları arasındaki ilişki. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2), 439-466.
- Barnett, M. (2004) The Effects of social capital on the academic performance and social behavior of students from parochial and public school backgrounds. (Unpublished PhD thesis). The Claremont Graduate University, the Faculty of the Claremont Graduate University, California. Sosyal Sermaye ve Örgütsel Yaratıcılık 282
- Berber, M. (2004). İktisadi büyüme ve kalkınma. Trabzon: Derya Kitabevi.
- Bogdanovic, M. (2011). Organizational climate and organizational efficacy in Croatian manufacturing enterprises. International Journal of Management Cases, 13(4), 185-190. https://doi.org/10.5848/APBJ.2011.00126.
- Büyüköztürk, Ş., Çokluk, Ö., & Köklü, N. (2012). Sosyal bilimler için istatistik. 2. Baskı. Pegem Akademi, Ankara.
- Cengiz, E., Acuner, T., & Baki, B. (2007). Örgütsel yaratıcılığı belirleyen faktörler arası yapısal ilişkiler. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 9(1), 98-121.
- Chen, L., Zheng, W., Yang, B.& Shuaijiao, B. (2016). Transformational leadership, social capital and organizational innovation. Leadership & Organization Development Journal, 37(7), 843-859.
- Demirci C. (2007). Fen bilgisi öğretiminde yaratıcılığın erişi ve tutuma etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 65-75.
- Ekinci, A (2012). İlköğretim okullarındaki sosyal sermaye düzeyinin örgüt içi paylaşıma etkisi. Kuramdan Uygulamaya Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(4), 2505- 2520.
- Ekinci, A., & Karakuş, M. (2011). Okul müdürlerinin sosyal sermaye liderliği davranışlarının öğretmenler arasındaki sosyal sermaye düzeyine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(4), 527-553.
- Farsi, J. Y., Rezazadeh, A. & Najmabadi, A.D. (2013). Social capital and organizational innovation: The mediating effect of entrepreneurial orientation. Journal of Community Positive Practices,13(2), 22-40.
- Fukuyama, F. (2000). Social capital and civil society. IMF Working Paper.
- Grootaert, C., & Bastelaer, T. (2002). Understanding and measuring social capital: a synthesis of findings and recommendations from the social capital initiative. Social Capital Initiative Working Paper 24.
- Gümüşsuyu, Ç. (2004). Örgütsel yaratıcılık kültürü, bir iktisadi devlet teşekkülünde örnek olay çalışması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Güngör, G., & Ergen, H. (2014). Kamu okullarının sosyal sermaye düzeyleri ve dezavantajlılıkları ile ilgili değişkenler arasındaki ilişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 65-75.
- Günkör, C. (2016). Öğretim elemanlarının sosyal sermaye ve eğitim ortamına ilişkin algıları. Gazi eğitim fakültesi örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gürüz, D., & Gürel, E. (2009). Yönetim ve organizasyon. Bireyden örgüte, fikirden eyleme. (2.Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- İraz, R., & Akyazı, T. E. (2015, Ekim). Örgütsel yaratıcılık modelinin oluşmasında bireysel yaratıcılık ve örgüt ikliminin etkisi: Aksaray ilinde bir araştırma. (Tam Metin Bildiri). II. Yükseköğretim Stratejileri ve Kurumsal İşbirliği Sempozyumu. Mersin Üniversitesi, Mersin. Erişim Adresi: http://docplayer.biz.tr/1969093-Ii-yuksekogretim-stratejileri-ve-kurumsalisbirligi-sempozyumu-22-24-ekim-2015-kabul-edilen-bildiriler.html
- Kalaycı, Ş. (2014). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 6. Baskı. Asil Yayınları, Ankara
- Karagül, M., & Masca, M. (2005). Sosyal sermaye üzerine bir inceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi 1, 37-52.
- Karasar, N. (1994). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel yayın Dağıtım.
- Koşar, D., & Ceylan, Ö. Ö. (2016). Öğretmenlerin örgütsel yaratıcılığa ilişkin görüşleri. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 5-38.
- Kuşçu, M. K. (2006). İş yaşamında sosyal sermayenin çalışanın fiziksel ve ruhsal sağlığındaki yeri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Lui, C. H. (2013). The processes of social capital and employee creativity: Empirical evidence from intraorganizational networks. The International Journal of Human Resource Management, 24(20), 3886-3902.
- Mahmoodi-Shahrebabaki, M. (2015). Relationships between Language Teachers’ Time-management Skills, Creativity, and Burnout: A Mediation Analysis. Alberta Journal of Educational Research, 61(1), 20-39.
- Marşap, A. (1999). Yaratıcı liderlik. Ankara: Öncü Kitapları.
- Minckler, C. (2011). Teacher social capital: The development of a conceptual model and measurement framework with application to educational leadership and teacher efficacy. (Unpublished Ed.D). The University of Louisiana, Graduate Faculty of the University of Louisiana at Lafayette, Lafayette.
- Namalır, M. M. (2015). Okul yöneticileri ve öğretmenlere göre sosyal sermayenin okullarda kullanma düzeyi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Nisula, A. M. (2013). Building organizational creativity – a multitheory and multilevel approach for understanding and stimulating organizational creativity. (Unpublished Doctoral Dissertation Thesis). Lappeenranta University of Technology, Finland.
- Özkal, N. (2014). Relationships between teachers creativity fostering behaviors and their self –efficacy beliefs. Educational Research and Reviews, 9(18), 724-733.
- Öztürk, Ş. (2004). Eğitimde yaratıcı düşünme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, 77-84.
- Piran, M., Aghajani, T., Shoghi, B., Rezazadeh, A.& Najmabadi, A. (2012). The effect of social capital on employee’s creativity in the foundry industry of Iran (The case of Kaveh Industrial estate employees). Innovation & Creativity in Human Science, 2(1), 163-182.
- Putnam, R. D., & Goss, C. A. (2002). Democracies in flux: the evolution of social capital in contemporary society. New York: Oxford University Press.
- Püsküllüoğlu, E. I. (2015). Öğretmen görüşlerine göre lise müdürlerinin sosyal sermaye düzeyleri ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
- Rasaizada, F. (2007). Organizational creativity psychological well-being. (Unpublished Doctor’s thesis), Lund University, Sweden.
- Reis, L.P. (2004). Building social capital in overland school division: Perspectives of educationl Leaders. (Unpublished Master Thesis). The University of Manitoba, Faculty of Graduate Schools, Manitoba.
- Şahin, C. (2011). Sosyal ve entelektüel sermayenin ilköğretim ile ortaöğretim okullarında kullanılma düzeylerinin okul yöneticilerinin görüşleri doğrultusunda incelenmesi. Sosyal Sermaye ve Örgütsel Yaratıcılık 284 (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Şahin, C., & Ada, Ş. (2013). İlköğretim ve ortaöğretim okullarında kullanılma düzeyinin okul yöneticilerinin görüşleri doğrultusunda incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(23), 131-153.
- Temizkalp, G. (2010). Öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
- Töremen, F. (2002). Okullarda sosyal sermaye: Kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 556-573. Türk Dil Kurumu (TDK). Erişim Adresi: www.tdk.gov.tr
- Uğurlu, C. T., & Ceylan, N. (2014). Öğretmenlerin örgütsel yaratıcılık ve etik liderlik algılarının incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 96- 112.
- Ürü, F. O. (2009). Örgütsel öğrenmenin çalışan yaratıcılığına etkisi (İSO 500’de yer alan demir-çelik, otomotiv ve tekstil sektörlerindeki işletmelerde bir araştırma). (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yahyagil, M. Y. (2001). Örgütsel yaratıcılık ve yenilikçilik. Yönetim, 38, 7-16.
- Yılmaz, E. & Izgar, H. (2009). İlköğretimde çalışan öğretmenlerin iş doyumlarının okullardaki örgütsel yaratıcılık açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 8(3), 943-951.
- Yılmaz, E. & Sünbül, A.M. (2008). Okulların örgütsel yaratıcılıklarının öğretmenlerin yabancılaşma eğilimleri açısından incelenmesi. Bildiri Özet Kitapçığı, 2. Uluslararası Girişimcilik Kongresi 07-10 Mayıs 2008. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi.
- Yülek, M. (1997). İçsel büyüme teorileri gelişmekte olan ülkeler ve kamu politikaları üzerine. Hazine Dergisi, 6, 1-15.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 9 Ekim 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017Cilt: 6 Sayı: 2 |
e-ISSN: 2147-1606