Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin ve ortaokul branş öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesidir. Araştırma tarama türünde ve betimsel bir araştırmadır. Çalışmada sınıf öğretmenlerinin ve ortaokul branş öğretmenlerinin öğrenen özerkliğini destekleme davranışları karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Araştırmanın evrenini Denizli ilinde görev yapan sınıf öğretmenleri ve ortaokul branş öğretmenleri; araştırmanın örneklemini ise Denizli ili merkez ilçelerinde görev yapan 51 sınıf öğretmeni ve 162 ortaokul branş öğretmeni olmak üzere toplamda 213 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verilerini toplamak amacıyla Oğuz (2013) tarafından geliştirilen “Öğrenen Özerkliğini Destekleme Ölçeği” kullanılmıştır. Toplanan veriler, SPSS programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Veri analiz tekniği olarak bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Mann Whitney U testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, öğretmenlerin öğrenen özerkliğinin desteklenmesinin gerekliliğine ilişkin görüş puanları yüksek düzeyde olmasına rağmen, öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarına ilişkin puanları orta düzeydedir. Cinsiyete ve görev yapılan öğretim kademesine göre incelendiğinde, öğretmenlerin öğrenen özerkliğinin desteklenmesinin gerekliliğine ilişkin görüşleri ve öğrenen özerkliğini destekleme davranışları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Branşlarına göre öğretmenlerin öğrenen özerkliğinin desteklenmesinin gerekliliğine ilişkin görüşlerinde istatistiksel açıdan bir fark görülmezken, öğretmenlerin öğrenen özerkliğini destekleme davranışlarında branşlara göre farklılıklar saptanmıştır.
The purpose of this study is to investigate and compare promoting learner autonomy
behaviors of primary education teachers and subject teachers working at secondary schools.
The research was designed in quantitative survey model. Promoting learner autonomy
behaviors of primary education teachers and subject teachers were compared. 51 primary
school and 162 secondary school teachers in Denizli comprise the sample of the survey.
Promoting Learner Autonomy Scale (Oğuz, 2013) was used as data gathering tool of the
research. Descriptive Statistics, T-test for pair comparisons, Mann Whitney U, correlation
analysis and ANOVA for three or more comparisons were used to define the levels of
teachers’ promoting learner autonomy behaviors. Findings of the study show that teachers’
views on the necessity of promoting learner autonomy behaviors become prominent. By
contrast, their behaviors on promoting learner autonomy are found to be at middle level. The
study results show that there is not significant difference between teachers’ views on
promoting learner autonomy behaviors and their promoting behaviors. Although there isn’t
statistically significance between the subject teachers’ views and promoting behaviors on
learner autonomy, the findings show significant results among promoting learner autonomy
behaviors of the subject teachers.
Other ID | JA35EY97SS |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016Volume: 5 Issue: 5 |