A Study on Parental Participation in The Literacy Learning Process of The Children with Special Learning Disability
Öz
The purpose of this research is to examine parental participation in the literacy learning process of students with special learning disability, based on the views of parents and teachers. This study is designed as phenomenological research. During the data collection process of the research, teacher and parent interviews were conducted. Descriptive analysis was performed using the MAXQDA qualitative data analysis program. As a result of the study, parents state that children with special learning disability have negative experiences due to the difficulties and unwillingness of the child in learning academic skills during the literacy education process. On the other hand, teachers stated that they could not get the support they expected from the family due to the insufficient teacher-parent communication and cooperation in the literacy education process of the child, and the inadequate and incorrect information that the families have. In addition, teachers stated that they need to cooperate with families and have the family help their children doing homework and repeat the studies with their children at home. Parents, on the other hand, stated that to be able to participate in their children's education, they need to acquire knowledge and skills about special learning disability, sound-based sentence methods and teaching principles. Although all of the teachers emphasized the need for family participation in the literacy education process and for families to receive education on this issue, they stated that they have not provided any training to the parents before.
Anahtar Kelimeler
Parental participation in education parent-teacher cooperation literacy learning special learning disability parent education.
Kaynakça
- Akyol, H. & Temur, T. (2008). Ses temelli cümle yöntemi ve cümle yöntemi ile okuma yazma öğrenen öğrencilerin okuma becerilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 79-95.
- Akyol, H. & Yıldız, M. (2010). Okuma bozukluğu olan bir öğrencinin okuma ve yazma becerisinin geliştirilmesine yönelik bir durum çalışması. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(4), 1690-1700.
- American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5®). American Psychiatric Pub.
- Ataman, A. (2017). Temel eğitim öğretmenleri için kaynaştırma uygulamaları ve özel eğitim. Ankara: Vize Yayıncılık.
- Ay, T. S. & Aydoğdu, B. (2016). Sınıf öğretmenlerinin aile katılımına yönelik görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 562-590.
- Başal, M. & Batu, E. S. (2002). Zihin özürlü öğrencilere okuma yazma öğretme konusunda alt özel sınıf öğretmenlerinin görüş ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 3(02), 85-98.
- Bedel, F. (2017). Anne eğitimi programının özel gereksinimli çocukların annelerinin çocuk yetiştirme tutumlarına ve çocuklarıyla ilişkisine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Berkant, H. G. & Atılgan, G. (2017). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Eğitim Yansımaları, 1(1), 13-25.
- Bıçak, E. & Kırmızı, F. S. (2013). Öğretmen görüşlerine göre ses temelli cümle yöntemine ilişkin uygulamalarda öğrenci ve velilerin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 193-201.
- Bilir, A. (2005). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin özellikleri ve ilk okuma yazma öğretimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38(1), 87-100.
- Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması. İlköğretim online, 2(2), 28-34.
- Duran, E. & Sezgin, B. (2012). Rehberli okuma yönteminin akıcı okumaya etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 633-655.
- Epstein, J. L. (1986), Parents' reactions to teacher practices of parent involvement. Elementary School Journal, 86(3), 277-294.
- Erginer, E. (1996). İlkokuma ve yazma öğretimindeki öğretmen davranışlarının değerlendirilmesi ve sınıf öğretmenliği eğitimine yansımaları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Ergül, C. (2012). Okumada güçlük yaşayan öğrencilerin okuma performanslarının öğrenme güçlüğü riski açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), 2033-2057.
- Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (çev. A. Ersoy ve P. Yalçinoglu). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Gül, G. (2007). Okuryazarlık sürecinde aile katılımının rolü. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(01), 17–30.
- Güleryüz, Ş. O. (2009). Kaynaştırma eğitimine devam eden engelli öğrencilerin akranları ile ilişkilerinde karşılaştıkları sorunların değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Güngörmüş-Özkardeş, O. (2012). Türkiye’de özel öğrenme güçlüğüne ilişkin yapılan uygulamalar. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), 25-38.
- Henderson, A. T. & Mapp, K. L. (2002). A new wave of evidence: The impact of school, family, and community connections on student achievement. Austin, TX: Southwest Educational Development Laboratory. Web: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED474521.pdf adresinden alınmıştır.
- Hoover-Dempsey, K. V., Walker, J. M., Sandler, H. M., Whetsel, D., Green, C. L., Wilkins, A. S. & Closson, K. (2005). Why do parents become involved? research findings and implications. The Elementary School Journal, 106(2), 105-130.
- Kabasakal, Z., Girli, A., Okun, B., Çelik, N. & Vardarlı, G. (2008). Kaynaştırma öğrencileri, akran ilişkileri ve akran istismarı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (23), 169-176.
- Kanmaz, A. (2007). Ses temellı̇ cümle yöntemı̇nı̇ uygulayan bı̇rı̇ncı̇ sınıf öğretmenlerı̇nı̇n yöntem hakkındakı̇ görüşlerı̇ ve öğrencı̇lerı̇n okuma yazma becerı̇lerı̇nı̇ değerlendı̇rmelerı̇ (denı̇zlı̇ ı̇lı̇ örneğı̇). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
- Kargın, T., Güldenoğlu, B., & Ergül, C. (2017). Anasınıfı çocuklarının erken okuryazarlık beceri profili: Ankara örneklemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(1), 61-87.
- Kesiktaş, A. D. (2006). Ders çalışma becerileri ve özel gereksinimli öğrenciler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 7(01), 37-48.
- MEB, (2011). Özel eğitim okullarında aile eğitimi uygulamalarının değerlendirilmesi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
- MEB, (2014). Özel öğrenme güçlüğü. Ankara: Mili Eğitim Bakanlığı.
- MEB, (2017). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim 2016\2017. Web: http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/08151328_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2016_2017.pdf adresinden alınmıştır.
- Ölmez, N. (2017). Velı̇ bı̇lgı̇lendı̇rme programının ı̇lk okuma yazma sürecı̇ne katkısı hakkındakı̇ velı̇ ve öğretmen görüşlerı̇. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Recep Tayyı̇p Erdoğan Ünı̇versı̇tesı̇ Sosyal Bı̇lı̇mler Enstı̇tüsü, Rize.
- Özbaş, M. (2013). İlköğretim okulu yöneticilerinin ilköğretim birinci sınıf öğrenci ailelerinin okul yaşamına katılım eğitimi konusundaki görevlerine ilişkin veli algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 61-78.
- Özbek- Ayaz, C., Güleç, H., & Şahin, Ç. (2017) Ailelerin, Çocuklarıyla Birlikte Gerçekleştirdikleri Okuma Aktivitelerinin Düzeyini Belirleme. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 1-19.
- Özcan, A. F. & Özcan, A. O. (2016). İlk okuma yazma öğrenmede çocukların yaşadıkları güçlükler, nedenleri ve çözüm önerileri: nitel bir araştırma. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 69-103.
- Özçelik, İ. (1983). Okuma güçlükleri ve düzeltilmesi. Eğitim ve Bilim, 8(45), 22-27.
- Özmen, D. &Çetinkaya, A. (2012). Engelli çocuğa sahip ailelerin yaşadığı sorunlar. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 28(3), 35-49.
- Özyürek, M. (2009). Öğrenme Güçlüğü Olan Çocukların Eğitimi. G. Akçamete (Editör). Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim (s. 315-336). Ankara: Kök Yayıncılık.
- Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (çev. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
- Sadioğlu, O., Bilgin, A., Batu, S. & Oksal, A. (2013). Problems, expectations, and suggestions of elementary teachers regarding ınclusion. Educational Sciences: Theory and Practice, 13(3), 1760-1765.
- Sakallı-Gümüş, S. (2017). Öğrenme güçlüğü olan öğrenciler. A. Cavkaytar (Editör). Özel eğitim (s. 81-102). Ankara: Vize yayıncılık.
- Sanır, H. (2009). Kaynaştırma eğitimine devam eden öğrencilerin akademik öğrenme ile ilgili karşılaştıkları güçlüklerin öğretmen ve aile görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksel lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Sart, Z. H., Ala, H., Yazlık, Ö. & Yılmaz, F. K. (2004). Türkiye kaynaştırma eğitiminde nerede?: eğitimciye öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
- Senechal, M., Lefevre, J.-A., Thomas, E. M. & Daley, K. E. (1998). Differential effects of home literacy experiences on the development of oral and written language. Reading research quarterly, 33(1), 96–116.
- Sorani-Villanueva, S., McMahon, S. D., Crouch, R. & Keys, C. B. (2014). School problems and solutions for students with disabilities: a qualitative examination. Journal of Prevention & İntervention in The Community, 42(1), 58-71.
- Sucuoğlu, B. & Özokçu, O. (2005). Kaynaştırma öğrencilerinin sosyal becerilerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 6(01), 41-65.
- Şanlı, E. (2012). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerine devam eden zihin engelli çocuğu olan ailelerin gereksinimlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
- Thomas, A. (1993). Study skills. Oregon School Study Council, 36(5), 1-38.
- Uçgun, D. (2003). Türkçe öğretimi açısından özel öğrenme güçlüğü. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13(13), 203-217.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, M. C. & Dönmez, B. (2008). Okul-aile iş birliğine ilişkin bir araştırma (İstiklal İlköğretim Okulu örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 98-115.
Özel Öğrenme Güçlüğü Yaşayan Öğrencilerin İlk Okuma-Yazma Öğrenme Sürecine Ebeveyn Katılımına İlişkin Bir İnceleme
Öz
Bu araştırmanın amacı, özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin okuma yazma öğrenme sürecine ebeveyn katılımını ebeveyn ve öğretmen görüşlerine dayalı olarak incelemektir. Bu çalışma fenomenolojik araştırma olarak tasarlanmıştır. Araştırmanın veri toplama sürecinde öğretmen ve ebeveyn görüşmeleri yapılmıştır. Verilerin analizinde MAXQDA nitel veri analiz programı kullanılarak betimsel analiz yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre ebeveynler, okuma yazma eğitimi sürecinde çocuğun akademik becerileri öğrenmede yaşadığı güçlükler ve isteksizliği nedeniyle olumsuz deneyimler yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Öte yandan öğretmenler, çocuğun okuryazarlık eğitimi sürecinde öğretmen-ebeveyn iletişim ve iş birliğinin yetersiz olması, ailelerin sahip olduğu yetersiz ve yanlış bilgiler nedeniyle aileden bekledikleri desteği alamadıklarını belirtmişlerdir. Ayrıca öğretmenler, ailelerle iş birliği yapmaları ve aileden çocuklarının ödevlerini yapmalarına yardımcı olmaları ve evde çocuklarıyla birlikte çalışmaları tekrar etmeleri gerektiğini belirtmişlerdir. Ebeveynler ise çocuklarının eğitimine katılabilmeleri için özel öğrenme güçlüğü, ses temelli cümle yöntemleri ve öğretim ilkeleri hakkında bilgi ve beceri kazanmaları gerektiğini belirtmişlerdir. Öğretmenlerin tamamı okuma yazma eğitimi sürecinde ebeveyn katılımının ve ailelerin bu konuda eğitim alması gerektiğini vurgulasalar da daha önce ebeveynlere böyle bir eğitim vermediklerini ifade etmişlerdir.
Anahtar Kelimeler
okuma yazma eğitimi Eğitime ebeveyn katılımı aile-öğretmen işbirliği özel öğrenme güçlüğü aile eğitimi.
Kaynakça
- Akyol, H. & Temur, T. (2008). Ses temelli cümle yöntemi ve cümle yöntemi ile okuma yazma öğrenen öğrencilerin okuma becerilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 79-95.
- Akyol, H. & Yıldız, M. (2010). Okuma bozukluğu olan bir öğrencinin okuma ve yazma becerisinin geliştirilmesine yönelik bir durum çalışması. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(4), 1690-1700.
- American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5®). American Psychiatric Pub.
- Ataman, A. (2017). Temel eğitim öğretmenleri için kaynaştırma uygulamaları ve özel eğitim. Ankara: Vize Yayıncılık.
- Ay, T. S. & Aydoğdu, B. (2016). Sınıf öğretmenlerinin aile katılımına yönelik görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 562-590.
- Başal, M. & Batu, E. S. (2002). Zihin özürlü öğrencilere okuma yazma öğretme konusunda alt özel sınıf öğretmenlerinin görüş ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 3(02), 85-98.
- Bedel, F. (2017). Anne eğitimi programının özel gereksinimli çocukların annelerinin çocuk yetiştirme tutumlarına ve çocuklarıyla ilişkisine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Berkant, H. G. & Atılgan, G. (2017). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Eğitim Yansımaları, 1(1), 13-25.
- Bıçak, E. & Kırmızı, F. S. (2013). Öğretmen görüşlerine göre ses temelli cümle yöntemine ilişkin uygulamalarda öğrenci ve velilerin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 193-201.
- Bilir, A. (2005). İlköğretim birinci sınıf öğrencilerinin özellikleri ve ilk okuma yazma öğretimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38(1), 87-100.
- Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması. İlköğretim online, 2(2), 28-34.
- Duran, E. & Sezgin, B. (2012). Rehberli okuma yönteminin akıcı okumaya etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(3), 633-655.
- Epstein, J. L. (1986), Parents' reactions to teacher practices of parent involvement. Elementary School Journal, 86(3), 277-294.
- Erginer, E. (1996). İlkokuma ve yazma öğretimindeki öğretmen davranışlarının değerlendirilmesi ve sınıf öğretmenliği eğitimine yansımaları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Ergül, C. (2012). Okumada güçlük yaşayan öğrencilerin okuma performanslarının öğrenme güçlüğü riski açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(3), 2033-2057.
- Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (çev. A. Ersoy ve P. Yalçinoglu). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Gül, G. (2007). Okuryazarlık sürecinde aile katılımının rolü. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(01), 17–30.
- Güleryüz, Ş. O. (2009). Kaynaştırma eğitimine devam eden engelli öğrencilerin akranları ile ilişkilerinde karşılaştıkları sorunların değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Güngörmüş-Özkardeş, O. (2012). Türkiye’de özel öğrenme güçlüğüne ilişkin yapılan uygulamalar. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), 25-38.
- Henderson, A. T. & Mapp, K. L. (2002). A new wave of evidence: The impact of school, family, and community connections on student achievement. Austin, TX: Southwest Educational Development Laboratory. Web: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED474521.pdf adresinden alınmıştır.
- Hoover-Dempsey, K. V., Walker, J. M., Sandler, H. M., Whetsel, D., Green, C. L., Wilkins, A. S. & Closson, K. (2005). Why do parents become involved? research findings and implications. The Elementary School Journal, 106(2), 105-130.
- Kabasakal, Z., Girli, A., Okun, B., Çelik, N. & Vardarlı, G. (2008). Kaynaştırma öğrencileri, akran ilişkileri ve akran istismarı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (23), 169-176.
- Kanmaz, A. (2007). Ses temellı̇ cümle yöntemı̇nı̇ uygulayan bı̇rı̇ncı̇ sınıf öğretmenlerı̇nı̇n yöntem hakkındakı̇ görüşlerı̇ ve öğrencı̇lerı̇n okuma yazma becerı̇lerı̇nı̇ değerlendı̇rmelerı̇ (denı̇zlı̇ ı̇lı̇ örneğı̇). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
- Kargın, T., Güldenoğlu, B., & Ergül, C. (2017). Anasınıfı çocuklarının erken okuryazarlık beceri profili: Ankara örneklemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(1), 61-87.
- Kesiktaş, A. D. (2006). Ders çalışma becerileri ve özel gereksinimli öğrenciler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 7(01), 37-48.
- MEB, (2011). Özel eğitim okullarında aile eğitimi uygulamalarının değerlendirilmesi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
- MEB, (2014). Özel öğrenme güçlüğü. Ankara: Mili Eğitim Bakanlığı.
- MEB, (2017). Milli eğitim istatistikleri örgün eğitim 2016\2017. Web: http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/08151328_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2016_2017.pdf adresinden alınmıştır.
- Ölmez, N. (2017). Velı̇ bı̇lgı̇lendı̇rme programının ı̇lk okuma yazma sürecı̇ne katkısı hakkındakı̇ velı̇ ve öğretmen görüşlerı̇. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Recep Tayyı̇p Erdoğan Ünı̇versı̇tesı̇ Sosyal Bı̇lı̇mler Enstı̇tüsü, Rize.
- Özbaş, M. (2013). İlköğretim okulu yöneticilerinin ilköğretim birinci sınıf öğrenci ailelerinin okul yaşamına katılım eğitimi konusundaki görevlerine ilişkin veli algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 61-78.
- Özbek- Ayaz, C., Güleç, H., & Şahin, Ç. (2017) Ailelerin, Çocuklarıyla Birlikte Gerçekleştirdikleri Okuma Aktivitelerinin Düzeyini Belirleme. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 1-19.
- Özcan, A. F. & Özcan, A. O. (2016). İlk okuma yazma öğrenmede çocukların yaşadıkları güçlükler, nedenleri ve çözüm önerileri: nitel bir araştırma. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 69-103.
- Özçelik, İ. (1983). Okuma güçlükleri ve düzeltilmesi. Eğitim ve Bilim, 8(45), 22-27.
- Özmen, D. &Çetinkaya, A. (2012). Engelli çocuğa sahip ailelerin yaşadığı sorunlar. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 28(3), 35-49.
- Özyürek, M. (2009). Öğrenme Güçlüğü Olan Çocukların Eğitimi. G. Akçamete (Editör). Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim (s. 315-336). Ankara: Kök Yayıncılık.
- Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (çev. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
- Sadioğlu, O., Bilgin, A., Batu, S. & Oksal, A. (2013). Problems, expectations, and suggestions of elementary teachers regarding ınclusion. Educational Sciences: Theory and Practice, 13(3), 1760-1765.
- Sakallı-Gümüş, S. (2017). Öğrenme güçlüğü olan öğrenciler. A. Cavkaytar (Editör). Özel eğitim (s. 81-102). Ankara: Vize yayıncılık.
- Sanır, H. (2009). Kaynaştırma eğitimine devam eden öğrencilerin akademik öğrenme ile ilgili karşılaştıkları güçlüklerin öğretmen ve aile görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksel lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Sart, Z. H., Ala, H., Yazlık, Ö. & Yılmaz, F. K. (2004). Türkiye kaynaştırma eğitiminde nerede?: eğitimciye öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
- Senechal, M., Lefevre, J.-A., Thomas, E. M. & Daley, K. E. (1998). Differential effects of home literacy experiences on the development of oral and written language. Reading research quarterly, 33(1), 96–116.
- Sorani-Villanueva, S., McMahon, S. D., Crouch, R. & Keys, C. B. (2014). School problems and solutions for students with disabilities: a qualitative examination. Journal of Prevention & İntervention in The Community, 42(1), 58-71.
- Sucuoğlu, B. & Özokçu, O. (2005). Kaynaştırma öğrencilerinin sosyal becerilerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 6(01), 41-65.
- Şanlı, E. (2012). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerine devam eden zihin engelli çocuğu olan ailelerin gereksinimlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
- Thomas, A. (1993). Study skills. Oregon School Study Council, 36(5), 1-38.
- Uçgun, D. (2003). Türkçe öğretimi açısından özel öğrenme güçlüğü. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13(13), 203-217.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, M. C. & Dönmez, B. (2008). Okul-aile iş birliğine ilişkin bir araştırma (İstiklal İlköğretim Okulu örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 98-115.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 11 Sayı: 2 |
Cited By
Aktif Öğrenme Tekniklerinin Özel Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencilerin Kavramsal Anlamalarına Etkisi: “Kütle ve Ağırlık” Örneği
Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.53444/deubefd.1279750
e-ISSN: 2147-1606