Evlilik Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Geçerlik Ve Güvenirliği

Eyüp Çelik

doi:10.30703/cije.321353

Evlilik Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Geçerlik Ve Güvenirliği

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 4, 1 - 9, 01.12.2014

Eyüp Çelik

https://doi.org/10.30703/cije.321353

Cited By: 10

Öz

Araştırmanın amacı Evlilik Yaşam Doyumu Ölçeğini Türkçeye uyarlamak, geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Araştırma 336 evli birey üzerinde yapılmıştır. Yapı geçerliği için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek için Cronbach Alpha formülü kullanılmıştır. Ayrıca ölçeğin madde analizi için t-testi ve düzeltilmiş madde-toplam korelasyonuna bakılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucu ölçeğin orijinal versiyonunda olduğu gibi 5 maddeli tek faktörlü bir yapı elde edilmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi sonucu ki-kare değerinin (X² = 7.08 SD = 5, p = 0.21) anlamlı, diğer uyum indekslerinin de (RMSEA = .03, AGFI = .97, NFI = .99, NNFI = 1.00, CFI = 1.00, IFI = 1.00, RFI = .99, GFI = .99 ve SRMR = .01) kabul edilebilir düzeyde olduğu bulunmuştur. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçları incelendiğinde ölçeğin Türkçe formunun ölçeğin orijinal faktör yapısına uygun ve kabul edilebilir uyum indeksleri verdiği görülmektedir. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek için yapılan analiz sonucu iç tutarlılık katsayısı .85 bulunmuştur. Bu bağlamda ölçeğin iç tutarlılık güvenirlik katsayısının yeterli düzeyde olduğu düşünülebilir. Madde analizi için yapılan t-testi sonuçlarının 10,80 (p<.001) ile 23.98 (p<.001) arasında olduğu bulunmuştur. Düzeltilmiş madde toplam korelasyonlarının ise 0.30 ile 0.82 arasında sıralandığı görülmüştür. Madde analizi için incelenen t-testi ve düzeltilmiş madde-toplam korelasyonu sonuçlarının anlamlı olduğu görülmektedir (p<.001). Ayrıca, madde analizi sonucu elde edilen bulgular ölçeğin maddelerinin, ayırt edici özelliğe sahip olduğunu göstermektedir. Elde edilen sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde Evlilik Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe versiyonunun geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna ulaşılabilir.

Anahtar Kelimeler

Evlilik yaşam doyumu, geçerlik, güvenirlik, faktör analizi

Kaynakça

Bradbury, T. N., Fincham, F. D., & Beach, S. R. H. (2000). Research on the nature and determinants of marital satisfaction: A decade in review. Journal of Marriage and the Family, 62(4), 964–980.
Busby, D. M., Christensen, C., Crane, D. R., & Larson, J. H. (1995). A revision of the dyadic adjustment scale for use with distressed and nondistressed couples: Construct hierarchy and multidimensional scales. Journal of Marital and Family Therapy, 21(3), 289–308.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Akademi Yayınevi.
Chapin, L. R., Chapin, T. J., & Sattler, L. G. (2001). The relationship of conflict resolution styles and certain marital satisfaction factors to marital distress. Family Journal, 9(3), 259-265.
Collard, D. (2006). Research on well-being: Some advice from jeremy bentham. Philosophy of the Social Sciences, 36 (3), 330–354.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve lisrel uygulamaları. Ankara: PegemA Akademi Yayınevi.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71–75.
Feeney, J. A. (2002). Attachment, marital interaction and relationship satisfaction: A diary study. Personal Relationships, 9(1), 39-55.
Filsinger, E. E. (1983). A machine-aided marital observation technique: The dyadic interaction scoring code. Journal of Marriage and the Family, 45(3), 623–632.
Fitzpatrick, M. A. (1988). Marital interaction: What do we know? Between husbands and wives: Communication in marriage. Beverly Hills, CA: Sage, pg: 31-58.
Flynn, B., Schroeder, R., & Sakakibara, S. (1994). A framework for quality management research and an associated measurement instrument. Journal of Operations Management, 11, 339-366. http://dx.doi.org/10.1016/S0272-6963(97)90004-8
Johnson, H. A., Zabriskie, R. B., & Hill, B. (2006). The contribution of couple leisure involvement, leisure time, and leisure satisfaction to marital satisfaction. Marriage and Family Review, 40(1), 69–91.
Jones, W. H., Adams, J. M., Monroe, P. R., & Berry, J. O. (1995). A psychometric exploration of marital satisfaction and commitment. Journal of Social Behavior and Personality, 10(4), 923–932.
Kirby, J. S. (2005). A study of the marital satisfaction levels of participants ın a marriage education course. Unpublished doctoral dissertation, University of Louisiana, Department of Educational Leadership and Counseling Department: Louisiana.
Kinnunen, U., & Feldt, T. (2004). Economic stress and marital adjustment among couples: Analyses at the dyadic level. European Journal of Social Psychology, 34(5), 519–532.
Locke, H. J., & Wallace, K. M. (1959). Short marital-adjustment and prediction tests: Their reliability and validity. Marriage and Family Living, 21 (3), 251–255.
Norton, R. (1983). Measuring marital quality - a critical look at the dependent variable. Journal of Marriage and the Family, 45, 141-151.
Patrick, S., Sells, J. N., Giordano, F. G., & Tollerud, T. R. (2007). Intimacy, differentiation, and personality variables as predictors of marital satisfaction. Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Children, 15(4), 359–367.
Renshaw, K. D., McKnight, P., Caska, C. M., & Blais, R. K. (2011). The utility of the relationship assessment scale in multiple types of relationships. Journal of Social and Personal Relationships, 28(4), 435–447.
Rosen-Grandon, J. R. (1999). The relationship between marital characteristics, marital interaction process and marital satisfaction. Unpublished doctoral dissertation, University of North Carolina: North Carolina.
Schumm, W. R., Anderson, S. A., Benigas, J. E., McCutchen, M. B., Griffin, C. L., Morris, J. E., & Race, G. S. (1985). Criterion-related validity of the ansas marital satisfaction scale. Psychological Reports, 56, 719–722.
Spahi, B. Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2008). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Spanier, G. B. (1976). Measure dyadic adjustment: New scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and the Family, 38(1), 15–28.
Storaasli, R. D., & Markman, H. J. (1990). Relationship problems in the early stages of marriage: A longitudinal investigation. Journal of Family Psychology, 4(1), 80-98.
Synder, D. K. (1997). Marital satisfaction inventory, revised (MSI-R) manual. Los Angeles: Published by Western Psychological Services.
Ward, P. J., Lundberg, N. R., Zabriskie, R. B., & Berrett, K. (2009). Measuring marital satisfaction: A comparison of the revised dyadic adjustment scale and the satisfaction with married life scale. Marriage & Family Review, 45, 412–429.
Whisman, M. A., & Delisky, S. S. (2002). Marital satisfaction and an information-processing: Measure of partner-schemas. Cognitive Therapy and Research, 26(5), 617–627.

The Validity and Reliability of the Turkish Version of the Married Life Satisfaction Scale

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 4, 1 - 9, 01.12.2014

Eyüp Çelik

https://doi.org/10.30703/cije.321353

Cited By: 10

Öz

Aim of research is examine validity and reliability of Turkish version of the Married Life Satisfaction Scale. Participants are 336 married individuals. For structure validity, explanatory and confirmatory factor analyze were used. Cronbach’s Alpha formula was used for determine the reliability of the scale. Furthermore, t-test and corrected item-total correlation were used for item analysis. The results of exploratory factor analysis demonstrated that five items loaded on single-factors and that the factor structure was harmonized with the factor structure of the original structure of scale. Confirmatory factor analysis, chi-square (x²= 7.08 df= 5, p= 0.21) significantly, while indices of fit RMSEA= .03, AGFI= .97, NFI= .99, NNFI= 1.00, CFI= 1.00, IFI= 1.00, RFI= .99, GFI= .99, and SRMR= .01 was found. The accordance indexs from the confirmatory factor analysis are consistent with both the goal level, and the original form. The scale’s internal consistency was .85. T-test results are significant, which results are related to the difference of lower 27% and upper 27% groups, that established in accordance to the total points of test. In the result of the item analysis, corrected item-total correlations are ranged from a low of 0.30 to a high of 0.82; and T –test values are ranged from a low of 10,80 (p<.001) to a high of 23.98 (p<.001). Corrected item-total correlations and T –test values are statistically significantl at the p< 0.01 level. These findings show that the Turkish version of the Married Life Satisfaction Scale is a valid and reliable instrument.

Anahtar Kelimeler

Married life satisfaction, validity, reliability, factor analysis

Kaynakça

Bradbury, T. N., Fincham, F. D., & Beach, S. R. H. (2000). Research on the nature and determinants of marital satisfaction: A decade in review. Journal of Marriage and the Family, 62(4), 964–980.
Busby, D. M., Christensen, C., Crane, D. R., & Larson, J. H. (1995). A revision of the dyadic adjustment scale for use with distressed and nondistressed couples: Construct hierarchy and multidimensional scales. Journal of Marital and Family Therapy, 21(3), 289–308.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Akademi Yayınevi.
Chapin, L. R., Chapin, T. J., & Sattler, L. G. (2001). The relationship of conflict resolution styles and certain marital satisfaction factors to marital distress. Family Journal, 9(3), 259-265.
Collard, D. (2006). Research on well-being: Some advice from jeremy bentham. Philosophy of the Social Sciences, 36 (3), 330–354.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve lisrel uygulamaları. Ankara: PegemA Akademi Yayınevi.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71–75.
Feeney, J. A. (2002). Attachment, marital interaction and relationship satisfaction: A diary study. Personal Relationships, 9(1), 39-55.
Filsinger, E. E. (1983). A machine-aided marital observation technique: The dyadic interaction scoring code. Journal of Marriage and the Family, 45(3), 623–632.
Fitzpatrick, M. A. (1988). Marital interaction: What do we know? Between husbands and wives: Communication in marriage. Beverly Hills, CA: Sage, pg: 31-58.
Flynn, B., Schroeder, R., & Sakakibara, S. (1994). A framework for quality management research and an associated measurement instrument. Journal of Operations Management, 11, 339-366. http://dx.doi.org/10.1016/S0272-6963(97)90004-8
Johnson, H. A., Zabriskie, R. B., & Hill, B. (2006). The contribution of couple leisure involvement, leisure time, and leisure satisfaction to marital satisfaction. Marriage and Family Review, 40(1), 69–91.
Jones, W. H., Adams, J. M., Monroe, P. R., & Berry, J. O. (1995). A psychometric exploration of marital satisfaction and commitment. Journal of Social Behavior and Personality, 10(4), 923–932.
Kirby, J. S. (2005). A study of the marital satisfaction levels of participants ın a marriage education course. Unpublished doctoral dissertation, University of Louisiana, Department of Educational Leadership and Counseling Department: Louisiana.
Kinnunen, U., & Feldt, T. (2004). Economic stress and marital adjustment among couples: Analyses at the dyadic level. European Journal of Social Psychology, 34(5), 519–532.
Locke, H. J., & Wallace, K. M. (1959). Short marital-adjustment and prediction tests: Their reliability and validity. Marriage and Family Living, 21 (3), 251–255.
Norton, R. (1983). Measuring marital quality - a critical look at the dependent variable. Journal of Marriage and the Family, 45, 141-151.
Patrick, S., Sells, J. N., Giordano, F. G., & Tollerud, T. R. (2007). Intimacy, differentiation, and personality variables as predictors of marital satisfaction. Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Children, 15(4), 359–367.
Renshaw, K. D., McKnight, P., Caska, C. M., & Blais, R. K. (2011). The utility of the relationship assessment scale in multiple types of relationships. Journal of Social and Personal Relationships, 28(4), 435–447.
Rosen-Grandon, J. R. (1999). The relationship between marital characteristics, marital interaction process and marital satisfaction. Unpublished doctoral dissertation, University of North Carolina: North Carolina.
Schumm, W. R., Anderson, S. A., Benigas, J. E., McCutchen, M. B., Griffin, C. L., Morris, J. E., & Race, G. S. (1985). Criterion-related validity of the ansas marital satisfaction scale. Psychological Reports, 56, 719–722.
Spahi, B. Yurtkoru, E. S., & Çinko, M. (2008). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Spanier, G. B. (1976). Measure dyadic adjustment: New scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and the Family, 38(1), 15–28.
Storaasli, R. D., & Markman, H. J. (1990). Relationship problems in the early stages of marriage: A longitudinal investigation. Journal of Family Psychology, 4(1), 80-98.
Synder, D. K. (1997). Marital satisfaction inventory, revised (MSI-R) manual. Los Angeles: Published by Western Psychological Services.
Ward, P. J., Lundberg, N. R., Zabriskie, R. B., & Berrett, K. (2009). Measuring marital satisfaction: A comparison of the revised dyadic adjustment scale and the satisfaction with married life scale. Marriage & Family Review, 45, 412–429.
Whisman, M. A., & Delisky, S. S. (2002). Marital satisfaction and an information-processing: Measure of partner-schemas. Cognitive Therapy and Research, 26(5), 617–627.

Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID	JA76SP52DF
Bölüm	Articles
Yazarlar	Eyüp Çelik
Yayımlanma Tarihi	1 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2014Cilt: 3 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA	Çelik, E. (2014). Evlilik Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Geçerlik Ve Güvenirliği. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 3(4), 1-9. https://doi.org/10.30703/cije.321353