Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi

Ayla Arseven; İlhami Arseven; Tercan Tepehan

doi:10.30703/cije.321367

Examination of Class Teacher Candidates’ Mathematics Teaching Self-Efficacy

Yıl 2015, , 29 - 40, 01.06.2015

Ayla Arseven İlhami Arseven , Tercan Tepehan

https://doi.org/10.30703/cije.321367

Cited By: 14

Öz

The aim of this study is to determine whether self-efficacy levels of class teachers with
regard to teaching mathematics vary according to gender, university grade and grade point
averages (gpa). The study is a descriptive study with survey model. The sample of the study
is composed of a total of 160 third grade and fourth grade students attending Elementary
Education Department. In this study, “Mathematics Teaching Self-Efficacy Perception Scale”
composed of 21 items and developed by Enochs, Smith and Huinker (2000) and adapted
into Turkish by Çakıroğlu (2000), was used to collect study data. Data obtained as result of
the administration of this scale analyzed by using SPSS (17.0) software. In the analysis of
data, frequency, percentage, standard deviation, arithmetic mean, independent samples ttest
and Kruskal Wallis H- test were used as statistical techniques. As a result of the study,
although mean scores of class teacher candidates in “outcome expectancy” sub-dimension of
Mathematics Teaching Self-efficacy Scale was good, it was found out that their scores from
“personal efficiency” sub-dimension and overall mean scores from the scale were at
medium level. Besides, it was revealed that mathematics teaching self-efficacy perceptions
of class teacher candidates did not vary significantly in terms of gender, grade and grade
point averages variables.

Anahtar Kelimeler

Class teacher candidates, self-efficacy perception, mathematics teaching selfefficacy perception

Kaynakça

Azar, A. (2010). “Ortaöğretim Fen Bilimleri ve Matematik Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlik İnançları.” ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12): 235-252.
Bandura, A. (1993). “Perceived Self-Efficacy in Cognitive Development and Functioning.” Educational Psychologist, 28 (2): 117-148.
Baykul, Y. (2011). İlköğretimde Matematik Öğretimi (1-5. Sınıflar). Ankara: Pegem Akademi.
Çakıroğlu, E. (2000). “Preservice elementary teachers’ sense of efficacy in reform oriented mathematics.” Yayınlanmamış Doktora Tezi, Indiana University.
Enochs, L., Smith, P. L., Huinker, D.(2000). “Establishing factorial validity of themathematics teaching efficacy beliefs instrument.” School Science and Mathematics, 100(4): 194– 202.
Gülten, D.G., Güneş Özsoy, Z., Kırbaşlar, F.G. (2012). “Matematik Öz-Yeterlik Algısının Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma.” X. UFBMEK Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi.
Hacıömeroğlu, G. (2013). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematik Öğretimine İlişkin Yeterlik ve Sınıf Yönetimi İnançları.” Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1): 1-18.
Karakuş, F. ve Akbulut, Ö.E. (2010) “Ortaöğretim Matematik Öğretmenliği Programının Öğretmen Adaylarının Matematiğe Karşı Öz-Yeterlik Algısına Etkisi” Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 4(2): 110- 129.
Karasar, N. (2009) Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel.
Kaya, V.H., Polat, D. ve Karamüftüoğlu, İ.Ö. (2014). “Fen Bilimleri Öğretimine Yönelik ÖzYeterlik Ölçeği Geliştirme Çabası.” The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS). Doinumber:http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2490, n.28, Autumn II, 581-595.
MEB (2009). İlköğretim Matematik Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara. http/.ttkb.meb.gov.tr (12 Şubat 2015) tarihinde alınmıştır.
Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2012). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara; Eğiten Kitap.
Schunk, D.H. (1995). “Self- Efficacy, Motivation, and Performance.” Journal of Applied Sport Psychology, 7(2); 112-137. http://www.taylorandfrancis.com/
Senemoğlu, N. (2012). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Tarım, K. ve Bulut, M.S. (2006).“Okul Öncesi Öğretmenlerinin Matematik ve Matematik Öğretimine İlişkin Algı ve Tutumları.” Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(32):152-164.
Temiz, T. (2012). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Algıları İle Kaygıları Arasındaki İlişki.” Yayınlanmış Yüksek Lisan Tezi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Ulusoy, A., Aytar Güngör, A., Köksal akyol, A., Subaşı, G., Ünver, G. Ve Erdamar Koç, G. (2011). Eğitim Psikolojisi, Ankara: Anı.
Uysal, İ ve Kösemen, S. (2013). “Öğretmen Adaylarının Genel Öz-Yeterlik İnançlarının İncelenmesi.” Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi (JRET), 2(2)
Zimmerman, B. J. (2000). “Self-Efficacy: An Essential Motive ToLearn.” Contemporary Educatioanl Psychology, 25: 82-91. Doi: 10.1006/ceps.1999.1016.

Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi

Yıl 2015, , 29 - 40, 01.06.2015

Ayla Arseven İlhami Arseven , Tercan Tepehan

https://doi.org/10.30703/cije.321367

Cited By: 14

Öz

Bu çalışmanın amacı, sınıf öğretmeni adaylarının matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik algı düzeylerinin ve matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik algılarının cinsiyet, üniversite sınıf seviyesi ve kademik başarı notu değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemektir. Araştırma tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini 2014-2015 öğretim yılı Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalında öğrenim gören üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencilerinden toplam 160 kişi oluşturmaktadır. Çalışmada, verileri toplamak amacıyla Enochs, Smith ve Huinker (2000) tarafından geliştirilen ve Çakıroğlu (2000) tarafından Türkçeye uyarlanan toplam 21 maddeden oluşan “Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği” kullanılmıştır. Uygulama sonucunda elde edilen veriler bilgisayar ortamına aktarılarak SPSS (17.0) paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin analizinde istatistiksel teknikler olarak; frekans, yüzde, standart sapma, aritmetik ortalama, bağımsız gruplar için t testi ve Kruskal Wallis H- testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; sınıf öğretmeni adaylarının Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Algı Ölçeğinin “sonuç beklentiler” alt boyutu ortalamasının 3.81 (iyi düzeyde ) olmasına rağmen, “kişisel yeterlik” alt boyutu ortalamasının 2.77 ve ölçeğin genel ortalama puanın 3.17 ile iyi düzeyde olmadığı bulgulanmıştır. Ayrıca, sınıf öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik algılarının cinsiyet, sınıf ve akademik başarı notu değişkenleri açısından anlamlı şekilde farklılık göstermediği ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sınıf öğretmeni adayları, öz-yeterlik algısı, matematik öğretimine yönelik öz-yeterlik algısı

Kaynakça

Azar, A. (2010). “Ortaöğretim Fen Bilimleri ve Matematik Öğretmeni Adaylarının Öz Yeterlik İnançları.” ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12): 235-252.
Bandura, A. (1993). “Perceived Self-Efficacy in Cognitive Development and Functioning.” Educational Psychologist, 28 (2): 117-148.
Baykul, Y. (2011). İlköğretimde Matematik Öğretimi (1-5. Sınıflar). Ankara: Pegem Akademi.
Çakıroğlu, E. (2000). “Preservice elementary teachers’ sense of efficacy in reform oriented mathematics.” Yayınlanmamış Doktora Tezi, Indiana University.
Enochs, L., Smith, P. L., Huinker, D.(2000). “Establishing factorial validity of themathematics teaching efficacy beliefs instrument.” School Science and Mathematics, 100(4): 194– 202.
Gülten, D.G., Güneş Özsoy, Z., Kırbaşlar, F.G. (2012). “Matematik Öz-Yeterlik Algısının Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma.” X. UFBMEK Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi.
Hacıömeroğlu, G. (2013). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematik Öğretimine İlişkin Yeterlik ve Sınıf Yönetimi İnançları.” Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1): 1-18.
Karakuş, F. ve Akbulut, Ö.E. (2010) “Ortaöğretim Matematik Öğretmenliği Programının Öğretmen Adaylarının Matematiğe Karşı Öz-Yeterlik Algısına Etkisi” Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 4(2): 110- 129.
Karasar, N. (2009) Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel.
Kaya, V.H., Polat, D. ve Karamüftüoğlu, İ.Ö. (2014). “Fen Bilimleri Öğretimine Yönelik ÖzYeterlik Ölçeği Geliştirme Çabası.” The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS). Doinumber:http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2490, n.28, Autumn II, 581-595.
MEB (2009). İlköğretim Matematik Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara. http/.ttkb.meb.gov.tr (12 Şubat 2015) tarihinde alınmıştır.
Olkun, S. ve Toluk Uçar, Z. (2012). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara; Eğiten Kitap.
Schunk, D.H. (1995). “Self- Efficacy, Motivation, and Performance.” Journal of Applied Sport Psychology, 7(2); 112-137. http://www.taylorandfrancis.com/
Senemoğlu, N. (2012). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
Tarım, K. ve Bulut, M.S. (2006).“Okul Öncesi Öğretmenlerinin Matematik ve Matematik Öğretimine İlişkin Algı ve Tutumları.” Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(32):152-164.
Temiz, T. (2012). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Algıları İle Kaygıları Arasındaki İlişki.” Yayınlanmış Yüksek Lisan Tezi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
Ulusoy, A., Aytar Güngör, A., Köksal akyol, A., Subaşı, G., Ünver, G. Ve Erdamar Koç, G. (2011). Eğitim Psikolojisi, Ankara: Anı.
Uysal, İ ve Kösemen, S. (2013). “Öğretmen Adaylarının Genel Öz-Yeterlik İnançlarının İncelenmesi.” Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi (JRET), 2(2)
Zimmerman, B. J. (2000). “Self-Efficacy: An Essential Motive ToLearn.” Contemporary Educatioanl Psychology, 25: 82-91. Doi: 10.1006/ceps.1999.1016.

Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID	JA46NA67CV
Bölüm	Articles
Yazarlar	Ayla Arseven İlhami Arseven Tercan Tepehan
Yayımlanma Tarihi	1 Haziran 2015
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2015

Kaynak Göster

APA	Arseven, A., Arseven, İ., & Tepehan, T. (2015). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Matematik Öğretimine Yönelik Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 4(2), 29-40. https://doi.org/10.30703/cije.321367