Abstract
The purpose of this research was to determine whether there was a change in the level of understanding of the story elements as a result of the process of writing a narrative text that the students have constructed themselves. The study adapted one group pretest-posttest design. The participants consisted of 25 first grade students studying in a primary school in Edremit district of Van province in the spring semester of the 2021-2022 academic year. The study, which lasted for 4 weeks, used narrative text writing activities with students by following the Process-Based Writing Approach processes suggested by Tompkins (1998) and Jones (2002). In the pre-test and post-test process of the research, the success of the students in the comprehension questions about the story map was measured by reading two separate children's picture books written by professional authors and then using the "Story Map Questions" developed by Baumann and Bergeron (1993). Percentage, frequency, arithmetic mean, eta-square effect size correlation coefficient and T-Test were used in the analysis of the research data. The research concluded that there was a significant difference in favor of the post-test in terms of the students' comprehension questions about the story map, there was a score increase in the last measurement compared to the first measurement in terms of knowing/finding the elements of the story by the students, and there was a significant increase in points.
References
- Ada, A. F. & Campoy, F. I. (2004). Authors in the classroom: A transformative education process. Pearson.
- Aktaş, S. ve Gündüz, O. (2009). Yazılı ve sözlü anlatım. Akçağ Yayın.
- Akyol, H. (2010). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Pegem Akademi.
- Baumann, J. F. & Bergeron, B. S. (1993). Story map instruction using children’s literature: Effects on first graders’ comprehension of central narrative elements. Journal of Reading Behavior, 25, 407-437.
- Bayat, N. (2014). Sürece dayalı yazma yaklaşımının yazma başarısı ve kaygısı üstündeki etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(3), 1123-1141.
- Beyhatın, F. (2019). Hikâye haritası yönteminin ilkokul 1. sınıf öğrencilerinin dinlediğini ve okuduğunu anlamaya etkisinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. [Yüksek lisans tezi]. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi.
- Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (22. Baskı). Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. (26. Baskı). Pegem Akademi.
- Calp, M. (2005). Özel eğitim alanı olarak Türkçe öğretimi. Eğitim Kitabevi.
- Çeçen, M. A. (2011). Yazma eğitimi açısından metin bilgisi, yazma eğitimi. Özbay, M. (Ed.). Öncü Kitap.
- Çetişli, İ. (2004). Metin tahlillerine giriş 2. Akçağ.
- Erdoğan, Ö. (2012). Süreç temelli yaratıcı yazma uygulamalarının yazılı anlatım becerisine ve yazmaya ilişkin tutuma etkisi. [Doktora tezi]. Ankara Hacettepe Üniversitesi.
- Flood, C. (2015). Şu yaramaz tavşanlar. Türkiye İş Bankası.
- Graham, S., Harris, K. & Mason, L. (2005). Improving the writing perfonmence, knowledge, and self-efficacy of struggling young writers: The effect of self-regulated strategy development. Contemporary Educational Psychology, 30(2), 207-241.
- Gürel, Z., Temizyürek F. & Şahbaz N. K. (2007). Çocuk edebiyatı. Öncü Kitap.
- Güvercin, A. (2012). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde TÖMER modeli yazma eğitimi ve süreç temelli yazma modelinin karşılaştırılması. [Yüksek lisans tezi]. Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi.
- Jones, D. (2002). Unlocking writing: A guide for teachers. Mary Williams (Ed.) David Fulton Publishers.
- Karatay, H. (2011). 4+1 planlı yazma ve değerlendirme modelinin öğretmen adaylarının yazılı anlatım tutumlarını ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies, 6(3), 1029-1047.
- Kirszner, L. & Mandel, S. (2004). Literature: Reading, reacting writing. Thompson Publishing.
- Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri. Öncü Kitap.
- Özkara, Y. (2007). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin 5. sınıf öğrencilerinin hikâye edici metin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. [Doktora tezi]. Ankara Gazi Üniversitesi.
- Palavuzlar, T. (2009). Hikâye ve deneme türü metinlerde okuduğunu anlama becerilerinin incelenmesi. [Yüksek lisans tezi]. Edirne Trakya Üniversitesi.
- Piaget, J. (1999). Çocukta zihinsel gelişim ( H. Portakal, Çev.). Cem Yayıncılık.
- Saddler, B., Moran, S., Graham, S. & Harris, K. R. (2004). Preventing writing difficulties: The effects of planning strategy instruction on the writing performance of struggling writers. Exceptionality, 12(1), 3-17.
- Sever, E. (2013). Süreç temelli yazma modellerinin ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım ve yaratıcı yazma becerilerine etkisi. [Yüksek lisans tezi]. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi.
- Sexton, M., Harris, K. R. & Graham, S. (1998). Self-Regulated strategy development and the writing process: effects on essay writing and attributions. Exceptional Children, 64, 295-311.
- Sunar, Ö. B. (2017). Kirpi ve sergi. Redhouse Kidz.
- Şahinli, A. (2008). Hikâye okumanın okuduğunu anlamaya ve Türkçe dersine yönelik tutuma etkisi. [Yüksek lisans tezi]. İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Tompkins, G. E. (1998). Language arts. Content and teaching strategies (4th ed.) Prentice-Hall, Inc. New Jersey.
- Tracy, B., Reid, R. & Graham, S. (2009). Teaching young students strategies for planning and drafting stories: The impact of self-regulated strategy development. The Journal of Educational Research, 102(5), 323-331.
- Ulusoy, M. (2019). Öğretmen adayları tarafından yazılan resimli kitapların anlama, anlatma ve tepkiler üzerindeki etkisi: biçimlendirici deneme araştırması. Turkish Studies, 14(3), 1805-1821.
- Yakıcı, A. (2005). Türkçe yazılı anlatım. Bilge Yayınevi.
- Yılmaz, M. (2008). Hikâye haritası yönteminin okuduğunu anlamaya etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 212-225. https://www.istockphoto.com/tr
Abstract
Bu araştırmanın amacı, öğrencilerin kurgulamış oldukları bir hikâye edici metin yazma süreci sonucunda hikâye unsurlarını anlama seviyelerinde bir değişikliğin olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın modeli olarak deneysel araştırma türlerinden tek grup ön test - son test desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2021-2022 eğitim ve öğretim yılı bahar yarıyılında Van ili, Edremit ilçesindeki bir ilkokulda öğrenim gören 25 birinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. 4 hafta süren araştırmada, Tompkins (1998) ve Jones (2002) tarafından öne sürülen Sürece Dayalı Yazma Yaklaşımı süreçleri takip edilerek öğrencilerle hikâye edici metin yazma çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın ön test ve son test sürecinde, profesyonel yazarlar tarafından yazılan iki ayrı resimli çocuk kitabı okutularak ve ardından Baumann ve Bergeron (1993) tarafından geliştirilmiş olan “Hikâye Haritası Soruları” kullanılarak öğrencilerin hikâye haritası ile ilgili anlama sorularındaki başarıları ölçülmüştür. Araştırma verilerinin analizinde yüzde, frekans, aritmetik ortalama, eta-kare etki büyüklüğü korelasyon katsayısı ve T-Testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda; öğrencilerin hikâye haritası ile ilgili anlama soruları açısından son test lehine anlamlı bir fark oluştuğu ve hikâyenin unsurlarının öğrenciler tarafından bilinmesi/bulunması açısından son ölçümde ilk ölçüme göre puan artışlarının olduğu sonucu elde edilmiştir.
References
- Ada, A. F. & Campoy, F. I. (2004). Authors in the classroom: A transformative education process. Pearson.
- Aktaş, S. ve Gündüz, O. (2009). Yazılı ve sözlü anlatım. Akçağ Yayın.
- Akyol, H. (2010). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Pegem Akademi.
- Baumann, J. F. & Bergeron, B. S. (1993). Story map instruction using children’s literature: Effects on first graders’ comprehension of central narrative elements. Journal of Reading Behavior, 25, 407-437.
- Bayat, N. (2014). Sürece dayalı yazma yaklaşımının yazma başarısı ve kaygısı üstündeki etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(3), 1123-1141.
- Beyhatın, F. (2019). Hikâye haritası yönteminin ilkokul 1. sınıf öğrencilerinin dinlediğini ve okuduğunu anlamaya etkisinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. [Yüksek lisans tezi]. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi.
- Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (22. Baskı). Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. (26. Baskı). Pegem Akademi.
- Calp, M. (2005). Özel eğitim alanı olarak Türkçe öğretimi. Eğitim Kitabevi.
- Çeçen, M. A. (2011). Yazma eğitimi açısından metin bilgisi, yazma eğitimi. Özbay, M. (Ed.). Öncü Kitap.
- Çetişli, İ. (2004). Metin tahlillerine giriş 2. Akçağ.
- Erdoğan, Ö. (2012). Süreç temelli yaratıcı yazma uygulamalarının yazılı anlatım becerisine ve yazmaya ilişkin tutuma etkisi. [Doktora tezi]. Ankara Hacettepe Üniversitesi.
- Flood, C. (2015). Şu yaramaz tavşanlar. Türkiye İş Bankası.
- Graham, S., Harris, K. & Mason, L. (2005). Improving the writing perfonmence, knowledge, and self-efficacy of struggling young writers: The effect of self-regulated strategy development. Contemporary Educational Psychology, 30(2), 207-241.
- Gürel, Z., Temizyürek F. & Şahbaz N. K. (2007). Çocuk edebiyatı. Öncü Kitap.
- Güvercin, A. (2012). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde TÖMER modeli yazma eğitimi ve süreç temelli yazma modelinin karşılaştırılması. [Yüksek lisans tezi]. Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi.
- Jones, D. (2002). Unlocking writing: A guide for teachers. Mary Williams (Ed.) David Fulton Publishers.
- Karatay, H. (2011). 4+1 planlı yazma ve değerlendirme modelinin öğretmen adaylarının yazılı anlatım tutumlarını ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies, 6(3), 1029-1047.
- Kirszner, L. & Mandel, S. (2004). Literature: Reading, reacting writing. Thompson Publishing.
- Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri. Öncü Kitap.
- Özkara, Y. (2007). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin 5. sınıf öğrencilerinin hikâye edici metin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. [Doktora tezi]. Ankara Gazi Üniversitesi.
- Palavuzlar, T. (2009). Hikâye ve deneme türü metinlerde okuduğunu anlama becerilerinin incelenmesi. [Yüksek lisans tezi]. Edirne Trakya Üniversitesi.
- Piaget, J. (1999). Çocukta zihinsel gelişim ( H. Portakal, Çev.). Cem Yayıncılık.
- Saddler, B., Moran, S., Graham, S. & Harris, K. R. (2004). Preventing writing difficulties: The effects of planning strategy instruction on the writing performance of struggling writers. Exceptionality, 12(1), 3-17.
- Sever, E. (2013). Süreç temelli yazma modellerinin ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım ve yaratıcı yazma becerilerine etkisi. [Yüksek lisans tezi]. Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi.
- Sexton, M., Harris, K. R. & Graham, S. (1998). Self-Regulated strategy development and the writing process: effects on essay writing and attributions. Exceptional Children, 64, 295-311.
- Sunar, Ö. B. (2017). Kirpi ve sergi. Redhouse Kidz.
- Şahinli, A. (2008). Hikâye okumanın okuduğunu anlamaya ve Türkçe dersine yönelik tutuma etkisi. [Yüksek lisans tezi]. İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Tompkins, G. E. (1998). Language arts. Content and teaching strategies (4th ed.) Prentice-Hall, Inc. New Jersey.
- Tracy, B., Reid, R. & Graham, S. (2009). Teaching young students strategies for planning and drafting stories: The impact of self-regulated strategy development. The Journal of Educational Research, 102(5), 323-331.
- Ulusoy, M. (2019). Öğretmen adayları tarafından yazılan resimli kitapların anlama, anlatma ve tepkiler üzerindeki etkisi: biçimlendirici deneme araştırması. Turkish Studies, 14(3), 1805-1821.
- Yakıcı, A. (2005). Türkçe yazılı anlatım. Bilge Yayınevi.
- Yılmaz, M. (2008). Hikâye haritası yönteminin okuduğunu anlamaya etkisi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 212-225. https://www.istockphoto.com/tr
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | March 26, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023Volume: 12 Issue: 1 |
