Bu araştırma ortaokul 5., 6., 7. ve 8.
sınıf öğrencilerinin fen öğrenmeye ilişkin motivasyon düzeylerini incelemek,
motivasyon ile akademik başarı arasındaki ilişkiyi belirlemek ve cinsiyet, anne
eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, anne çalışma durumu, aile gelir düzeyi, fen
dersini sevme düzeyi, derse katılım düzeyi, laboratuvarın kullanılma sıklığı,
deney – etkinlik yapma sıklığı değişkenlerine göre fen öğrenmeye yönelik
motivasyon puanları arasında anlamlı fark olup olmadığını araştırarak,
motivasyon düzeyinin geliştirilmesine yönelik öneri sunmak amacıyla
yapılmıştır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma 2015 - 2016
öğretim yılında Ankara’da bulunan sekiz devlet ortaokulunda öğrenim gören
toplam 1629 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Veriler “Fen Öğrenmeye İlişkin
Motivasyon Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Gruplar İçin
t-Testi, İlişkisiz Örneklemlere Yönelik Tek Faktörlü Varyans Analizi ve Pearson
Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda laboratuvar
kullanma sıklığı, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, anne çalışma durumu
ve aile gelir düzeyi değişkenlerine göre ortaokul öğrencilerinin fen dersine
yönelik motivasyon düzeyleri arasında anlamlı farkın olmadığı belirlenmiştir.
Buna ilaveten cinsiyet, fen dersini sevme düzeyi, deney – etkinlik yapma
sıklığı ve derse katılım düzeyi değişkenlerine göre motivasyon düzeyleri
arasında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır. Ayrıca araştırmada 5.sınıftan
8.sınıfa doğru motivasyon düzeylerinde anlamlı bir azalma olduğu ve motivasyon
ile başarı arasında pozitif yönde anlamlı yüksek düzeyde ilişki bulunduğu
sonucuna ulaşılmıştır.
The present
study was conducted to investigate into motivation levels of 5th, 6th,
7th and 8th grade students from secondary school toward science learning; to determine the correlation
between motivation and academic success; to offer a suggestion for improving
their levels of motivation by investigating whether there is a significant
difference between the scores of motivation towards science learning with
respect to the some variables such as gender, mother education, father
education, mother working status, household income, liking science course,
participation level to science course, usage frequency of laboratory and
frequency of experiment–activity. A survey model is used in the research. The
research was conducted on 1629 students from the eight public secondary schools
in Ankara City along the academic year of 2015-2016. “The Scale for Motivation
toward Science Learning” was used to determine the motivation level.
Independent Samples t-Test, One-Way ANOVA and Pearson Correlation Coefficient
were used to analyze for the data. As a result of the study, it was determined that usage frequency of laboratory, mother education, father
education, mother working status and household income level variables were not
statistically significant on secondary school students’ motivation levels.
Furthermore, it was concluded that gender, liking science course, frequency of
experiment – activity and participation level to science course variables were statistically
significant on motivation level. In addition it was concluded that motivation
decreases from 5th to 8th grade significantly and a
positive and statistically significant correlation was determined between the
motivation and success.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 6, 2018 |
Published in Issue | Year 2018Volume: 7 Issue: 3 |