Günümüzde okullar çevrenin değişen
şartlarına göre kendilerini yapılandırmak, daha iyi çıktılar vermek,
çevrelerindeki diğer okullarla rekabet etmek ve öğrencileri değişen dünyaya
hazırlamak konusunda giderek daha fazla baskı altında kalmaktadır. Bunun
yanında, uygulayıcılar olarak öğretmenler ve yöneticiler merkezi politikaların
getirdiği değişimleri ve yenilikleri uygulamak ve eğitim öğretim süreçlerini
bunlara göre yapılandırmakla yükümlüdür. Eğitim sistemindeki reformların
başarıya ulaşması için bu uygulayıcıların yeniliği kabullenmeleri ve yaymaları,
diğer bir deyişle yenilikçi davranış göstermeleri önemlidir. Ancak literatürde,
herhangi bir okulda çalışan öğretmenlerin birbirlerini değerlendirerek okuldaki
yenilikçi davranışların seviyesini ölçebilecek bir ölçme aracı yoktur. Bu
araştırmanın amacı bu eksikliği gidererek de Jong ve den Hartog tarafından
geliştirilen Yenilikçi Davranış Ölçeği (YDÖ)’nin Türk kültürüne uyarlanmasıdır.
Çalışma grubunda farklı illerde görev yapan 110 öğretmen bulunmaktadır. Ölçeğin
uyarlanmasında dil geçerliliğinin tespiti için korelasyon analizi, uyum
derecesinin belirlenmesi için doğrulayıcı faktör analizi ve ölçeğin
güvenirliğini tespit etmek için güvenirlik analizleri yapılmıştır. Doğrulama ve
güvenirliğe ilişkin yapılan analizler dikkate alındığında yenilikçi
davranışları ölçmek amacıyla uyarlanan bu ölçeğin geçerli ve güvenilir bir
ölçme aracı olduğu söylenebilir. Ölçeğin bu haliyle öğretmenlerin yenilikçi
davranışları hakkında örgütsel çıkarımlarda bulunabilmek için yararlı olacağı
düşünülmektedir.
Today, schools are increasingly
under pressure to adapt themselves to changing circumstances, to give society
better output, to compete with other schools in their environment, and to
prepare students for a changing world. Indeed, as practitioners, teachers and
managers are obliged to apply the changes and innovations brought by central
policies and to organize the teaching and learning processes accordingly. For
reforms in the education system to succeed, it is important for these
practitioners to embrace innovation and to spread it, or in other words, show
innovative work behaviours. However, in Turkish literature, there is no
measuring instrument that can measure the level of innovative behaviour in
schools by enabling teacher colleagues to evaluate each other. The aim of this
research is to adapt the Innovative Work Behaviour (IWB) scale developed by
Jong and den Hartog to the Turkish context in an attempt to eliminate this
shortcoming. In the study group, there are 110 teachers working in different
cities. In the adaptation process, correlation analysis was used to determine
the validity of the language, confirmatory factor analysis was used to
determine the level of compliance, and reliability and validity analyses were
used to determine the reliability and validity of the scale. Taking into
account the analysis of validity and reliability, this scale, adapted to
measure innovative behaviours, can be said to be a valid and reliable
measurement tool. It is thought that the scale, as it is,
will be useful for making organizational inferences about teachers' innovative behaviours.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017Volume: 6 Issue: 3 |