İngilizce Öğretmenliği Adaylarının Web 2.0 Araçlarını Kullanım Yetkinlikleri

Müfit Şenel

doi:10.30703/cije.1126279

Araştırma Makalesi

İngilizce Öğretmenliği Adaylarının Web 2.0 Araçlarını Kullanım Yetkinlikleri

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 1, 46 - 58, 26.03.2023

Müfit Şenel

https://doi.org/10.30703/cije.1126279

Öz

Yaygın bir şekilde kullanılmaya başlanmış olan İnternet sayesinde, İnternet araçları da neredeyse tüm hayatımızın vazgeçilmez bir parçası hâline geldi ve çeşitli alanlarda kullanılmaya başlandı. Bu alanların en önemlilerinden biri de eğitim-öğretim alanıdır. Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığının 2018 yılında yayınlamış olduğu “Yeni İngilizce Öğretim Programı”, “mobil ve bilgisayar destekli yabancı dil öğretimi” ve “karma öğrenme” modelleri gibi, İnternet temelli bir öğretim modelini teşvik etmektedir. Dolayısıyla, bu çalışma, bir devlet üniversitesinin İngilizce Öğretmenliği bölümündeki öğrencilerin öğretmenlik mesleğine başladıklarında takip edecekleri programda, dersleri daha etkili ve eğlenceli hâle getirmelerine yardımcı olabilecek bazı eğitim amaçlı kullanılabilen Web 2.0 araçlarını ve teknolojilerini kullanımı konusundaki yetkinliklerini araştırmaktır. Nicel araştırma tekniğinin ve ilişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu çalışmaya, 2., 3. ve 4. sınıftan toplamda 125 öğrenci katılmıştır. Veriler 39 maddelik 5’li Likert tipi bir ölçekle elde edilmiş ve katılımcıların yaş, cinsiyet, sınıf ve mezun oldukları lise değişkenlerine göre yetkinlikleri araştırılmıştır. Toplanan veriler istatiksel olarak değerlendirilerek yorumlanmıştır. Veriler doğrultusunda, öğrencilerin belirli bir kısmının bu araçlar hakkında orta düzeyde bilgi ve kullanım yetkinliğine sahibi oldukları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

İngiliz Dili Eğitimi, Web 2.0, yetkinlik, kullanım, teknoloji

Kaynakça

Aldır, Z. (2014). Web 2.0 araçlarının öğretimde kullanılmasına ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Anderson, P. (2007). What is Web 2.0? Ideas, technologies and implications for education. JISC, Technology & Standards Watch, Technical Report, 2-64.
Arabacıoğlu, T. ve Dursun, F. (2015). Öğretmen adaylarının web pedagojik içerik bilgisi algı düzeylerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 197-210.
Arslan, Ş.T., ve Demirkan, Ö. (2019). Web 2.0 araçlarının öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartlarına yönelik özyeterliklerine etkisi. Turkish Studies InformationTechnologies and Applied Sciences. 14(2), 295-312.
Bal, H. (2019). Öğretmenlerin eğitimde yeni teknolojileri ve Web 2.0 araçlarını kullanımlarının değerlendirilmesi. Ankara: MEB Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü Yayınları.
Baran, B. ve Ata, F. (2013). Üniversite öğrencilerinin Web 2.0 teknolojileri kullanma durumları, beceri düzeyleri ve eğitsel olarak faydalanma durumları. Eğitim ve Bilim, 38(169), 192-208.
Baro, E. E., Idiodi, E. O., and Zaccheaus, G.V. (2013), Awareness and use of Web 2.0 tools by librarians in university libraries in Nigeria, OCLC Systems & Services: International digital library perspectives, 29(3), 170-188.
Bekdemir, Ü. ve Tağrikulu, P. (2018). The academic and social effects of using social media on university students. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 316-348.
Bilgililer, H.A.S. (2018). Sosyal medya kullanımı ile sosyal medya bağımlılık düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma: Ege Üniversitesi örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 351-369.
Blattner, G. and Fiori, M. (2009). Facebook in the language classroom: promises and possibilities. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 6(1), 17-28.
Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö., Çakmak, E.K. ve Karadeniz, Ş. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yay.
Caladine, R. (2008). Enhancing E-Learning with Media-Rich Content and Interactions. New York: Information Science Publishing.
Chawinga, W. D., and Zinn, S. (2016). Use of Web 2.0 by students in the Faculty of Information Science and Communications at Mzuzu University, Malawi. South African Journal of Information Management, 18(1), 1-12.
Çelik, M. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılık düzeylerinin incelenmesi: Kültür Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. I. Uluslarası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı. İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul. https://www.researchgate.net/publication/350055184 adresinden 15.10.2020 tarihinde erişilmiştir.
Çelik, T. (2020). Web 2.0 araçları kullanım yetkinliği ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51, 449-478. http://dx.doi: 10.9779.pauefd.700181.
Çubukçu, Z. (2012, Mayıs). Sosyal ağların eğitim amaçlı kullanımı. 11th International Primary Teacher Education Symposium, Rize, Turkey. https://www.pegem.net/Akademi/kongrebildiri_detay.aspx?id= 135419 adresinden 8.10.2020 tarihinde erişilmiştir.
Dağhan, G., Kibar, P. N., Çetin, N. M., Telli, E., ve Akkoyunlu, B. (2015). Öğretmen adaylarının Sosyal Medya destekli bilimsel iletişimi kullanmaları üzerine nitel bir çalışma. Türk Kütüphaneciliği, 29(2), 258-274.
Dönmez-Usta, N., Turan Güntepe,E ., ve Durukan, Ü.G. (2020), Öğretmen adaylarının öğrenme ortamına Web 2.0 teknolojilerini entegre edebilme yeterliliği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 11(2), 519-529.
Efe, H. A. (2015). The relation between science student teachers' educational use of web 2.0 technologies and their computer self-efficacy. Journal of Baltic Science Education, 14(1), 142-154.
Ekici, M. ve Kıyıcı, M. (2012). Sosyal ağların eğitim bağlamında kullanımı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 156-167.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metodlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodojileri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Eren, E., Avci, Z. Y.,and Kapucu, M. S. (2015). Pre-Service teachers' competencies and perceptions of necessity about practical tools for content development. International Journal of Instruction, 8(1), 91-104.
Genç-Ersoy, B. ve Ersoy, M. (2021). Teknoloji destekli Türkçe öğretimi üzerine yayınlanan makalelerin içerik analizi: ULAKBİM-TR Dizin örneği. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(3), 810-829.
Godwin-Jones, R. (2008). Mobile Computing Trends: Lighter, Faster, Smarter. Language Learning & Technology, 12(3), 3-9.
Gökdemir, S. ve Uğur, İ. (2020). Sosyal Medya kullanımının akademik güdülenme davranışı üzerine etkisi: Turizm eğitimi alan üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(3), 2110-2131.
Göker, M. ve İnce, B. (2019). Web 2.0 araçlarının yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanımı ve akademik başarıya etkisi. Turkophone, 6(1), 12-22.
Gunelius, S. (2011). 30 Minute social media marketing. New York: McGraw Hill.
Gülbahar, Y., Kalelioğlu, F. ve Madran, O. (2010). Sosyal Ağların eğitim amaçlı kullanımı. XV. Türkiye’de İnternet Konferansı. İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul. https://www.researchgate.net/publication/228549730_Sosyal_Aglarin_Egitim_Amacli Kullanimi adresinden 21.05.2020 tarihinde erişilmiştir.
Gündüzalp, C. (2022). Web 2.0 teknolojileri ve eğitim. Eğitim ve Bilim. S. Karabatak (Ed.). Efe Akademi Yay. İstanbul.
Hamlı, S., ve Hamlı, D. (2021). Web 2.0 araçlarının derslerde kullanılmasının akademik başarıya etkisi. Uygulamada Eğitim ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-16.
Horzum, M.B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslarası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1).
İnce, M. ve Koçak, M.C. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları: Necmettin Erbakan Üniversitesi örneği. Karabük Üniversitesi S.B.E. Dergisi, 7(2), 736-749.
İliş, A.ve Gülbahçe, A. (2019). Sosyal medya bağımlılığı ile iletişim becerileri arasındaki yordayıcı ilişkinin incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 23(78), 45-60.
İnal, E., ve Arslanbaş, F. (2021). Türkçe’nin yabancı dil olarak uzaktan öğretiminde iletişim odaklı web 2.0 araçları ve uygulama örnekleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı ,16, 228- 249.
İşman, A. ve Albayrak, E. (2014). Sosyal Ağlardan Facebook’un eğitime yönelik etkililiği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 129-138.
İşman, A. ve Hamutoğlu, N. B. (2013). Sosyal ağların eğitim-öğretim sürecinde kullanılması ile ilgili Karma Öğrenme öğrencilerinin görüşleri: Sakarya Üniversitesi Örneği. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, 2(3), 61-67.
Kabakçı, I. ve Tanyeri, T. (2006). Öğretmen adaylarının öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme dersi kapsamında öğretim araçlarına ilişkin görüşlerinin karşılaştırılması. 6. Uluslarası Eğitim Teknolojileri Konferansı, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Famagusta: Kıbrıs.
Kaplan, A. and Haenlen, M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of social media. Business Horizons, 53, 59-68.
Karaca, F. ve Aktaş, N. (2019). Ortaöğretim Kurumu öğretmenlerinin Web 2.0 uygulamaları için haberdarlıklarının, yeterlilik düzeylerinin, kullanım sıklıklarının ve eğitsel amaçlı kullanım biçimlerinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 212-230.
2023 Eğitim Vizyonu (2018) http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_egitim_vizyonu.pdf adresinden 10.11.2020 tarihinde erişilmiştir.
Karakuş, N., ve Er, Z. (2021). Türkçe öğretmeni adaylarının WEB 2.0 araçlarının kullanımıyla ilgili görüşleri . IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 9,177-197.
Kariuki, M., and Duran, M. (2004). Using anchored instruction to teach preservice teachers to integrate technology in the curriculum. Journal of Technology and Teacher Education, 12(3), 431.
Kaya, Z.ve Yılayaz, Ö. (2013). Öğretmen eğitimine teknoloji entegrasyonu modelleri ve teknolojik pedagojik alan bilgisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(8), 57- 83.
Kert, S. B. ve Kert, A. (2010). Sosyal ağ sitelerinin eğitsel amaçlı kullanılma potansiyelleri. International Online Journal of Educational Sciences, 2010, 2(2), 486-507.
Kıyıcı, F.B. (2010). The definitions and preferences of science teacher candidates concerning Web 2.0 tools: a phenomenological research study. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2).
Kurudayıoğlu, M. ve Soysal, T. (2019). 2018 Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarının 21. yüzyıl becerileri açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 483-496.
Laird, T. (2014). Using social media in education for classroom teaching, student learning and educator professional development. Yüksek Lisans Projesi. Queen’s University, Kingston, Ontario: Canada.
Lietsala, K., and Sirkkunen, E. (2008). Social Media: Introduction to the tools and processes of the participatory economy. Tampere, Finland: Tampere University Press.
Mete, F. ve Batıbay, E.F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi: Kahoot örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1029-1047.
O’Reilly, T. (2005). What is Web 2.0? Design Patterns and business models for the next generation of software. http://www.oreillynet.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/what-is-web-20.html adresinden 29.05.2020 tarihinde erişilmiştir.
Özdemir, Z. (2019). Üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı. Beykoz Akademi Dergisi, 7(2), 91-105.
Özer, Ü. ve Özer, E.A. (2017). Sosyal Bilgiler ile Bilgisayar ve Öğretim TeknolojileriÖğretmeni adaylarının eğitimde Web 2.0 kullanımına yönelik görüşleri. 3rd International Congress on Political, Economic and Social Studies (ICPESS). http://oreilly.com/web2/archive/ what-is- web-20.html adresinden 04.12.2020 tarihinde erişilmiştir.
Özerbaş, M.A., ve Mart, Ö.A. (2017). İngilizce öğretmen adaylarının web 2.0 kullanımına ilişkin görüş ve kullanım düzeyleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 1152- 1167.
Radmard, S., Soysal, Y., Kutluca, A.Y., ve Türk, Z. (2020). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 3(2), 171-198.
SMEM (2019). Samsun Milli Eğitim Müdürlüğü Web 2.0 araçları tanıtım klavuzu.Samsun: Arge.
Sarsar, F., Başbay, M. ve Başbay, A. (2015). Öğrenme-Öğretme sürecinde Sosyal Medya kullanımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 418-431. https://dx.doi: 10.17860/efd.98783.
Sawant, S. (2012), The study of the use of Web 2.0 tools in LIS education in India. Library Hi Tech News, 29(2), 11-15.
Selwyn, N. (2009). Faceworking: Exploring Students’ Education‐Related Use of Facebook. Learning, Media and Technology, 34(2), 157-174. http://dx.doi: 10.1080/17439880902923622
Söner, O. ve Yılmaz, O. (2018). Lise öğrencilerinin sosyal medya bağımlılığı ve psikolojik iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişki.Ufuk üniversitesi S.B.E. Dergisi, 7(13), 61-76.
Şendağ, S., Erol, O., Sezgin, S., and Dulkadir, N. (2015). Preservice teachers’ critical thinking dispositions and Web 2.0 competencies, Contemporary Educational Technology, 6(3), 172-187.
Tatlı, Z., İpek-Akbulut, H. ve Altınışık, D. (2016). Öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi özgüvenlerine web 2.0 araçlarının etkisi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7(3), 659-678.
Timur, S., Timur, B., Arcagök, S., ve Öztürk, G. (2019). Fen bilimleri öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 63-108.
Ünal, E. (2019). Öğretmen adayları ve öğretim elemanlarının Web 2.0 teknolojileri farkındalıkları, kullanım sıklıkları ve yeterliliklerinin incelenmesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,9(7).
Yıldırım, S. (2018). Sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin satın alma davranışlarına etkisi üzerine kavramsal bir bakış. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi S.B.E. Dergisi, 6(4), 568-578.

ELT Students’ Competencies in Using Web 2.0 Tools

Yıl 2023, Cilt: 12 Sayı: 1, 46 - 58, 26.03.2023

Müfit Şenel

https://doi.org/10.30703/cije.1126279

Öz

Thanks to the Internet, which has been widely used, Internet tools have become indispensable parts of almost all of our lives and have begun to be used in various fields. One of the most important areas of these is the education-training environment. The "New English Teaching Program", released by the Ministry of National Education, Board of Education in 2018, promotes Internet-based teaching models such as "mobile and computer-assisted foreign language teaching" and "blended learning". Therefore, this research intends to investigate whether students majoring at an ELT Department of a state university in Turkey are competent enough about technologies and concepts used for educational purposes such as Web 2.0 tools that can make the lessons effective and entertaining because they are expected to follow the program released by the Ministry of National Education when they started their teaching profession. Totally, 125 students from the 2nd, 3rd and 4th grades participated in the research. Data were collected by a Likert-type scale with 39 items. In the study, in which the quantitative research technique was used, the competencies of the participants were investigated according to the variables of age, gender, grades and high schools. Findings were statistically evaluated and discussed. Consequently, it has been affirmed that some of the students had moderate knowledge and competencies about using these tools.

Anahtar Kelimeler

English Language Teaching, Web 2.0, competency, usage, technology

Kaynakça

Aldır, Z. (2014). Web 2.0 araçlarının öğretimde kullanılmasına ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Anderson, P. (2007). What is Web 2.0? Ideas, technologies and implications for education. JISC, Technology & Standards Watch, Technical Report, 2-64.
Arabacıoğlu, T. ve Dursun, F. (2015). Öğretmen adaylarının web pedagojik içerik bilgisi algı düzeylerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1), 197-210.
Arslan, Ş.T., ve Demirkan, Ö. (2019). Web 2.0 araçlarının öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi standartlarına yönelik özyeterliklerine etkisi. Turkish Studies InformationTechnologies and Applied Sciences. 14(2), 295-312.
Bal, H. (2019). Öğretmenlerin eğitimde yeni teknolojileri ve Web 2.0 araçlarını kullanımlarının değerlendirilmesi. Ankara: MEB Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü Yayınları.
Baran, B. ve Ata, F. (2013). Üniversite öğrencilerinin Web 2.0 teknolojileri kullanma durumları, beceri düzeyleri ve eğitsel olarak faydalanma durumları. Eğitim ve Bilim, 38(169), 192-208.
Baro, E. E., Idiodi, E. O., and Zaccheaus, G.V. (2013), Awareness and use of Web 2.0 tools by librarians in university libraries in Nigeria, OCLC Systems & Services: International digital library perspectives, 29(3), 170-188.
Bekdemir, Ü. ve Tağrikulu, P. (2018). The academic and social effects of using social media on university students. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 316-348.
Bilgililer, H.A.S. (2018). Sosyal medya kullanımı ile sosyal medya bağımlılık düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma: Ege Üniversitesi örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 351-369.
Blattner, G. and Fiori, M. (2009). Facebook in the language classroom: promises and possibilities. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 6(1), 17-28.
Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö., Çakmak, E.K. ve Karadeniz, Ş. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yay.
Caladine, R. (2008). Enhancing E-Learning with Media-Rich Content and Interactions. New York: Information Science Publishing.
Chawinga, W. D., and Zinn, S. (2016). Use of Web 2.0 by students in the Faculty of Information Science and Communications at Mzuzu University, Malawi. South African Journal of Information Management, 18(1), 1-12.
Çelik, M. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya bağımlılık düzeylerinin incelenmesi: Kültür Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. I. Uluslarası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı. İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul. https://www.researchgate.net/publication/350055184 adresinden 15.10.2020 tarihinde erişilmiştir.
Çelik, T. (2020). Web 2.0 araçları kullanım yetkinliği ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51, 449-478. http://dx.doi: 10.9779.pauefd.700181.
Çubukçu, Z. (2012, Mayıs). Sosyal ağların eğitim amaçlı kullanımı. 11th International Primary Teacher Education Symposium, Rize, Turkey. https://www.pegem.net/Akademi/kongrebildiri_detay.aspx?id= 135419 adresinden 8.10.2020 tarihinde erişilmiştir.
Dağhan, G., Kibar, P. N., Çetin, N. M., Telli, E., ve Akkoyunlu, B. (2015). Öğretmen adaylarının Sosyal Medya destekli bilimsel iletişimi kullanmaları üzerine nitel bir çalışma. Türk Kütüphaneciliği, 29(2), 258-274.
Dönmez-Usta, N., Turan Güntepe,E ., ve Durukan, Ü.G. (2020), Öğretmen adaylarının öğrenme ortamına Web 2.0 teknolojilerini entegre edebilme yeterliliği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 11(2), 519-529.
Efe, H. A. (2015). The relation between science student teachers' educational use of web 2.0 technologies and their computer self-efficacy. Journal of Baltic Science Education, 14(1), 142-154.
Ekici, M. ve Kıyıcı, M. (2012). Sosyal ağların eğitim bağlamında kullanımı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 156-167.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metodlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodojileri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Eren, E., Avci, Z. Y.,and Kapucu, M. S. (2015). Pre-Service teachers' competencies and perceptions of necessity about practical tools for content development. International Journal of Instruction, 8(1), 91-104.
Genç-Ersoy, B. ve Ersoy, M. (2021). Teknoloji destekli Türkçe öğretimi üzerine yayınlanan makalelerin içerik analizi: ULAKBİM-TR Dizin örneği. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(3), 810-829.
Godwin-Jones, R. (2008). Mobile Computing Trends: Lighter, Faster, Smarter. Language Learning & Technology, 12(3), 3-9.
Gökdemir, S. ve Uğur, İ. (2020). Sosyal Medya kullanımının akademik güdülenme davranışı üzerine etkisi: Turizm eğitimi alan üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(3), 2110-2131.
Göker, M. ve İnce, B. (2019). Web 2.0 araçlarının yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanımı ve akademik başarıya etkisi. Turkophone, 6(1), 12-22.
Gunelius, S. (2011). 30 Minute social media marketing. New York: McGraw Hill.
Gülbahar, Y., Kalelioğlu, F. ve Madran, O. (2010). Sosyal Ağların eğitim amaçlı kullanımı. XV. Türkiye’de İnternet Konferansı. İstanbul Teknik Üniversitesi, İstanbul. https://www.researchgate.net/publication/228549730_Sosyal_Aglarin_Egitim_Amacli Kullanimi adresinden 21.05.2020 tarihinde erişilmiştir.
Gündüzalp, C. (2022). Web 2.0 teknolojileri ve eğitim. Eğitim ve Bilim. S. Karabatak (Ed.). Efe Akademi Yay. İstanbul.
Hamlı, S., ve Hamlı, D. (2021). Web 2.0 araçlarının derslerde kullanılmasının akademik başarıya etkisi. Uygulamada Eğitim ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-16.
Horzum, M.B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslarası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1).
İnce, M. ve Koçak, M.C. (2017). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım alışkanlıkları: Necmettin Erbakan Üniversitesi örneği. Karabük Üniversitesi S.B.E. Dergisi, 7(2), 736-749.
İliş, A.ve Gülbahçe, A. (2019). Sosyal medya bağımlılığı ile iletişim becerileri arasındaki yordayıcı ilişkinin incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 23(78), 45-60.
İnal, E., ve Arslanbaş, F. (2021). Türkçe’nin yabancı dil olarak uzaktan öğretiminde iletişim odaklı web 2.0 araçları ve uygulama örnekleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı ,16, 228- 249.
İşman, A. ve Albayrak, E. (2014). Sosyal Ağlardan Facebook’un eğitime yönelik etkililiği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 129-138.
İşman, A. ve Hamutoğlu, N. B. (2013). Sosyal ağların eğitim-öğretim sürecinde kullanılması ile ilgili Karma Öğrenme öğrencilerinin görüşleri: Sakarya Üniversitesi Örneği. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education, 2(3), 61-67.
Kabakçı, I. ve Tanyeri, T. (2006). Öğretmen adaylarının öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme dersi kapsamında öğretim araçlarına ilişkin görüşlerinin karşılaştırılması. 6. Uluslarası Eğitim Teknolojileri Konferansı, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Famagusta: Kıbrıs.
Kaplan, A. and Haenlen, M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of social media. Business Horizons, 53, 59-68.
Karaca, F. ve Aktaş, N. (2019). Ortaöğretim Kurumu öğretmenlerinin Web 2.0 uygulamaları için haberdarlıklarının, yeterlilik düzeylerinin, kullanım sıklıklarının ve eğitsel amaçlı kullanım biçimlerinin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 212-230.
2023 Eğitim Vizyonu (2018) http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_egitim_vizyonu.pdf adresinden 10.11.2020 tarihinde erişilmiştir.
Karakuş, N., ve Er, Z. (2021). Türkçe öğretmeni adaylarının WEB 2.0 araçlarının kullanımıyla ilgili görüşleri . IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 9,177-197.
Kariuki, M., and Duran, M. (2004). Using anchored instruction to teach preservice teachers to integrate technology in the curriculum. Journal of Technology and Teacher Education, 12(3), 431.
Kaya, Z.ve Yılayaz, Ö. (2013). Öğretmen eğitimine teknoloji entegrasyonu modelleri ve teknolojik pedagojik alan bilgisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(8), 57- 83.
Kert, S. B. ve Kert, A. (2010). Sosyal ağ sitelerinin eğitsel amaçlı kullanılma potansiyelleri. International Online Journal of Educational Sciences, 2010, 2(2), 486-507.
Kıyıcı, F.B. (2010). The definitions and preferences of science teacher candidates concerning Web 2.0 tools: a phenomenological research study. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 9(2).
Kurudayıoğlu, M. ve Soysal, T. (2019). 2018 Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarının 21. yüzyıl becerileri açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 483-496.
Laird, T. (2014). Using social media in education for classroom teaching, student learning and educator professional development. Yüksek Lisans Projesi. Queen’s University, Kingston, Ontario: Canada.
Lietsala, K., and Sirkkunen, E. (2008). Social Media: Introduction to the tools and processes of the participatory economy. Tampere, Finland: Tampere University Press.
Mete, F. ve Batıbay, E.F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi: Kahoot örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1029-1047.
O’Reilly, T. (2005). What is Web 2.0? Design Patterns and business models for the next generation of software. http://www.oreillynet.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/what-is-web-20.html adresinden 29.05.2020 tarihinde erişilmiştir.
Özdemir, Z. (2019). Üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı. Beykoz Akademi Dergisi, 7(2), 91-105.
Özer, Ü. ve Özer, E.A. (2017). Sosyal Bilgiler ile Bilgisayar ve Öğretim TeknolojileriÖğretmeni adaylarının eğitimde Web 2.0 kullanımına yönelik görüşleri. 3rd International Congress on Political, Economic and Social Studies (ICPESS). http://oreilly.com/web2/archive/ what-is- web-20.html adresinden 04.12.2020 tarihinde erişilmiştir.
Özerbaş, M.A., ve Mart, Ö.A. (2017). İngilizce öğretmen adaylarının web 2.0 kullanımına ilişkin görüş ve kullanım düzeyleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 1152- 1167.
Radmard, S., Soysal, Y., Kutluca, A.Y., ve Türk, Z. (2020). Üniversite öğrencilerinin sosyal medya kullanım amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 3(2), 171-198.
SMEM (2019). Samsun Milli Eğitim Müdürlüğü Web 2.0 araçları tanıtım klavuzu.Samsun: Arge.
Sarsar, F., Başbay, M. ve Başbay, A. (2015). Öğrenme-Öğretme sürecinde Sosyal Medya kullanımı. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 418-431. https://dx.doi: 10.17860/efd.98783.
Sawant, S. (2012), The study of the use of Web 2.0 tools in LIS education in India. Library Hi Tech News, 29(2), 11-15.
Selwyn, N. (2009). Faceworking: Exploring Students’ Education‐Related Use of Facebook. Learning, Media and Technology, 34(2), 157-174. http://dx.doi: 10.1080/17439880902923622
Söner, O. ve Yılmaz, O. (2018). Lise öğrencilerinin sosyal medya bağımlılığı ve psikolojik iyi oluş düzeyleri arasındaki ilişki.Ufuk üniversitesi S.B.E. Dergisi, 7(13), 61-76.
Şendağ, S., Erol, O., Sezgin, S., and Dulkadir, N. (2015). Preservice teachers’ critical thinking dispositions and Web 2.0 competencies, Contemporary Educational Technology, 6(3), 172-187.
Tatlı, Z., İpek-Akbulut, H. ve Altınışık, D. (2016). Öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi özgüvenlerine web 2.0 araçlarının etkisi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7(3), 659-678.
Timur, S., Timur, B., Arcagök, S., ve Öztürk, G. (2019). Fen bilimleri öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 63-108.
Ünal, E. (2019). Öğretmen adayları ve öğretim elemanlarının Web 2.0 teknolojileri farkındalıkları, kullanım sıklıkları ve yeterliliklerinin incelenmesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,9(7).
Yıldırım, S. (2018). Sosyal medyanın üniversite öğrencilerinin satın alma davranışlarına etkisi üzerine kavramsal bir bakış. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi S.B.E. Dergisi, 6(4), 568-578.

Toplam 64 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Araştırma Makalesi
Yazarlar	Müfit Şenel 0000-0002-6982-0870
Yayımlanma Tarihi	26 Mart 2023
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2023Cilt: 12 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA	Şenel, M. (2023). İngilizce Öğretmenliği Adaylarının Web 2.0 Araçlarını Kullanım Yetkinlikleri. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 12(1), 46-58. https://doi.org/10.30703/cije.1126279

Kapak Resmi İndir

Makale Dosyaları

Tam Metin

e-ISSN: 2147-1606

14550 14551