İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Okumaya Yönelik Tutumları İle Noktalama İşaretlerini Uygulama Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Öz
Bu çalışmanın temel amacı, ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin İlköğretim 5. Sınıf Türkçe Dersinin Öğretim Programında yer alan noktalama işaretleriyle ilgili kazanımları uygulama düzeyleri ile okumaya yönelik tutumları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın evrenini, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Antalya merkez ilçelerine bağlı İlköğretim Okullarına devam eden 5. Sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklemini ise Aksu, Döşemealtı, Kepez, Konyaaltı ve Muratpaşa ilçelerindeki 15 farklı ilköğretim okulundan rastsal olarak seçilmiş 402, 5. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada betimsel araştırma türlerinden olan tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumlarını ölçmek amacıyla geliştirilen “Okumaya Yönelik Tutum Ölçeği” ve noktalama işaretlerinin uygulama düzeylerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen “Noktalama İşaretlerini Uygulama Düzeyini Belirleme Metni” kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin analizinde t-testi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis H testi ve Ki-Kare testi uygulanmış, bulgular frekans ve yüzdelik olarak ifade edilmiştir. Araştırma sonucunda ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutum düzeyleri ile virgül, ünlem, parantez ve denden işaretlerini kullanım düzeyleri arasında anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, noktalama işaretlerinin doğru kullanımıyla katılımcıların cinsiyetleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Okumaya Yönelik Tutum, Noktalama İşaretleri, Türkçe Dersi Öğretim Programı
Anahtar Kelimeler
The Attitude Towards Reading Punctuation Marks Turkish Lesson Teaching Program
Kaynakça
- Aktaş, Ş. ve Gündüz O. (2004). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Akyol, H. (2011). Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Avcı, E. (2006). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Yaptıkları Yazılı Anlatım Yanlışlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara: Türkiye.
- Bağcı, H. (2011) İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Noktalama İşaretleri Ve Yazım Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6 (1): 672-684.
- Başaran, M. ve Ateş, S. (2009). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Okumaya İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1): 73
- Bayram, Y. ve Erdemir, A. (2006). Amasya’daki İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin İmlâ Kurallarını Kullanma Düzeyleri Üzerine Bir Değerlendirme. Milli Eğitim Yayınları, 171: 140-155.
- Blaha, B. A. ve Bennett, J. M. (1993). Yeni Okuma Teknikleri. İstanbul: Rota Yayıncılık.
- Ekinci, Çelikpazu E. (2006). Erzurum Merkez İlçe İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum: Türkiye.
- Erdem, H. (2007). Dokuzuncu Sınıf Öğrencilerinin Yazım Ve Noktalama Kurallarına Ulaşma Düzeyi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara: Türkiye.
- İşeri, K. (1998). Okuma Ediminin Eğitimsel İşlevi. Dil Dergisi, 70: 5-18.
- İşeri, K. (2010). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Okuma Tutumlarının İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (2): 468-487.
- Karagül, S. (2010). İlköğretim 6-8. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersi Öğretim Programında Belirtilen Yazım Ve Noktalama Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir: Türkiye.
- Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kavcar, C., Oğuzkan F. ve Sever S. (1995). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
- Kırbaş, A. (2006). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum: Türkiye.
- Kotaman, H. (2008). Impacts Of Dialogical Storybook Reading On Young Children’s Reading Attitudes And Vocabulary Development. Reading Improvement, 45: 134-145.
- Maltepe, S. (2006). Türkçe Öğretiminde Yazılı Anlatım Uygulamaları İçin Bir Seçenek: Yaratıcı Yazma Yaklaşımları. Dil Dergisi, 132: 56-66.
- Marshall, J. (1994). Anadili ve Yazın Öğretimi (çev. Cahit Külebi). İstanbul: Çağdaş Yayınları. Martinez, R. S., Arıcak O. T. ve Jewell J. (2008). Influence Of Reading Attitude On Reading Achievement: A Test Of The Temporal-Interaction Model. Psychology in the Schools, 45 (10): 1010-1022.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2009). İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara.
- Özkara, Y. (2007). 6+1 Analitik Yazma Ve Değerlendirme Modelinin 5. Sınıf Öğrencilerinin Hikâye Edici Metin Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. Yayımlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı, Ankara: Türkiye.
- Sallabaş, M. (2008). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Okumaya Yönelik Tutumları ve Okuduğunu Anlama Becerileri Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (16): 141-155.
- Topuz, A. (2008). Uşak İli Sivaslı İlçesi 6. Ve 7. Sınıf Öğrencilerinin Noktalama İşaretlerini Kullanmada Bilgi-Beceri Düzeylerinin Tespiti. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon: Türkiye.
Öz
Bu çalışmanın temel amacı, ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin İlköğretim 5. Sınıf Türkçe Dersinin Öğretim Programında yer alan noktalama işaretleriyle ilgili kazanımları uygulama düzeyleri ile okumaya yönelik tutumları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın evrenini, 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Antalya merkez ilçelerine bağlı İlköğretim Okullarına devam eden 5. Sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklemini ise Aksu, Döşemealtı, Kepez, Konyaaltı ve Muratpaşa ilçelerindeki 15 farklı ilköğretim okulundan rastsal olarak seçilmiş 402, 5. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada betimsel araştırma türlerinden olan tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumlarını ölçmek amacıyla geliştirilen “Okumaya Yönelik Tutum Ölçeği” ve noktalama işaretlerinin uygulama düzeylerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen “Noktalama İşaretlerini Uygulama Düzeyini Belirleme Metni” kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin analizinde t-testi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis H testi ve Ki-Kare testi uygulanmış, bulgular frekans ve yüzdelik olarak ifade edilmiştir. Araştırma sonucunda ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutum düzeyleri ile virgül, ünlem, parantez ve denden işaretlerini kullanım düzeyleri arasında anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, noktalama işaretlerinin doğru kullanımıyla katılımcıların cinsiyetleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Okumaya Yönelik Tutum Noktalama İşaretleri Türkçe Dersi Öğretim Programı
Kaynakça
- Aktaş, Ş. ve Gündüz O. (2004). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Akyol, H. (2011). Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Avcı, E. (2006). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Yaptıkları Yazılı Anlatım Yanlışlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara: Türkiye.
- Bağcı, H. (2011) İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Noktalama İşaretleri Ve Yazım Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6 (1): 672-684.
- Başaran, M. ve Ateş, S. (2009). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Okumaya İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (1): 73
- Bayram, Y. ve Erdemir, A. (2006). Amasya’daki İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin İmlâ Kurallarını Kullanma Düzeyleri Üzerine Bir Değerlendirme. Milli Eğitim Yayınları, 171: 140-155.
- Blaha, B. A. ve Bennett, J. M. (1993). Yeni Okuma Teknikleri. İstanbul: Rota Yayıncılık.
- Ekinci, Çelikpazu E. (2006). Erzurum Merkez İlçe İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum: Türkiye.
- Erdem, H. (2007). Dokuzuncu Sınıf Öğrencilerinin Yazım Ve Noktalama Kurallarına Ulaşma Düzeyi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara: Türkiye.
- İşeri, K. (1998). Okuma Ediminin Eğitimsel İşlevi. Dil Dergisi, 70: 5-18.
- İşeri, K. (2010). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Okuma Tutumlarının İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (2): 468-487.
- Karagül, S. (2010). İlköğretim 6-8. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersi Öğretim Programında Belirtilen Yazım Ve Noktalama Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir: Türkiye.
- Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kavcar, C., Oğuzkan F. ve Sever S. (1995). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri İçin Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
- Kırbaş, A. (2006). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum: Türkiye.
- Kotaman, H. (2008). Impacts Of Dialogical Storybook Reading On Young Children’s Reading Attitudes And Vocabulary Development. Reading Improvement, 45: 134-145.
- Maltepe, S. (2006). Türkçe Öğretiminde Yazılı Anlatım Uygulamaları İçin Bir Seçenek: Yaratıcı Yazma Yaklaşımları. Dil Dergisi, 132: 56-66.
- Marshall, J. (1994). Anadili ve Yazın Öğretimi (çev. Cahit Külebi). İstanbul: Çağdaş Yayınları. Martinez, R. S., Arıcak O. T. ve Jewell J. (2008). Influence Of Reading Attitude On Reading Achievement: A Test Of The Temporal-Interaction Model. Psychology in the Schools, 45 (10): 1010-1022.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2009). İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara.
- Özkara, Y. (2007). 6+1 Analitik Yazma Ve Değerlendirme Modelinin 5. Sınıf Öğrencilerinin Hikâye Edici Metin Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi. Yayımlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı, Ankara: Türkiye.
- Sallabaş, M. (2008). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Okumaya Yönelik Tutumları ve Okuduğunu Anlama Becerileri Arasındaki İlişki. İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (16): 141-155.
- Topuz, A. (2008). Uşak İli Sivaslı İlçesi 6. Ve 7. Sınıf Öğrencilerinin Noktalama İşaretlerini Kullanmada Bilgi-Beceri Düzeylerinin Tespiti. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon: Türkiye.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Articles |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 19 Mart 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013Cilt: 2 Sayı: 2 |
e-ISSN: 2147-1606