Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effects Of games on the pshycho-motor developments of nine-year-old Children

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 2, 37 - 47, 19.03.2016

Öz

The development in early childhood is the most important and critical stage in life.
This stage underlies the grounds of the developments in the future. In this period one of the
most important variable is the game. Games are not such activities that are just practiced at
home or at school. Especially, games should constantly be played besides the education
provided at schools. In the majority of the studies, these two areas are taken as the bases,
and the other developmental areas are considered to be influenced by them. Similarly, the
psychomotor skills and their development are taken as the bases for this study. The scope of
the study is the third grade students at the age of nine in the primary schools in the city
centre of Erzincan within the academic year 2007-2008. The specific scope of the study is
determined via the method of group exemplification; the specific scope is composed of the
third graders (at the age of nine) in MelikĢah Ġlköğretim Okulu, Vali Recep Yazıcıoğlu
Ġlköğretim Okulu and Ziya Gökalp Ġlköğretim Okulu within the academic year 2007–2008.
In the study, the model with pre-test and post-test control group is used. Both in the pretest
and post-test, motor performance test, which is generated by Morris, Atwater,
Williams and Wilmore in1980 in order to test rough motor skills of the children at the ages
of 3-10 , and which is practiced by Sevimay in 1986 on the 205 children at the ages of 3-6,
is used to test motor performances of the children; therefore, throwing, grasping, jumping,
running and stopping skills are measured. In the study, the experimental group played
games which are thought to improve the rough and delicate motor skills under the care and
with the help of their own teacher or a teacher of Physical Education course during fourteen
weeks with two-hour–seances. According to the results of the study, there haven't been
encountered any significant differences in the results of the pretest in which the skills of
people in experimental and control groups are measured; by means of the posttest results, it  is ascertained that there have usually been improvements in the other skills, except stopping
skill, in the sexist and nonsexist comparisons

Kaynakça

  • Akandere, M. (2004). Eğitici Okul Oyunları. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Atlı, M. (1992). İlköğretim Öğrencilerinin Spora Yönelmelerinde Sportif Amaçlı Eğitsel
  • Oyunların Rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara
  • Bacanlı H. (2005). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • BaĢaran, Ġ.E. (2005). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Bayhan San P. (2004). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
  • Çamlıyer, H., Çamlıyer, H. (1997). Eğitim Bütünlüğü İçinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. Manisa: Can Ofset.
  • Hazar, M. (2005). Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim. Ankara: Tutibay Yayıncılık.
  • Jansma, P. (1999). Psychomotor Domain Training And Serious Disabilities. USA, New York: University Pres of America Inc.
  • Jersild, T. A. (1979). Çocuk Psikolojisi. (Çev. Günçe, G.). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi
  • Magıll A. R. (1993). Motor Learning Consept and Applications. USA: Wm C. Brown Communications, Inc.
  • Muratlı, S. (2003). Çocuk ve Spor. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Onur, B. (2003). Gelişim Psikolojisi. Ankara: V Yayıncılık.
  • Özdemir, S., Yalın, H. Ġ., Sezgin, F. (2004). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Özdenk, Ç. (2007). 6 Yaş Grubu Öğrencilerinin Psikomotor Gelişimlerinin Sağlanmasında Oyunun Yeri Ve Önemi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve Oyun. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özer, D. S., Özer, K. (2007). Çocuklarda Motor Gelişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Patrick, T. (1996). Play: An Important Component Of Preventative Behavior Management. Arkansas: Archild Inc.)
  • Santrock, J. W. (1988). Children. United States Of America: Wm. C. Brown Publishers Sarı, K. (2001). Temel Psikomotor Becerilerin Gelişimine Farklı Eğitim Kurumları ve Deneklerin Özlük Niteliklerine Bağlı Değişkenlerin Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.) Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Senemoğlu, N. (2004). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Şimşek, S. (1998). İlköğretim 8. Sınıf Beden Eğitimi Dersinin Öğrencilerin Psikomotor Gelişimine Katkısı Konusunda Beden Eğitimi Öğretmenleri ve Öğrencilerin Görüşleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.) Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Tekin M., Özmutlu Ġ. (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Çeşitli Değişkenlere Göre Eğitsel Oyunlarla İlgili Görüşlerinin incelenmesi. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Bildiri Kitabı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Timurkaan S. (2003). Farklı Fiziki Özelliklere Sahip Yerleşim Bölgelerinde Yaşayan 6 Yaş Grubu Çocuklarının Psikomotor Gelişimlerinin Karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.) İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya
  • Uluğ Ormanlıoğlu, M. (1997). Niçin Oyun? Çocuğun Gelişiminde ve Çocuğu Tanımada Oyunun Önemi. İstanbul: Göçebe Yayınları
  • Yavuzer, Y., Demir, Z., Çalışkan, M. (2006). Eğitim Psikolojisi - Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Yeşilyaprak, B. (Ed.) (2006). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Zelaznik N. H. (1996). Advances in Motor Learning and Control. USA: Human Kinetics

9 Yaş Çocuklarının Psiko-Motor Gelişimlerinde Oyunun Etkisi

Yıl 2012, Cilt: 1 Sayı: 2, 37 - 47, 19.03.2016

Öz

Çocukluk dönemindeki geliĢim, insan hayatının en önemli ve hassas dönemidir. Bu
dönem gelecek yıllardaki geliĢmenin temelini oluĢturur. Bu kritik dönemin en önemli
değiĢkenlerinden biri de oyundur. Oyun sadece evde veya sokakta çocukların yaptıkları bir
etkinlik de değildir. Özellikle okullarda verilen eğitimin yanında oyunun da sürekli olarak
oynatılması gerekmektedir. Oyunun, tüm geliĢim alanlarının yanı sıra motor ve bedensel
geliĢimdeki yeri çok daha önemlidir. Yapılan bu çalıĢmada da temele motor beceriler ve
geliĢimi alınmıĢtır. AraĢtırmanın evrenini 2007–2008 eğitim-öğretim yılında Erzincan il
merkezindeki ilköğretim ilk kademe 3. sınıf (dokuz yaĢ) çocukları oluĢturmaktadır.
AraĢtırmanın örneklemi grup örnekleme türü ile seçilmiĢ olup; 2007–2008 eğitim-öğretim
yılı Erzincan Ġli MelikĢah Ġlköğretim Okulu, Vali Recep Yazıcıoğlu Ġlköğretim Okulu ile
Ziya Gökalp Ġlköğretim Okullarının 3. sınıf (9 yaĢ) öğrencileri oluĢturmaktadır.
AraĢtırmada öntest-sontest kontrol gruplu model kullanılmıĢtır. Öntest ve sontestde
çocuklara motor performanslarını ölçmek amacıyla Morris, Atwater, Williams ve
Wilmore’un 1980 yılında 3-10 yaĢlarındaki çocukların kaba motor yeteneklerini ölçmek
üzere geliĢtirdikleri ve 1986 yılında Sevimay’ın 3-6 yaĢlarında 205 çocuk üzerinde
uyguladığı motor performans testi uygulanmıĢ olup, çocukların atma, tutma, sıçrama,
koĢma, durma, becerileri ölçülmüĢtür. ÇalıĢmada deney grubuna 14 hafta boyunca 2 saatlik
seanslarla beden eğitimi öğretmeninin veya dersin öğretmeninin gözetiminde ve yardımıyla
ince ve kaba motor becerilerini geliĢtireceği düĢünülen oyunlar oynatılmıĢtır. AraĢtırmanın
sonuçlarına göre deney ve kontrol gruplarının ölçülen becerilerinin öntest sonuçlarında
anlamlı farklılıklara rastlanmamıĢ olup; sontest sonuçlarında hem cinsiyet ayrımı olmadan
yapılan karĢılaĢtırmalarda hem de cinsiyet ayrımı yapılarak yapılan karĢılaĢtırmalarda
durma becerisi hariç diğer becerilerde genellikle geliĢmelerin olduğu tespit edilmiĢtir.

Kaynakça

  • Akandere, M. (2004). Eğitici Okul Oyunları. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Atlı, M. (1992). İlköğretim Öğrencilerinin Spora Yönelmelerinde Sportif Amaçlı Eğitsel
  • Oyunların Rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara
  • Bacanlı H. (2005). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • BaĢaran, Ġ.E. (2005). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Bayhan San P. (2004). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları
  • Çamlıyer, H., Çamlıyer, H. (1997). Eğitim Bütünlüğü İçinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. Manisa: Can Ofset.
  • Hazar, M. (2005). Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim. Ankara: Tutibay Yayıncılık.
  • Jansma, P. (1999). Psychomotor Domain Training And Serious Disabilities. USA, New York: University Pres of America Inc.
  • Jersild, T. A. (1979). Çocuk Psikolojisi. (Çev. Günçe, G.). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi
  • Magıll A. R. (1993). Motor Learning Consept and Applications. USA: Wm C. Brown Communications, Inc.
  • Muratlı, S. (2003). Çocuk ve Spor. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Onur, B. (2003). Gelişim Psikolojisi. Ankara: V Yayıncılık.
  • Özdemir, S., Yalın, H. Ġ., Sezgin, F. (2004). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Nobel yayıncılık.
  • Özdenk, Ç. (2007). 6 Yaş Grubu Öğrencilerinin Psikomotor Gelişimlerinin Sağlanmasında Oyunun Yeri Ve Önemi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve Oyun. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özer, D. S., Özer, K. (2007). Çocuklarda Motor Gelişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Patrick, T. (1996). Play: An Important Component Of Preventative Behavior Management. Arkansas: Archild Inc.)
  • Santrock, J. W. (1988). Children. United States Of America: Wm. C. Brown Publishers Sarı, K. (2001). Temel Psikomotor Becerilerin Gelişimine Farklı Eğitim Kurumları ve Deneklerin Özlük Niteliklerine Bağlı Değişkenlerin Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.) Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Senemoğlu, N. (2004). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Şimşek, S. (1998). İlköğretim 8. Sınıf Beden Eğitimi Dersinin Öğrencilerin Psikomotor Gelişimine Katkısı Konusunda Beden Eğitimi Öğretmenleri ve Öğrencilerin Görüşleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.) Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Tekin M., Özmutlu Ġ. (2008). Sınıf Öğretmenlerinin Çeşitli Değişkenlere Göre Eğitsel Oyunlarla İlgili Görüşlerinin incelenmesi. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu Bildiri Kitabı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Timurkaan S. (2003). Farklı Fiziki Özelliklere Sahip Yerleşim Bölgelerinde Yaşayan 6 Yaş Grubu Çocuklarının Psikomotor Gelişimlerinin Karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.) İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya
  • Uluğ Ormanlıoğlu, M. (1997). Niçin Oyun? Çocuğun Gelişiminde ve Çocuğu Tanımada Oyunun Önemi. İstanbul: Göçebe Yayınları
  • Yavuzer, Y., Demir, Z., Çalışkan, M. (2006). Eğitim Psikolojisi - Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Yeşilyaprak, B. (Ed.) (2006). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Zelaznik N. H. (1996). Advances in Motor Learning and Control. USA: Human Kinetics
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Articles
Yazarlar

Oğuzhan Kuru

Bahadır Köksalan

Yayımlanma Tarihi 19 Mart 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kuru, O., & Köksalan, B. (2016). 9 Yaş Çocuklarının Psiko-Motor Gelişimlerinde Oyunun Etkisi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 1(2), 37-47.

e-ISSN: 2147-1606

14550        14551