Uzaktan Eğitimde İçerik Geliştirme Süreci: Gazi Üniversitesi Bilişim Enstitüsü Örneği

Öznur Çakir Babayiğit; M.hanefi Calp; Ahmet Doğan

doi:10.30703/cije.321359

Araştırma Makalesi

Uzaktan Eğitimde İçerik Geliştirme Süreci: Gazi Üniversitesi Bilişim Enstitüsü Örneği

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 20, 01.03.2015

Öznur Çakir Babayiğit , M.hanefi Calp , Ahmet Doğan

https://doi.org/10.30703/cije.321359

Cited By: 7

Öz

Uzaktan eğitim, öğretim elemanları ile öğrenenler arasında iletişim ve etkileşimin, özel olarak hazırlanmış öğretim içerikleri yoluyla belli bir merkezden sağlandığı bir öğretim yöntemidir. Böyle bir yöntem veya eğitim programında verilecek ders içeriklerinin sağlam bir yapıya sahip olması gerektiği açıktır. Söz konusu eğitimin kaliteli bir şekilde verilmesi; ders içeriklerinin anlaşılır olarak sunulmasına ve uygun görsel materyallerle desteklenmesine bağlıdır. Bunun için de, içerik geliştirme sürecinin belirli standartlar çerçevesinde ve kurallar dâhilinde gerçekleştirilmesi gerekmektedir.Bu çalışmada, Gazi Üniversitesi Bilişim Enstitüsü Uzaktan Eğitim Programını, öğretim elemanları tarafından hazırlanan ders içeriklerinin öğrenme yönetim sistemine aktarılmasına kadar geçen süreç ayrıntılarıyla açıklanmış ve şemalarla gösterilmiştir. Ayrıca, bu süreç için daha önce geliştirilen modeller irdelenmiş ve aralarındaki farklar ortaya konmuştur. Böylece, elektronik ortamda ders içeriğinin uygun görsel ve işitsel materyallerle desteklenip anlaşılır olarak sunulması amacıyla bir standart sağlanması hedeflenmiştir. Çalışmanın, uzaktan eğitim programındaki ders içeriklerinin görsel ve eğitsel kalitesinin arttırılması ve bu sürecin organize edilmesinde önemli bir yere sahip olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan eğitim, içerik geliştirme, e-öğrenme, SCORM.

Kaynakça

Adec. (2005). Guiding Principles For Distance Teaching And Learning [On-Line]. Available http://www.adec.edu/admin/papers/distance-teaching_principles.html. Erişim Tarihi: Ocak.
Altun, A. (2009). Kavram Öğretiminde İçerik Geliştirme Aracının Tasarlanması ve Etkiliğinin Değerlendirilmesi. Proje No: 108 K 001. Ankara.
Baki, A., Karal, H., Çebi, A., Şılbır, L. ve Pekşen, M. (2009). Uzaktan Eğitimde Öğretim Yönetim Sistemi ve Senkron Eğitim Platformu Tasarım Süreci: Ktü Örneği. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education . Vol.1 No.1. 87-101.
Bekele, T. A. ve Menchaca, M. (2008). Research on internet-supported learning: A review. Quarterly Review of Distance Education. 9(4). 373-405.
Bilgi Kurdu. (2009). http://www.bilgikurdu.net/ozel-icerik-gelistirme_/.
Cormack, D.J. (1997). Building A Web-Based Education System. John Wiley and Sons. Inc.. New York.
Çiçek, M. ve Yazar, B. (2013). Pratik İçerik Geliştirme Teknolojilerinin Uzaktan Eğitimdeki Önemi. http://www.tutev.org.tr/includes/fckeditor/dosyalar/files/icerik_gelistirme_ab_20 13.pdf.
Daş, F., Ersöz. S. (2013). Uzaktan Eğitimde İçerik Geliştirme İçin Açık Kaynak Yazılımların Kullanımı. Akademik Bilişim. Akdeniz Üniversitesi. Antalya. 23-25 Ocak.
Dick, W. & Carey, L. M. (1978). The systematic design of instruction. New York: HarperCollins.
Gagne, R. M., Briggs, L. J. (1979). Principles of Instructional Design (2nd Ed.). NY: Holt, Rinehart, & Winston.
Gagne, R. M., Briggs, L. J., & Wagner, W. W. Principles of Instructional Design. 1992. Fort Worth TX: HBJ College.
Hakkari, F., Kantar, M., Boy, Y., İbili, E., Bayram, F., Doğan, M. (2008). Uzaktan Eğitimde Ders Materyalleri Hazırlanırken Ders İçeriklerinin Tasarımı ve Senaryolaştırılmasının Önemi. 2. Uluslar arası Gelecek İçin Öğrenme Alanında Yenilikler Konferansı. İstanbul.
Hall, H. (1999). Instructional Web Site Design Principles: A Literature Review And Synthesis. Virtual University Journal. Number: 2.
İpek, İ. (2001). Bilgisayarla Öğretim. Tasarım. Geliştirme ve Yöntemler. Ankara: Tıp Teknik Kitapçılık Ltd. Şti.
İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. Bölüm 1. Pagem Akademi Yayınclık. 1.
İşman, A. (1998). The History of Distance Education in the world; where does distance education came from. The Journal of Distance Education. winter. 41-51.
Kantar, M., İbili, E. , Bayram, F., Hakkari, F. , Doğan, M. (2008). Uzaktan Eğitim Yönetim Sistemlerinde Yazılım ve İçerik Oluşturma. 2. Uluslararası Gelecek İçin Öğrenme Alanında Yenilikler Konferansı. İstanbul.
Karaağaçlı, M. ve Erden, O. (2008). Internet Destekli Uzaktan Eğitimde Dokuz Aşamalı Öğretim Durumunun Tasarımı. Bilişim Teknolojileri Dergisi. Cilt: 1. Sayi: 2. Mayıs.
Karakuzu, M. (2002). Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Dersi Tasarımında Öğrenci/Katılımcı Nitelikleri. Akademik Bilişim.
Lammintakanen, J. ve Rissanen, S. (2005). Online learning experiences of university students. In C. Howard. J. Boettcher. L. Justice. K. Schenk. P. L. Rogers. & G. A. Berg (Eds.). Encyclopedia of distance education. Vol. 3.1370–1374. Hershey. PA: Idea Group Reference.
Tracey, W. R., Flynn Jr, E. B., & Legere, C. L. (1970). The development of instructional systems. ARMY SECURITY AGENCY TRAINING CENTER AND SCHOOL FORT DEVENS MA.
Martz, W. M. Jr. ve Reddy, V. K. (2005). Success in distance education. In C. Howard. J. Boettcher. L. Justice. K. Schenk. P.L. Rogers. & G.A. Berg (Eds.). Encyclopedia of distance education. Vol. 3. 1440–1445. Hershey. PA: Idea Group Reference.
Morgan, C. ve O’reily, M. (1999). Assesing Open and Distance Learners. First Published.London: UK: london. Open and Distance Learners Series. Kogan Page Limited.
Morrison, G. R., Ross, S. M., Kemp, J. E., & Kalman, H. (2010). Designing effective instruction. John Wiley & Sons.
Mutlu, E. (2004). e-Öğrenme İçerik Üretimi ve Yönetimi. III. E-Learning Zirvesi. İstanbul.
Novitzki, J. E. (2005). Necessities for effective asynchronous learning. In C. Howard. J. Boettcher. L. Justice. K. Schenk. P.L. Rogers. & G.A. Berg (Eds.). Encyclopedia of distance education. Vol. 3. 1325–1331. Hershey. PA: Idea Group Reference.
Odabaşı, F. ve Kaya, Z. (1998). Distance Education in turkey: past. present and future. The Journal of Distance Education. 62-68.
Özarslan, Y. (2011). Uzaktan Eğitim Uygulamaları İçin Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri. Akademik Bilişim İnönü Üniversitesi. Malatya.
Pituch K. A. ve Lee, Y. (2006). The influence of system characteristics on e-learning use. Computers & Education. 47(2). 222–244.
Reigeluth, C. M. (1989). Educational technology at the crossroads: New mindsets and new directions. Educational Technology Research and Development, 37(1), 67-80.
Soong, M. H. B., Chan, H. C., Chua, B. C.ve Loh, K. F. (2001). Critical success factors for online course resources. Computers & Education. 36(2). 101–120.
Şimşek, A. (2011). Öğretim Tasarımı (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın.
Türkoğlu, R. (2003). İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitim Programı Geliştirme Süreçleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology.
Türkoğlu, R. (2002). Web Tabanlı Eğitim ve Örnek Bir Uygulama. Journal of Politeknik. Vol. 5. N.3. 209-215.
Virgil, E ve Varvel, Jr. (2004). Using Storyboards in Online Course Design. http://www.ion.uillinois.edu/resources/pointersclickers/2004_09/index.asp.

Content Development Process in Distance Education: Example of Gazi University Institute of Information

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 20, 01.03.2015

Öznur Çakir Babayiğit , M.hanefi Calp , Ahmet Doğan

https://doi.org/10.30703/cije.321359

Cited By: 7

Öz

Distance education is an education process where the communication and interaction
between the instructors and students is provided by a center via specially prepared
course contents. It is clear that course contents that will be given during such method
or education program is required to have a solid structure. Quality of this education
is related to clear presentation of course contents and supporting these contents with
appropriate visual materials. For this reason, the content development process must
be carried out within the specific standards and rules. In this study, the process
between the preparation of course content by the instructors and the implementation
of these content in to education management system is explained thoroughly and
indicated by diagrams in the scope of Gazi University, Informatics Institute –
Distance Education Program. Also, previously developed models for this process are
studied and their differences are reveald. Thus, it is aimed to provide a standard for
supporting electronic course contents with appropriate audio-visual materials and
presenting them clearly. It is thought that this study will play an important role at
improving visual and educational quality of course contents in distance education
program and organizing this process.

Anahtar Kelimeler

Distance education, content development, e-learning, SCORM

Kaynakça

Adec. (2005). Guiding Principles For Distance Teaching And Learning [On-Line]. Available http://www.adec.edu/admin/papers/distance-teaching_principles.html. Erişim Tarihi: Ocak.
Altun, A. (2009). Kavram Öğretiminde İçerik Geliştirme Aracının Tasarlanması ve Etkiliğinin Değerlendirilmesi. Proje No: 108 K 001. Ankara.
Baki, A., Karal, H., Çebi, A., Şılbır, L. ve Pekşen, M. (2009). Uzaktan Eğitimde Öğretim Yönetim Sistemi ve Senkron Eğitim Platformu Tasarım Süreci: Ktü Örneği. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education . Vol.1 No.1. 87-101.
Bekele, T. A. ve Menchaca, M. (2008). Research on internet-supported learning: A review. Quarterly Review of Distance Education. 9(4). 373-405.
Bilgi Kurdu. (2009). http://www.bilgikurdu.net/ozel-icerik-gelistirme_/.
Cormack, D.J. (1997). Building A Web-Based Education System. John Wiley and Sons. Inc.. New York.
Çiçek, M. ve Yazar, B. (2013). Pratik İçerik Geliştirme Teknolojilerinin Uzaktan Eğitimdeki Önemi. http://www.tutev.org.tr/includes/fckeditor/dosyalar/files/icerik_gelistirme_ab_20 13.pdf.
Daş, F., Ersöz. S. (2013). Uzaktan Eğitimde İçerik Geliştirme İçin Açık Kaynak Yazılımların Kullanımı. Akademik Bilişim. Akdeniz Üniversitesi. Antalya. 23-25 Ocak.
Dick, W. & Carey, L. M. (1978). The systematic design of instruction. New York: HarperCollins.
Gagne, R. M., Briggs, L. J. (1979). Principles of Instructional Design (2nd Ed.). NY: Holt, Rinehart, & Winston.
Gagne, R. M., Briggs, L. J., & Wagner, W. W. Principles of Instructional Design. 1992. Fort Worth TX: HBJ College.
Hakkari, F., Kantar, M., Boy, Y., İbili, E., Bayram, F., Doğan, M. (2008). Uzaktan Eğitimde Ders Materyalleri Hazırlanırken Ders İçeriklerinin Tasarımı ve Senaryolaştırılmasının Önemi. 2. Uluslar arası Gelecek İçin Öğrenme Alanında Yenilikler Konferansı. İstanbul.
Hall, H. (1999). Instructional Web Site Design Principles: A Literature Review And Synthesis. Virtual University Journal. Number: 2.
İpek, İ. (2001). Bilgisayarla Öğretim. Tasarım. Geliştirme ve Yöntemler. Ankara: Tıp Teknik Kitapçılık Ltd. Şti.
İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. Bölüm 1. Pagem Akademi Yayınclık. 1.
İşman, A. (1998). The History of Distance Education in the world; where does distance education came from. The Journal of Distance Education. winter. 41-51.
Kantar, M., İbili, E. , Bayram, F., Hakkari, F. , Doğan, M. (2008). Uzaktan Eğitim Yönetim Sistemlerinde Yazılım ve İçerik Oluşturma. 2. Uluslararası Gelecek İçin Öğrenme Alanında Yenilikler Konferansı. İstanbul.
Karaağaçlı, M. ve Erden, O. (2008). Internet Destekli Uzaktan Eğitimde Dokuz Aşamalı Öğretim Durumunun Tasarımı. Bilişim Teknolojileri Dergisi. Cilt: 1. Sayi: 2. Mayıs.
Karakuzu, M. (2002). Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Dersi Tasarımında Öğrenci/Katılımcı Nitelikleri. Akademik Bilişim.
Lammintakanen, J. ve Rissanen, S. (2005). Online learning experiences of university students. In C. Howard. J. Boettcher. L. Justice. K. Schenk. P. L. Rogers. & G. A. Berg (Eds.). Encyclopedia of distance education. Vol. 3.1370–1374. Hershey. PA: Idea Group Reference.
Tracey, W. R., Flynn Jr, E. B., & Legere, C. L. (1970). The development of instructional systems. ARMY SECURITY AGENCY TRAINING CENTER AND SCHOOL FORT DEVENS MA.
Martz, W. M. Jr. ve Reddy, V. K. (2005). Success in distance education. In C. Howard. J. Boettcher. L. Justice. K. Schenk. P.L. Rogers. & G.A. Berg (Eds.). Encyclopedia of distance education. Vol. 3. 1440–1445. Hershey. PA: Idea Group Reference.
Morgan, C. ve O’reily, M. (1999). Assesing Open and Distance Learners. First Published.London: UK: london. Open and Distance Learners Series. Kogan Page Limited.
Morrison, G. R., Ross, S. M., Kemp, J. E., & Kalman, H. (2010). Designing effective instruction. John Wiley & Sons.
Mutlu, E. (2004). e-Öğrenme İçerik Üretimi ve Yönetimi. III. E-Learning Zirvesi. İstanbul.
Novitzki, J. E. (2005). Necessities for effective asynchronous learning. In C. Howard. J. Boettcher. L. Justice. K. Schenk. P.L. Rogers. & G.A. Berg (Eds.). Encyclopedia of distance education. Vol. 3. 1325–1331. Hershey. PA: Idea Group Reference.
Odabaşı, F. ve Kaya, Z. (1998). Distance Education in turkey: past. present and future. The Journal of Distance Education. 62-68.
Özarslan, Y. (2011). Uzaktan Eğitim Uygulamaları İçin Açık Kaynak Kodlu Öğrenme Yönetim Sistemleri. Akademik Bilişim İnönü Üniversitesi. Malatya.
Pituch K. A. ve Lee, Y. (2006). The influence of system characteristics on e-learning use. Computers & Education. 47(2). 222–244.
Reigeluth, C. M. (1989). Educational technology at the crossroads: New mindsets and new directions. Educational Technology Research and Development, 37(1), 67-80.
Soong, M. H. B., Chan, H. C., Chua, B. C.ve Loh, K. F. (2001). Critical success factors for online course resources. Computers & Education. 36(2). 101–120.
Şimşek, A. (2011). Öğretim Tasarımı (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın.
Türkoğlu, R. (2003). İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitim Programı Geliştirme Süreçleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology.
Türkoğlu, R. (2002). Web Tabanlı Eğitim ve Örnek Bir Uygulama. Journal of Politeknik. Vol. 5. N.3. 209-215.
Virgil, E ve Varvel, Jr. (2004). Using Storyboards in Online Course Design. http://www.ion.uillinois.edu/resources/pointersclickers/2004_09/index.asp.

Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Diğer ID	JA66VS95VM
Bölüm	Articles
Yazarlar	Öznur Çakir Babayiğit M.hanefi Calp Ahmet Doğan
Yayımlanma Tarihi	1 Mart 2015
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2015Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA	Babayiğit, Ö. Ç., Calp, M., & Doğan, A. (2015). Uzaktan Eğitimde İçerik Geliştirme Süreci: Gazi Üniversitesi Bilişim Enstitüsü Örneği. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 4(1), 1-20. https://doi.org/10.30703/cije.321359