Abstract
Girişimcilik, başarıya ulaşmak için fırsatları görme ve keşfetme, fırsatlardan yararlanmak için harekete geçmedir. Günümüzde girişimcilik becerisi gelişmiş insanlara duyulan gereksinim giderek artmaktadır. Eğitim kurumları bu gereksinimin karşılanması konusunda önemli bir görev üstlenmektedir. Bu bağlamda girişimcilik, tüm öğretim basamaklarında öğrencilere kazandırılması gereken önemli bir beceri olarak yer almaktadır. Okullarda da çeşitli derslerde öğrencilere girişimcilik becerisi kazandırmaya yönelik çeşitli etkinlikler düzenlenmektedir. Girişimcilik becerisinin kazandırılma durumunu belirlemeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracının geliştirilmesi, öğrencilerin girişimcilik düzeylerini ortaya koymak ve çeşitli araştırma sorularına yanıt bulabilmek için önemli görülmektedir. Bu araştırmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin girişimcilik düzeylerini belirlemeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmada öncelikle madde havuzu oluşturulmuş, sonra bu maddelere ilişkin uzman görüşü alınmıştır. Uzman görüşlerinden sonra maddelere son biçimi verilmiştir. Araştırmaya açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri için 580 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Verilerin analizinde açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ve Cronbach Alpha katsayısı kullanılmıştır. Analizler sonucunda, 31 maddeden oluşan üç faktörlü dörtlü Likert tipi bir ölçme aracı geliştirilmiştir. Ortaokul Öğrencilerine Yönelik Girişimcilik Ölçeği özfarkındalık, risk alma ve fırsatları değerlendirme boyutlarından oluşmaktadır. Analiz sonuçlarına göre geliştirilen ölçeğin geçerli ve güvenilir bir araç olduğu belirlenmiştir.
Keywords
References
- Akpınar, S. (2009). Girişimciliğin temel bilgileri. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
- Arıcak, O. T., ve Ilgaz, G. (2007). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile biyoloji dersi tutum ölçeğinin yapı geçerliliğinin incelenmesi. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), (28).
- Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24th ed.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Büyüköztürk, Ş.; Kılıç Çakmak, E.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Geliştirilmiş 11. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Spss ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Dahlstedt, M. ve Hertzberg, F. (2012). Schooling entrepreneurs: Entrepreneurship, governmentality and education policy in Sweden at the turn of the millennium. Journal of Pedagogy, 3(2), 242–262. DOI 10.2478/v10159-012-0012-x.
- Doğan, S., Altın, H. ve Başar, E. (2010). Meslek yüksekokulları için girişimcilik. İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
- Draycott, M. C., Rae, D. ve Vause, K. (2011). The assessment of enterprise education in the secondary education sector: A new approach?. Education Training, 53, (8/9), 673-691. DOI 10.1108/00400911111185017.
- Deveci, İ. ve Çepni, S. (2015). Öğretmen adaylarına yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 12(2), 92-112.
- Eroğlu, S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin girişimcilik düzeylerinin ve sosyal bilgiler dersinde girişimcilik beceri kazandırılmasına ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Huerta de Soto, J. (2010). Socialism, economic calculation and entrepreneurship. Edward Publishing Inc.
- İşcan, Ö.F. ve Kaygın, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 443-462.
- Konaklı, T., ve Göğüş, N. (2013). Aday öğretmenlerin sosyal girişimcilik özellikleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. GEFAD, 33(2), 373-391.
- Kline, R. B. (2005). Principles and practise of structural equation modeling. New York: Guilford Publications.
- Laalo, H. ve Heinonen, J. (2016). Governing the entrepreneurial mindset: Business students’ constructions of entrepreneurial subjectivity. European Educational Research Journal, 15(6), 696-713. DOI: 10.1177/1474904116662288.
- MEB (2005). Sosyal Bilgiler 4. ve 5. sınıf programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx adlı adresten edinilmiştir.
- Ruskovaara, E. ve Pihkala, T. (2015). Entrepreneurship education in schools: empirical evidence on the teacher’s role. The Journal of Educational Research, 108, 236–249, DOI:10.1080/00220671.2013.878301.
- Saffari, L.;Tojari, F.; Khodayari, A.; Mohammadi, S.; Khalifa, S. N. (2013). Determining the validity and reliability of measuring scale for entrepreneurship in sport. Archives of Applied Science Research, 5(1), 289-29.
- Smith, K. and Petersen, J. L. (2006). What is educational entrepreneurship? F. M. Hess (Ed.), Educational Entrepreneurship: Realities, challenges, possibilities içinde (s.21-44). Cambridge: Harvard Education Press.
- Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
- Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Temel ilkeler ve lisrel uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınevi. Tabachnick ve Fidell, 2001
- Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics. MA: Allyn and Bacon, Inc.
- Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Tekin, M. (1999). Girişimcilik: Kendi işini kurma ve işletme (2. Basım). Konya: Damla Basımevi.
- Ürper, Y. (2015). Girişimcilik kavramı, çeşitleri ve girişimcilikte etik. Ürper, Y. (Ed.). Girişimcilik ve İş Kurma içinde (ss.2-16). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
Abstract
Entrepreneurship is seeing and exploring opportunities to achieve success and taking action to take advantage of opportunities. Today, the need for people who have developed entrepreneurial skills is increasing. Educational institutions play an important role in meeting this requirement. In this context, entrepreneurship is an important skill that should be gained to students in all teaching levels. Various activities are organized in schools to provide students with entrepreneurial skills in various courses. The development of a valid and reliable measurement tool for determining the acquisition status of entrepreneurship skills is considered important to reveal students' entrepreneurship levels and to find answers to various research questions. The aim of this research is to develop a valid and reliable measurement tool to determine the entrepreneurship levels of secondary school students. In the research, firstly an item pool was created, and then expert opinion about these items was obtained. After the expert opinions, the items were given their final form. A total of 580 secondary school students participated in the research for exploratory and confirmatory factor analysis. Exploratory and confirmatory factor analysis and Cronbach Alpha coefficient were used in the analysis of the data. As a result of the analysis, a three-factor four-point Likert-type measurement tool consisting of 31 items was developed in the research. The Entrepreneurship Scale for Secondary School Students consists of self-awareness, risk-taking and evaluating opportunities. It was determined that the scale developed according to the results of the analysis is a valid and reliable tool.
References
- Akpınar, S. (2009). Girişimciliğin temel bilgileri. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
- Arıcak, O. T., ve Ilgaz, G. (2007). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile biyoloji dersi tutum ölçeğinin yapı geçerliliğinin incelenmesi. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), (28).
- Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24th ed.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Büyüköztürk, Ş.; Kılıç Çakmak, E.; Akgün, Ö. E.; Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Geliştirilmiş 11. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Spss ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Dahlstedt, M. ve Hertzberg, F. (2012). Schooling entrepreneurs: Entrepreneurship, governmentality and education policy in Sweden at the turn of the millennium. Journal of Pedagogy, 3(2), 242–262. DOI 10.2478/v10159-012-0012-x.
- Doğan, S., Altın, H. ve Başar, E. (2010). Meslek yüksekokulları için girişimcilik. İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
- Draycott, M. C., Rae, D. ve Vause, K. (2011). The assessment of enterprise education in the secondary education sector: A new approach?. Education Training, 53, (8/9), 673-691. DOI 10.1108/00400911111185017.
- Deveci, İ. ve Çepni, S. (2015). Öğretmen adaylarına yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 12(2), 92-112.
- Eroğlu, S. (2019). Ortaokul öğrencilerinin girişimcilik düzeylerinin ve sosyal bilgiler dersinde girişimcilik beceri kazandırılmasına ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Huerta de Soto, J. (2010). Socialism, economic calculation and entrepreneurship. Edward Publishing Inc.
- İşcan, Ö.F. ve Kaygın, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(2), 443-462.
- Konaklı, T., ve Göğüş, N. (2013). Aday öğretmenlerin sosyal girişimcilik özellikleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. GEFAD, 33(2), 373-391.
- Kline, R. B. (2005). Principles and practise of structural equation modeling. New York: Guilford Publications.
- Laalo, H. ve Heinonen, J. (2016). Governing the entrepreneurial mindset: Business students’ constructions of entrepreneurial subjectivity. European Educational Research Journal, 15(6), 696-713. DOI: 10.1177/1474904116662288.
- MEB (2005). Sosyal Bilgiler 4. ve 5. sınıf programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx adlı adresten edinilmiştir.
- Ruskovaara, E. ve Pihkala, T. (2015). Entrepreneurship education in schools: empirical evidence on the teacher’s role. The Journal of Educational Research, 108, 236–249, DOI:10.1080/00220671.2013.878301.
- Saffari, L.;Tojari, F.; Khodayari, A.; Mohammadi, S.; Khalifa, S. N. (2013). Determining the validity and reliability of measuring scale for entrepreneurship in sport. Archives of Applied Science Research, 5(1), 289-29.
- Smith, K. and Petersen, J. L. (2006). What is educational entrepreneurship? F. M. Hess (Ed.), Educational Entrepreneurship: Realities, challenges, possibilities içinde (s.21-44). Cambridge: Harvard Education Press.
- Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
- Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Temel ilkeler ve lisrel uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınevi. Tabachnick ve Fidell, 2001
- Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics. MA: Allyn and Bacon, Inc.
- Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Tekin, M. (1999). Girişimcilik: Kendi işini kurma ve işletme (2. Basım). Konya: Damla Basımevi.
- Ürper, Y. (2015). Girişimcilik kavramı, çeşitleri ve girişimcilikte etik. Ürper, Y. (Ed.). Girişimcilik ve İş Kurma içinde (ss.2-16). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | December 22, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020Volume: 9 Issue: 4 |
