Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN GEOMETRİK DÜŞÜNME DÜZEYLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 133 - 150, 20.01.2021
https://doi.org/10.24315/tred.688883

Öz

Öğrencilerin nesnel ve eleştirel düşünmesinde, problem çözmesinde, sebep-sonuç ilişkilerini sağlayabilmesinde ve sayısal düşünme becerisini geliştirmesinde geometri konuları önemli bir rol üstlenmektedir. Geometri, şekiller ve cisimler içermesi nedeniyle öğrenciye yaşadığı hayatı daha yakın bir şekilde tanımasına, yaşadığı hayatın değerini anımsamasına yardımcı olur. Ayrıca hoş vakit geçirmek ve matematiği sevmek için geometri konuları katkıda da bulunur. Bu çalışmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin geometrik düşünme düzeylerini bazı değişkenlere göre incelemektir. Bu araştırmaya toplamda 131 sınıf öğretmeni katılmıştır. Bu araştırmanın çalışma grubunu Antalya Kaş ilçesinde görev yapan Sınıf Öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmacı katılımcıların geometrik düşünme düzeylerini belirlemek için çoktan seçmeli bir geometri testi uygulamıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar bağlamında; çalışmaya gönüllü olarak katılan 131 sınıf öğretmeninin Van Hiele Geometrik Düşünme Düzeyi Puanları en çok Düzey 1’de (n=102) olduğu en az ise Düzey 5’de (n=1) görülmektedir. Araştırmada cinsiyet, istihdam, mesleki tecrübe, mezun olunan branşa göre anlamlı bir fark bulunmazken, farklı öğrenim durumlarına sahip öğretmenlerin Van Hiele Geometri Testi sonuçları Düzey 3’te anlamlı bir fark göstermektedir. Lisansüstü öğrenim durumuna sahip öğretmenlerin ön lisans öğrenim durumuna sahip olan öğretmenlere göre geometrik düşünme düzeylerine ilişkin sonuçlar daha yüksektir.

Kaynakça

  • Aksu, H, H. (2005). İlköğretimde aktif öğrenme modeli ile geometri öğretiminin başarıya, kalıcılığa, tutuma ve geometrik düşünme düzeyine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi (3.Baskı). Trabzon: Derya Kitabevi.
  • Başer, N. ve Yavuz, G. (2003). 2000`li yıllarda matematik öğretmenlerinden bekleneneler ve matematik öğretmenlerinin beklentileri. Ege Eğitim Dergisi, 3 (2). 51-57.
  • Baykul, Y. (1998). İlköğretim birinci kademede matematik öğretimi. İstanbul: Milli Eğitim Yayınevi.
  • Baykul, Y. (2009). İlköğretimde matematik öğretimi (6-8. sınıflar). Pegem Akademi, Ankara.
  • Burger, W. & Shaughnessy, J.M. (1986). Characterizing the Van Hiele levels of development in geometry. Journal for Research in Mathematics Education, 17(1), 31-48.
  • Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (11. Baskı) Ankara: Pegem Akademi
  • Clements, D. H. & Battista, M. T. (1992). Geometry and spatial understanding. Dougles A. Grouws (Ed). In handbook of research mathematics teaching and learning. New York: McMillan Publishing Company.
  • Crowley, M. L. (1987). The Van Hiele model of the development of geometric thought. In M.M. Lindquist, Ed. Learning and Teaching Geometry, K-12 (1-16). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
  • Çelik, D. (2007). Öğretmen adaylarının cebirsel düşünme becerilerinin analitik incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
  • Dindyal, J. (2007). Students’ thinking in school geometry: the need for an ınclusive framework. The Montana Mathematics Enthusiast, 4(1), 73-83.
  • Duatepe, A. (2000). An Investigation of the relationship between Van Hiele geometric level of thinking and demographic variable for pre-service elementary school teacher. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
  • Duatepe, A. ve Akkuş Ç. O., (2003). Okul öncesi öğretmen adaylarının Van Hiele geometrik düşünme seviyelerinin belirlenmesi. Uluslararası OMEP Dünya Konseyi Konferansı’nda sunulmuş poster bildiri, Kuşadası (Ekim 2003).
  • Durmuş, S., Toluk, Z., Olkun, S. (2002). Matematik öğretmenliği 1. sınıf öğrencilerinin geometrik alan bilgi düzeylerinin geliştirilmesi için yapılan araştırma ve sonuçları. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. (16–18 Eylül 2002). Ankara: Ortadoğu Teknik Üniversitesi Kültür ve Kongre Merkezi.
  • Ergün, M. ve Özdaş, A. (2010). Özel öğretim metotları. Türkiye Sanal Eğitim Bilimleri Kütüphanesi. Erişim tarihi: 15.11.2018, http://www.egitim.aku.edu.tr/metod03.htm
  • Fennema, E., & Hart, L. E. (1994). Gender and the JRME. Journal for Research in Mathematics Education, 25(6), 648–659. https://doi.org/10.2307/749577
  • Fidan, Y. (2009). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeyleri ve buluş yoluyla geometri öğretiminin öğrencilerin geometrik düşünme düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Gökbulut, Y. Sidekli, S. Yangın, S. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının akademik başarılarının Van Hiele geometrik düşünme düzeylerine etkisi. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. (5-7 Eylül 2007). Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
  • Gözen, Ş. (2006). Matematik ve öğretimi (2.Baskı). İstanbul: Evrim Yayınevi.
  • Gutierrez, A.(1992) Exploring the links between Van Hiele and 3-dimensional geometry. Departamento de Didactica de la, Matematica, Universidad de Valencia, Structural Topology.
  • Hacısalihoğlu, H.H. Mirasyedioğlu, Ş. Akpınar, A.(2004). İlköğretim 6-8 matematik öğretimi: matematikte işbirliğine dayalı yapılandırıcı öğrenme ve öğretme (1.Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Halat, E. (2008). Sex-related differences in the acquisition of the Van Hiele levels and motivation in learning geometry. Asia Pacific Education Review, 7 (2), 173- 183.
  • Hoffer, A.(1981). Geometry is more than proof. Mathematics teacher, 74(1), 11- 18.
  • Kılıç, Ç. (2003). İlköğretim 5. sınıf matematik dersinde Van Hiele düzeylerine göre yapılan geometri öğretiminin öğrencilerin akademik başarıları, tutumları ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Knight, K. C. (2006). An investigation into the change in the Van Hiele levels of understanding geometry of pre-service elementary and secondary mathematics teachers. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. The University of Maine, Lincoln.
  • Koca, S. ve Şen, A., Ş. (2002). 3. Uluslararası matematik ve fen bilgisi çalışması-tekrar sonuçlarının Türkiye açısından değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 145-154.
  • Lee, W. (2000). The relationship between students’ proof-writing ability and Van Hiele levels of geometric thought in a college geometry course. Dissertation Abstract Index, 60 (07), 246A.
  • Mateya, M. (2008). Using the Van Hiele theory to analyse geometrical conceptualisation in grade 12 students: a namibian perspective. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Rhodes University.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2003). TIMSS 1999 üçüncü uluslararası matematik ve fen bilgisi çalışması: ulusal rapor. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
  • Mullis, I. V. S., Martin, M. O., Foy, P., & Arora, A. (2012). TIMSS 2012 international results in mathematics. Chestnut Hill, MA: IEA TIMSS & PIRLS International Study Center.
  • Olkun, S. ve Toluk, Z. (2007). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. (3.Baskı). Ankara: Maya Akademi Yayın Dağıtım.
  • Özçelik, D.A. (2010). Test hazırlama kılavuzu. (4.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Pandiscio, E.A. & Knight, K.C. (2011). An investigation into the Van Hiele levels of understanding geometry of preservice mathematics teachers. Journal of Research in Education, 21 (1), 45-53.
  • Senk, S. L. (1989). Van Hiele levels and achievement in writing geometry proofs. Journal for Research in Mathematics Education, 20(3), 309-321.
  • Sönmez, V. (2009). Program geliştirmede öğretmen el kitabı (15.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Sözbilir, M. (2010). Madde analizi ve test geliştirme. 24.05.2019 tarihinde http://olcmevedegerlendirme.wordpress.com/about/ adresinden alınmıştır
  • Şahin, O. (2008). Sınıf öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının Van Hiele geometrik düşünme düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
  • Şişman, M., Acat, M.B., Aypay, A., ve Karadağ, E. (2011). TIMSS 2007 ulusal matematik ve fen raporu. 8. sınıflar. MEB EARGED, Ankara.
  • Umay, A. (1996). Matematik eğitimi ve ölçülmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 145-149.
  • Usiskin, Z. (1982). Van Hiele levels and achievement in secondary school geometry. University of Chicago. ERIC Document Reproduction Service.
  • Yıldırım, C. (2010). Matematiksel düşünme (6.Baskı). İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Yükseköğretim Kurulu. (2007). Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri (1982-2007). Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayını.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Rabia Vezne 0000-0002-0137-3613

Ümmü Aşık Bu kişi benim 0000-0002-6289-5730

Yayımlanma Tarihi 20 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Vezne, R., & Aşık, Ü. (2021). SINIF ÖĞRETMENLERİNİN GEOMETRİK DÜŞÜNME DÜZEYLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 133-150. https://doi.org/10.24315/tred.688883