Araştırma Makalesi
Yıl 2019,
Cilt: 27 Sayı: 4, 1827 - 1840, 15.07.2019
Öz
İnsanlığın ürünü olarak kültür toplumsal ve tarihi
nitelik taşımaktadır. Kültürel miras ise toplumların en önemli zenginlik
unsurlarından birini oluşturur. Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin
kültürel miras ve kültürel mirasın korunması konusundaki görüşlerini
belirlemektir. Araştırma nitel verilere dayanan ve betimsel nitelik taşıyan bir
çalışmadır. Araştırmaya beşinci ve altıncı sınıfa devam eden 186 ortaokul
öğrencisi katılmıştır. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde içerik analizi
kullanılmıştır. Araştırma sonucunda kültürel mirasın tanımı, kültürel mirasın
korunmasının nedenleri ve kültürel mirasın korunmasının önemi konularında
bulgulara ulaşılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlar bağlamında kültürel
miras eğitimine yönelik öneriler getirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
kültürel miras kültürel mirasın korunması ortaokul öğrencileri
Kaynakça
- Avcı, M. (2014). Sosyal bilgiler dersinde kültürel miras eğitimine ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu. Çapar, G., & Yenipınar, U. (2016). Somut Olmayan Kültürel Miras Kaynağı Olarak Yöresel Yiyeceklerin Turizm. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4, 100-115. Çengelci, T. (2012). Sosyal bilgiler öğretim programında somut olmayan kültürel mirasın yeri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 185-203. Çulha Özbaş, B. 2009. İlköğretim sosyal bilgiler derslerinde kültürel miras eğitimi. M. Safran. (Ed.). Sosyal bilgiler eğitimi içinde (ss.702-718). Ankara: Pegem Akademi. Darçın Şahin, İ. 2010. Yerel kültür mirasının dijitalleştirilmesi ve halk kütüphaneleri: Yalova örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Doğan, Y., & Arıkan, İ. (2013). İlköğretim 7. Sınıf öğrencilerinin kültürel mirasla ilgili başarı düzeyleri ve tutumlarının bazı değişken-lerce incelenmesi (Adıyaman örneği). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15), 29-68. Dönmez, C., & Yeşilbursa, C. C. (2014). Kültürel miras eğitiminin öğrencilerin somut kültürel mirasa yönelik tutumlarına etkisi. İlköğ-retim Online, 13 (2), 425-442. Gümüş, N., & Adanalı, R. (2011). Buca’da (İzmir) tarihi ve kültürel mirasa yönelik ortaöğretim öğrencilerinin tutum ve davranışları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 87-102. Güvenç, B. 2005. İnsan ve kültür. (11. basım). İstanbul: Remzi Kitabevi. Ellis, A. K. (2010). Teaching and learning elementary social studies. 9th ed. Boston: Pearson Education. Gross, Z. & Rutland, S.D. (2017). Experiential learning and values education at a school youth camp: Maintaining Jewish culture and heritage. International Review of Education, 63, 29-49. MEB. (2018). Sosyal bilgiler dersi (4–7. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. http://mufredat .meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=155 Erişim Tarihi: 27.08.2018 Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education. San Francisco: Jossey-Bass Publishers. Mustak, S. (2017). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin tarihi kültürel miras eğitimine ilişkin görüşleri (Denizli şehri örneği). Yayın-lanmamış yüksek lisans tezi, Ömer Halisdemir Üniversitesi, Niğde. TBMM. (1980). “Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme”ye Türkiye Cumhuriyetinin Katılmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısı ve Milli Eğitim ve Milli Savunma, İçişleri ve Dışişleri Komisyonları Raporları. (1/51) Retrieved from https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/DM__/d02/c004/dm__02004051ss0060.pdf Özdemir, N. (2009). Kültür ekonomisi ve endüstrileri ile kültürel miras yönetimi ilişkisi. Milli folklor, 21(84), 73-86. Türker, A., & Çelik, İ. (2012). Somut olmayan kültürel miras unsurlarının turistik ürün olarak geliştirilmesine yönelik alternatif öneriler. Yeni Fikir Dergisi, 9, 86-98. UNESCO. (2018). UNESCO Türkiye Millî Komisyonu, UNESCO Dünya Miras listesi. Retrieved from http://www.unesco.org.tr/Pages/125/122/UNESCO-D%C3%BCnya-Miras%C4%B1-Listesi World Bank. (1999). Sustainable tourism and cultural heritage: a review of development assistance and its potential to promote sustaina-bility (English). Washington, DC: World Bank. Retrieved from http://documents.worldbank.org/curated/en/551751468176048723/Sustainable-tourism-and-cultural-heritage-a-review-of-development-assistance-and-its-potential-to-promote-sustainability Yaşar, Ş., Kasa, B., & Bayır, Ö. G. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının görüşlerine göre değerlerin ulusal ve evrensel olarak sınıflandırılması. Turkish Studies, 10(3). 581-600. Yeşilbursa, C. C. (2013). Altıncı sınıf öğrencilerinin somut kültürel mirasa yönelik görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (2), 405-420. Yıldırım, H. & Şimşek, A. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Beşinci Baskı. Ankara: Seçkin Yayınevi. Zarrillo, J. J. (2004). Teaching elementary social studies principles and applications. (2nd ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Yıl 2019,
Cilt: 27 Sayı: 4, 1827 - 1840, 15.07.2019
Öz
Culture as a product of humanity has both
social and historical features. Cultural heritage is one of the most important
resources of society which presents wealth in terms of history and culture. The
purpose of this research is to understand secondary school students’ views’
about cultural heritage and, preserving cultural heritage. The research is a
descriptive study based on qualitative data. 186 secondary school students
attending the fifth and sixth grade participated in the study. Content analysis
was used to analyze data of the research. At the end of the study, findings
were reached on definition of the cultural heritage, reasons and importance of preserving
cultural heritage. Suggestions were put forth in light of results of the study.
Anahtar Kelimeler
cultural heritage protection of cultural heritage secondary school students
Kaynakça
- Avcı, M. (2014). Sosyal bilgiler dersinde kültürel miras eğitimine ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu. Çapar, G., & Yenipınar, U. (2016). Somut Olmayan Kültürel Miras Kaynağı Olarak Yöresel Yiyeceklerin Turizm. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 4, 100-115. Çengelci, T. (2012). Sosyal bilgiler öğretim programında somut olmayan kültürel mirasın yeri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 185-203. Çulha Özbaş, B. 2009. İlköğretim sosyal bilgiler derslerinde kültürel miras eğitimi. M. Safran. (Ed.). Sosyal bilgiler eğitimi içinde (ss.702-718). Ankara: Pegem Akademi. Darçın Şahin, İ. 2010. Yerel kültür mirasının dijitalleştirilmesi ve halk kütüphaneleri: Yalova örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Doğan, Y., & Arıkan, İ. (2013). İlköğretim 7. Sınıf öğrencilerinin kültürel mirasla ilgili başarı düzeyleri ve tutumlarının bazı değişken-lerce incelenmesi (Adıyaman örneği). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15), 29-68. Dönmez, C., & Yeşilbursa, C. C. (2014). Kültürel miras eğitiminin öğrencilerin somut kültürel mirasa yönelik tutumlarına etkisi. İlköğ-retim Online, 13 (2), 425-442. Gümüş, N., & Adanalı, R. (2011). Buca’da (İzmir) tarihi ve kültürel mirasa yönelik ortaöğretim öğrencilerinin tutum ve davranışları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 87-102. Güvenç, B. 2005. İnsan ve kültür. (11. basım). İstanbul: Remzi Kitabevi. Ellis, A. K. (2010). Teaching and learning elementary social studies. 9th ed. Boston: Pearson Education. Gross, Z. & Rutland, S.D. (2017). Experiential learning and values education at a school youth camp: Maintaining Jewish culture and heritage. International Review of Education, 63, 29-49. MEB. (2018). Sosyal bilgiler dersi (4–7. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. http://mufredat .meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=155 Erişim Tarihi: 27.08.2018 Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education. San Francisco: Jossey-Bass Publishers. Mustak, S. (2017). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin tarihi kültürel miras eğitimine ilişkin görüşleri (Denizli şehri örneği). Yayın-lanmamış yüksek lisans tezi, Ömer Halisdemir Üniversitesi, Niğde. TBMM. (1980). “Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme”ye Türkiye Cumhuriyetinin Katılmasının Uygun Bulunduğu Hakkında Kanun Tasarısı ve Milli Eğitim ve Milli Savunma, İçişleri ve Dışişleri Komisyonları Raporları. (1/51) Retrieved from https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/DM__/d02/c004/dm__02004051ss0060.pdf Özdemir, N. (2009). Kültür ekonomisi ve endüstrileri ile kültürel miras yönetimi ilişkisi. Milli folklor, 21(84), 73-86. Türker, A., & Çelik, İ. (2012). Somut olmayan kültürel miras unsurlarının turistik ürün olarak geliştirilmesine yönelik alternatif öneriler. Yeni Fikir Dergisi, 9, 86-98. UNESCO. (2018). UNESCO Türkiye Millî Komisyonu, UNESCO Dünya Miras listesi. Retrieved from http://www.unesco.org.tr/Pages/125/122/UNESCO-D%C3%BCnya-Miras%C4%B1-Listesi World Bank. (1999). Sustainable tourism and cultural heritage: a review of development assistance and its potential to promote sustaina-bility (English). Washington, DC: World Bank. Retrieved from http://documents.worldbank.org/curated/en/551751468176048723/Sustainable-tourism-and-cultural-heritage-a-review-of-development-assistance-and-its-potential-to-promote-sustainability Yaşar, Ş., Kasa, B., & Bayır, Ö. G. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının görüşlerine göre değerlerin ulusal ve evrensel olarak sınıflandırılması. Turkish Studies, 10(3). 581-600. Yeşilbursa, C. C. (2013). Altıncı sınıf öğrencilerinin somut kültürel mirasa yönelik görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21 (2), 405-420. Yıldırım, H. & Şimşek, A. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Beşinci Baskı. Ankara: Seçkin Yayınevi. Zarrillo, J. J. (2004). Teaching elementary social studies principles and applications. (2nd ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Derleme Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2019 |
| Kabul Tarihi | 25 Ekim 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 27 Sayı: 4 |