Araştırma Makalesi
Yıl 2018,
Cilt: 1 Sayı: 1, 20 - 38, 15.12.2018
Öz
Çalışma ortaokulda anlama, anlatma ve dil bilgisi becerilerinin tamamının ölçülmeye çalışıldığı Türkçe sınavlarında, yazma becerisini ölçmeye yönelik hazırlanan soru ve sorulara öğrencilerin belirlenen süre içinde ne ölçüde cevap verebildiklerini öğretmen görüşlerine göre değerlendirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, nitel araştırma yöntemi çerçevesinde fenomenolojik desen tercih edilmiştir. Amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesine göre ulaşılan on bir öğretmen adayı çalışma grubunu oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi içerik analiziyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın sonunda görüşme yapılan öğretmenlerin çoğu, bir ders saatinde öğrencinin sınav sorularını anlayıp yorumlayarak ifade etmesinin mümkün olmadığını ifade etmişlerdir. Bu nedenle tek sınav uygulamasında yazma becerisinin yeterince ölçülemediği görüşünü belirtmişlerdir
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ağca, H. (1999). Yazılı anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
- Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2008). İlköğretim II. Kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-327.
- Bağcı, H. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım yeterlilik düzeyleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 45-68.
- Brillant, J. J. (2005). Writing as an act of courage: the ınner experience of development writers. Community College Journal of Research and Practice, 29, 505-516
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak K., Ebru, A., Özcan E. ve diğer. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Coşkun, E. (2009). Yazma eğitimi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe Öğretimi içinde (2. Baskı) (s. 49-91). Ankara: Pegem Akademi.
- Demirel, Ö. (2003). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri için Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Dodson, F. (1997). Baba gibi yar olmaz (3. Baskı). (Çev. S. Selvi). İstanbul: Özgür Yayın Dağıtım.
- Fink-Chorzempa, B., Graham, S., Harris, K. R. (2005). What can i do to help young children who struggle with writing? Teaching Exceptional Children, 37, 64-66.
- Foster, J. (2005). Yaratıcılık Fabrikası. (Çev. E. Duru). İstanbul: Optimist Yayınları.
- Göçer, A. (2009). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe Öğretimi içinde (2. Baskı) (s. 375-416). Ankara: Pegem Akademi.
- Göçer, A. (2011). Öğrencilerin yazılı anlatım çalışmalarının Türkçe öğretmenlerince değerlendirilmesi üzerine. On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (2), 71-97.
- Güner, G. (2004). Türkçe kompozisyon öğretiminde (İlköğretimin II. Basamağı) yazma öncesinde yapılabilecek bazı etkinlikler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 225-230.
- Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi – Yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.
- Kapka, D. ve Oberman, D. A. (2001). Improvıng student writing skills through the modeling of the writing process. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Saint Xavier University, Chicago.
- Karadağ, Ö. & Maden, S. (2013). Yazma eğitimi: Kuram, uygulama, ölçme ve değerlendirme. A. Güzel ve H. Karatay (Ed.), Türkçe öğretimi el kitabı içinde (s. 265-306). Ankara: Pegem Akademi.
- Karatay, H. (2011). 4+1 Planlı yazma ve değerlendirme modelinin öğretmen adaylarının yazılı anlatım tutumlarını ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies, 6 (3), 1029-1047.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma – desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.) Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Miles, M. B. ve Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publication.
- Nunan, D. (2003). Practical English Language Teaching. New York: McGraw Hill Publications.
- Shaw, R. (2000). Yazı yazma tekniği ve yazı örnekleri (5. Baskı). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
- Taylor, B. P. (1981). Content and written form: A Two-Way Street. TESOL QUARTERLY, 15 (1), 5-13.
- Tiryaki, E. N. (2012). Üniversite öğrencilerinin yazma kaygısının çeşitli değişkenler açısından belirlenmesi. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1(1), 14-21.
- Temizkan, M. (2008). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarını düzeltme ve değerlendirme durumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 49-61.
- Yaylı, D. (2009). Hizmet Öncesi Türkçe Öğretmenleri ile Bir Süreç Yazma Uygulaması. 18. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulan bildiri. Ege Üniversitesi, Kuşadası.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yılmaz, M. (2012). İlköğretim I. Kademe öğrencilerinin kompozisyon yazma becerilerini geliştirmede planlı yazma modelinin önemi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (19), 321-330.
The Assessment of Allocated Examination Time to Measure Writing Skills According to the Opinions of the Teachers
Öz
The study was designed in order to evaluate the extent to which answers of students to the question and questions prepared to measure writing skills in Turkish language examinations in which the comprehension, narration and linguistic skills of the middle school were tried to be measured according to the teacher's opinions within the specified time. The study was a phenomenological research and eleven teacher candidates who was chosen on the basis of easily accessible case sample which is one of the purposeful sampling methods composed the study group. Standardized open-ended interview form was used as data collection tool. The obtained data were analyzed using descriptive analysis content and analysis. At the end of the research, most of the teachers interviewed indicated that it was not possible for the students to understand and interpret the questions of the exam in a class hour; therefore writing skills could not be measured enough in single examination method.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ağca, H. (1999). Yazılı anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
- Arıcı, A. F. ve Ungan, S. (2008). İlköğretim II. Kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317-327.
- Bağcı, H. (2010). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım yeterlilik düzeyleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (2), 45-68.
- Brillant, J. J. (2005). Writing as an act of courage: the ınner experience of development writers. Community College Journal of Research and Practice, 29, 505-516
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak K., Ebru, A., Özcan E. ve diğer. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Coşkun, E. (2009). Yazma eğitimi. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe Öğretimi içinde (2. Baskı) (s. 49-91). Ankara: Pegem Akademi.
- Demirel, Ö. (2003). Türkçe ve Sınıf Öğretmenleri için Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Dodson, F. (1997). Baba gibi yar olmaz (3. Baskı). (Çev. S. Selvi). İstanbul: Özgür Yayın Dağıtım.
- Fink-Chorzempa, B., Graham, S., Harris, K. R. (2005). What can i do to help young children who struggle with writing? Teaching Exceptional Children, 37, 64-66.
- Foster, J. (2005). Yaratıcılık Fabrikası. (Çev. E. Duru). İstanbul: Optimist Yayınları.
- Göçer, A. (2009). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Ed.), İlköğretimde Türkçe Öğretimi içinde (2. Baskı) (s. 375-416). Ankara: Pegem Akademi.
- Göçer, A. (2011). Öğrencilerin yazılı anlatım çalışmalarının Türkçe öğretmenlerince değerlendirilmesi üzerine. On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (2), 71-97.
- Güner, G. (2004). Türkçe kompozisyon öğretiminde (İlköğretimin II. Basamağı) yazma öncesinde yapılabilecek bazı etkinlikler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 225-230.
- Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi – Yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi.
- Kapka, D. ve Oberman, D. A. (2001). Improvıng student writing skills through the modeling of the writing process. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Saint Xavier University, Chicago.
- Karadağ, Ö. & Maden, S. (2013). Yazma eğitimi: Kuram, uygulama, ölçme ve değerlendirme. A. Güzel ve H. Karatay (Ed.), Türkçe öğretimi el kitabı içinde (s. 265-306). Ankara: Pegem Akademi.
- Karatay, H. (2011). 4+1 Planlı yazma ve değerlendirme modelinin öğretmen adaylarının yazılı anlatım tutumlarını ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies, 6 (3), 1029-1047.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma – desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.) Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Miles, M. B. ve Huberman, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publication.
- Nunan, D. (2003). Practical English Language Teaching. New York: McGraw Hill Publications.
- Shaw, R. (2000). Yazı yazma tekniği ve yazı örnekleri (5. Baskı). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
- Taylor, B. P. (1981). Content and written form: A Two-Way Street. TESOL QUARTERLY, 15 (1), 5-13.
- Tiryaki, E. N. (2012). Üniversite öğrencilerinin yazma kaygısının çeşitli değişkenler açısından belirlenmesi. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1(1), 14-21.
- Temizkan, M. (2008). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarını düzeltme ve değerlendirme durumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (3), 49-61.
- Yaylı, D. (2009). Hizmet Öncesi Türkçe Öğretmenleri ile Bir Süreç Yazma Uygulaması. 18. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda sunulan bildiri. Ege Üniversitesi, Kuşadası.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yılmaz, M. (2012). İlköğretim I. Kademe öğrencilerinin kompozisyon yazma becerilerini geliştirmede planlı yazma modelinin önemi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (19), 321-330.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |
