Araştırma Makalesi
Yıl 2018,
Cilt: 22 Sayı: 2, 889 - 903, 25.06.2018
Öz
Kaynakça
- Aydoğan, Y., Özyürek, A. & Akduman-Gültekin, G. (2014). Öğrenme öğretme teknikleri, (1. Baskı), Vize yayıncılık.Blum, W. & Ferri, R. B. (2009). Mathematical modeling: Can it be taught and learnt? Journal of Mathematical Modeling and Applications, 1(1), 45-58.Çiltaş, A., & Işık, A. (2013). Matematiksel modelleme yoluyla öğretimin ilköğretim matematik öğretmeni adaylarının modelleme becerileri üzerine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(2), 1177-1194.Dede, A. T. & Güzel, E. B. (2013). Matematik öğretmenlerinin model oluşturma etkinliği tasarım süreçleri ve etkinliklere yönelik görüşleri. Journal of Faculty of Education, 2(1), 300-322.Demirel, Ö., Başbay, A. & E. Erdem (2006). Eğitimde çoklu zeka kuram ve uygulamaları, Pegem A Yayıncılık, Ankara.Doruk, B. K. (2010). Matematiği günlük yaşama transfer etmede matematiksel modellemenin etkisi. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Gardner, H. (2004). Zihin çerçeveleri: Zeka Kuramı,(1. Basım), (Çeviren: Ebru Kılıç), ALFA Yayınları, İstanbul.Goodnough, K. (2001). M. I. Theory: A Farmwork for Personalizing Science Curricula, School Science & Mathmatics. 101(4).Haines, C. & Crouch, R. (2007). Mathematical modelling and applications: Ability and competence frameworks. In W. Blum, P. L. Galbraith, H. Henn, & M. Niss (Eds.), Modelling and application in mathematics education: The 14th ICMI study (pp. 417-424). New York, NY: Springer.Işık, A. & Mercan, E. (2015). Ortaokul matematik öğretmenlerinin model ve modelleme hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1835-1850.Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Korkmaz, E. (2010). İlköğretim matematik ve sınıf öğretmeni adaylarının matematiksel modellemeye yönelik görüşleri ve matematiksel modelleme yeterlikleri. Doktora Tezi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.Köroğlu, H. & Yeşildere, S. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersi tamsayılar ünitesinde çoklu zekâ teorisi tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2).Lehrer, R. & Schauble, L. (2003). Origins and evalution of model-based reasoning in mathematics and science. In R. Lesh, & H. M. Doerr (Eds.), Beyond constructivism: Models and modelling perspectives on mathematics problem solving, learning, and teaching (pp. 59-70). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.Lingefjard, T. (2006). Faces of modelling. Zentralblatt für Didaktik der Mathematik, 38(2), 96-112.MEB, (2009). İlköğretim matematik dersi (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara. http://talimterbiye.mebnet.net/Ogretim%20Programlari/ortaokul/2010-2011/Matematik%20-%206%20.pdf adresinden 13.11.2017 tarihinde indirilmiştir.Nesin, A. (2002). Matematik ve sonsuz. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.Ortiz, J. & Dos Santos, A. (2011). Mathematical modelling in secondary education: A case study. In G. Kaiser, W. Blum, R. B. Ferri and G. Stillman (Eds.), Trends in teaching and learning of mathematical modelling: ICTMA 14 (pp. 127-135). Netherlands: Springer.Pehlivan, H. & Köseoğlu, P. (2011). Ankara Fen Lisesi Öğrencilerinin Matematik Dersine Yönelik Tutumları İle Akademik Benlik Tasarımları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 153-167.Saban, A. (2005), Çoklu zeka teorisi ve eğitim, (5. Baskı), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.Selçuk, Z., Kayılı H. & Okut L., (2003). Çoklu zeka uygulamaları. (4. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Talu, N. (1999). Çoklu zeka kuramı ve eğitime yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim FakÜltesi Dergisi, 15, 167-172. Willis J. K. (2001). Multiply with MI: Using Multiple Intelligences to Master Multiplication, Teching Children Methematics, 7(5).Yenilmez, K. & Bozkurt, E. (2006). Matematik eğitiminde çoklu zekâ kuramına yönelik öğretmen düşünceleri, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 90-108.
7. Sınıf Öğrencilerinin Zekâ Türlerine Göre Matematiksel Modelleme Problemi Çözebilme Becerilerinin İncelenmesi
Öz
Bu çalışmada, yedinci sınıf
öğrencilerin zeka türlerine göre matematiksel modelleme problemi çözebilme
becerilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, “Zeka Türleri
Envanteri" ile zeka alanları uygun örnekleme yöntemi ile belirlenen 104
yedinci sınıf öğrencisine, matematiksel modelleme problemi çözebilme
becerilerini belirlemek için "Seyahat Problemi" uygulanmıştır. Çalışma
ilişkisel araştırma yöntemi olup öğrencilerin zeka türleri ile matematiksel
modelleme problemi çözebilme becerileri arasındaki ilişkiyi saptamak için
ki-kare testinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre öğrencilerin
zeka türlerine göre matematiksel modelleme problemi çözebilme becerileri
farklılık göstermektedir
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aydoğan, Y., Özyürek, A. & Akduman-Gültekin, G. (2014). Öğrenme öğretme teknikleri, (1. Baskı), Vize yayıncılık.Blum, W. & Ferri, R. B. (2009). Mathematical modeling: Can it be taught and learnt? Journal of Mathematical Modeling and Applications, 1(1), 45-58.Çiltaş, A., & Işık, A. (2013). Matematiksel modelleme yoluyla öğretimin ilköğretim matematik öğretmeni adaylarının modelleme becerileri üzerine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(2), 1177-1194.Dede, A. T. & Güzel, E. B. (2013). Matematik öğretmenlerinin model oluşturma etkinliği tasarım süreçleri ve etkinliklere yönelik görüşleri. Journal of Faculty of Education, 2(1), 300-322.Demirel, Ö., Başbay, A. & E. Erdem (2006). Eğitimde çoklu zeka kuram ve uygulamaları, Pegem A Yayıncılık, Ankara.Doruk, B. K. (2010). Matematiği günlük yaşama transfer etmede matematiksel modellemenin etkisi. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Gardner, H. (2004). Zihin çerçeveleri: Zeka Kuramı,(1. Basım), (Çeviren: Ebru Kılıç), ALFA Yayınları, İstanbul.Goodnough, K. (2001). M. I. Theory: A Farmwork for Personalizing Science Curricula, School Science & Mathmatics. 101(4).Haines, C. & Crouch, R. (2007). Mathematical modelling and applications: Ability and competence frameworks. In W. Blum, P. L. Galbraith, H. Henn, & M. Niss (Eds.), Modelling and application in mathematics education: The 14th ICMI study (pp. 417-424). New York, NY: Springer.Işık, A. & Mercan, E. (2015). Ortaokul matematik öğretmenlerinin model ve modelleme hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1835-1850.Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Korkmaz, E. (2010). İlköğretim matematik ve sınıf öğretmeni adaylarının matematiksel modellemeye yönelik görüşleri ve matematiksel modelleme yeterlikleri. Doktora Tezi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.Köroğlu, H. & Yeşildere, S. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersi tamsayılar ünitesinde çoklu zekâ teorisi tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2).Lehrer, R. & Schauble, L. (2003). Origins and evalution of model-based reasoning in mathematics and science. In R. Lesh, & H. M. Doerr (Eds.), Beyond constructivism: Models and modelling perspectives on mathematics problem solving, learning, and teaching (pp. 59-70). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.Lingefjard, T. (2006). Faces of modelling. Zentralblatt für Didaktik der Mathematik, 38(2), 96-112.MEB, (2009). İlköğretim matematik dersi (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara. http://talimterbiye.mebnet.net/Ogretim%20Programlari/ortaokul/2010-2011/Matematik%20-%206%20.pdf adresinden 13.11.2017 tarihinde indirilmiştir.Nesin, A. (2002). Matematik ve sonsuz. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.Ortiz, J. & Dos Santos, A. (2011). Mathematical modelling in secondary education: A case study. In G. Kaiser, W. Blum, R. B. Ferri and G. Stillman (Eds.), Trends in teaching and learning of mathematical modelling: ICTMA 14 (pp. 127-135). Netherlands: Springer.Pehlivan, H. & Köseoğlu, P. (2011). Ankara Fen Lisesi Öğrencilerinin Matematik Dersine Yönelik Tutumları İle Akademik Benlik Tasarımları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 153-167.Saban, A. (2005), Çoklu zeka teorisi ve eğitim, (5. Baskı), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.Selçuk, Z., Kayılı H. & Okut L., (2003). Çoklu zeka uygulamaları. (4. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Talu, N. (1999). Çoklu zeka kuramı ve eğitime yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim FakÜltesi Dergisi, 15, 167-172. Willis J. K. (2001). Multiply with MI: Using Multiple Intelligences to Master Multiplication, Teching Children Methematics, 7(5).Yenilmez, K. & Bozkurt, E. (2006). Matematik eğitiminde çoklu zekâ kuramına yönelik öğretmen düşünceleri, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 90-108.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 22 Sayı: 2 |
ATASOBED- Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.