BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, Sayı: 30, 59 - 70, 05.05.2015

Öz

The purpose of this study is to find out the effects of activities based on the multiple intelligence theory on sets on 6th grade students’ learning retention and academic achievement. With this aim a non-equivalent control group method one of the quasi-experimental methods has been used. The research was applied to Atatürk Secondary School which is in Karayazı County, Erzurum in the first term of 2012-2013 Academic Year. The experimental group and the control group consist of 17 students and 20 students respectively. While the courses were taught through activities based on multiple intelligence in the experimental group, in the control group the courses were taught by using teaching methods which were applied according to curriculum. The achievement test was used as data collection tool. Both of the groups were pre-tested and postested and in order to determine the long-term retention, the test was applied again. The data have been analyzed by using t-test of SPSS 15. And finally the research shows that there is no statistical difference between the group taught by using teaching methods which were applied according to curriculum and the group taught through activities based on multiple intelligence

Kaynakça

  • Altun, M. (2005). Eğitim fakülteleri ve İlköğretim Öğretmenleri İçin: Matematik Öğretimi. Bursa: Erkam Matbaacılık.
  • Altuntaş, N. (2007). Çoklu zeka kuramı ile öğrenmenin 7. sınıf öğrencilerinin matematik başarılarına etkisi. Yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Atçı, Y. (2010). 6.sınıf matematik 1. dönem 2. yazılı. 30 Eylül 2012, http://www.egitimhane.com/6-sinif-matematik-1-donem-2-yazili-d40271.html
  • Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. (3. Basım). Ankara: Bilge Matbaacılık.
  • Baki, A., Gürbüz, R., Ünal, S. ve Atasoy, E. (2009). Çoklu zeka kuramına dayalı etkinliklerin kavramsal öğrenmeye etkisi: tam sayılarda dört işlem örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 237-259.
  • Bender, W. N. (2012). Öğrenme güçlüğü olan bireyler ve eğitimleri. (Çev. M. Y. Yüksel). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Çalışkan, S. ve Yenilmez, K. (2012). Kırsalda matematik eğitiminde çoklu zekâ uygulamaları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 837-848.
  • Ercan, Ö. (2008). Çoklu zeka kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin 8.sınıf öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasılık” ünitesindeki akademik başarılarına etkisi. Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Frisbie, D. A. (1988). Reliability of scores from teacher-made tests. Educational Measurement: Issue and Practice, 7(1), 25-35.
  • Gürbüz, R. (2011). Çoklu zeka kuramına göre tasarlanan öğrenme ortamında gerçekleştirilen matematik öğretiminin olumlu ve olumsuz yansımaları. International Online Journal of Educational Sciences, 3(3), 1195-1223.
  • Gürbüz, R. & Birgin O. (2011). Öğrenme ortamına çoklu zekâ kuramını taşıyan iki öğretmen ve iki araştırmacının yolculuğundan yansıyanlar. Turkish journal of computer and mathematics education, 2(1), 1-19.
  • Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. (18. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Köroğlu, H. & Yeşildere, S. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersi tamsayılar ünitesinde çoklu zeka teorisi tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 25-41.
  • Kutluca, T.&Çatlıoğlu, H.& Birgin, O.&Aydın, M. & Butakın, V. (2009). Çoklu zekâ kuramına göre geliştirilen etkinliklere dayalı öğretime ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 1-16.
  • Onay, C. (2006). Çoklu zekâ kuramına göre oyunla eğitim. (1. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Saban, A. (2003). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. (3. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • San, İ. & Güleryüz, H. (2004). Yaratıcı eğitim ve çoklu zeka uygulamaları. Ankara: Artım Yayınları.
  • Tabuk, M. (2009). Proje tabanlı öğrenmede çoklu zekâ yaklaşımının matematik öğrenme başarısına etkisi. Doktora tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, K. & Tarım, K. (2008). Çoklu zekâ kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim beşinci sınıf matematik dersinde akademik başarı ve hatırda tutma düzeyine etkisi. Elementary Education Online, 7(1), 174-187.
  • Yılmaz, G. & Fer, S. (2003). Çok yönlü zekâ alanlarına göre düzenlenen öğretim etkinliklerine ilişkin öğrencilerin görüşleri ve başarıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 235-245.
  • Uzoğlu, M. & Büyükkasap, E. (2011). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin zeka alanlarının tespiti ve bu alanlar ile fen ve matematik başarıları arasındaki ilişki. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3, 124-137.

ÇOKLU ZEKÂ KURAMINA UYGUN OLARAK HAZIRLANAN ETKİNLİKLERİN ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARILARINA VE KALICILIĞA ETKİSİ

Yıl 2015, Sayı: 30, 59 - 70, 05.05.2015

Öz

Bu araştırma ilköğretim 6.sınıf kümeler konusunda Çoklu Zekâ
Kuramına uygun olarak hazırlanan etkinliklerin öğrencilerin akademik
başarılarına ve öğrendiği bilgilerin kalıcılık düzeylerine etkisini belirlemek
amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla araştırmada yarı deneme modellerinden biri
olan eşitlenmemiş kontrol gruplu model kullanılmıştır. Araştırma 2012-2013
eğitim-öğretim yılının birinci döneminde Erzurum ili Karayazı ilçe merkezindeki
Atatürk Ortaokulu’nda yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini deney grubunda
17 kontrol grubunda 20 olmak üzere toplam 37 öğrenci oluşturmaktadır. Deney
grubunda dersler Çoklu Zekâ Kuramına uygun olarak hazırlanan etkinliklerle
işlenirken kontrol grubunda dersler müfredata uygun öğretim yöntemi ile
işlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından
geliştirilen “başarı testi” kullanılmıştır. Bu test araştırmanın başında ön test,
sonunda son test ve deneysel işlemin bitiminden beş hafta sonra da kalıcılık testi
olarak uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 15 paket programında t-testi
uygulanarak analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda Çoklu Zekâ Kuramına
uygun olarak hazırlanan etkinliklerle öğrenim gören grup ile müfredata uygun
olarak öğrenim gören grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık
bulunmamıştır.

Kaynakça

  • Altun, M. (2005). Eğitim fakülteleri ve İlköğretim Öğretmenleri İçin: Matematik Öğretimi. Bursa: Erkam Matbaacılık.
  • Altuntaş, N. (2007). Çoklu zeka kuramı ile öğrenmenin 7. sınıf öğrencilerinin matematik başarılarına etkisi. Yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Atçı, Y. (2010). 6.sınıf matematik 1. dönem 2. yazılı. 30 Eylül 2012, http://www.egitimhane.com/6-sinif-matematik-1-donem-2-yazili-d40271.html
  • Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. (3. Basım). Ankara: Bilge Matbaacılık.
  • Baki, A., Gürbüz, R., Ünal, S. ve Atasoy, E. (2009). Çoklu zeka kuramına dayalı etkinliklerin kavramsal öğrenmeye etkisi: tam sayılarda dört işlem örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 237-259.
  • Bender, W. N. (2012). Öğrenme güçlüğü olan bireyler ve eğitimleri. (Çev. M. Y. Yüksel). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Çalışkan, S. ve Yenilmez, K. (2012). Kırsalda matematik eğitiminde çoklu zekâ uygulamaları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 837-848.
  • Ercan, Ö. (2008). Çoklu zeka kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin 8.sınıf öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasılık” ünitesindeki akademik başarılarına etkisi. Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Frisbie, D. A. (1988). Reliability of scores from teacher-made tests. Educational Measurement: Issue and Practice, 7(1), 25-35.
  • Gürbüz, R. (2011). Çoklu zeka kuramına göre tasarlanan öğrenme ortamında gerçekleştirilen matematik öğretiminin olumlu ve olumsuz yansımaları. International Online Journal of Educational Sciences, 3(3), 1195-1223.
  • Gürbüz, R. & Birgin O. (2011). Öğrenme ortamına çoklu zekâ kuramını taşıyan iki öğretmen ve iki araştırmacının yolculuğundan yansıyanlar. Turkish journal of computer and mathematics education, 2(1), 1-19.
  • Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. (18. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Köroğlu, H. & Yeşildere, S. (2004). İlköğretim yedinci sınıf matematik dersi tamsayılar ünitesinde çoklu zeka teorisi tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 25-41.
  • Kutluca, T.&Çatlıoğlu, H.& Birgin, O.&Aydın, M. & Butakın, V. (2009). Çoklu zekâ kuramına göre geliştirilen etkinliklere dayalı öğretime ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 1-16.
  • Onay, C. (2006). Çoklu zekâ kuramına göre oyunla eğitim. (1. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Saban, A. (2003). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. (3. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • San, İ. & Güleryüz, H. (2004). Yaratıcı eğitim ve çoklu zeka uygulamaları. Ankara: Artım Yayınları.
  • Tabuk, M. (2009). Proje tabanlı öğrenmede çoklu zekâ yaklaşımının matematik öğrenme başarısına etkisi. Doktora tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, K. & Tarım, K. (2008). Çoklu zekâ kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim beşinci sınıf matematik dersinde akademik başarı ve hatırda tutma düzeyine etkisi. Elementary Education Online, 7(1), 174-187.
  • Yılmaz, G. & Fer, S. (2003). Çok yönlü zekâ alanlarına göre düzenlenen öğretim etkinliklerine ilişkin öğrencilerin görüşleri ve başarıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 235-245.
  • Uzoğlu, M. & Büyükkasap, E. (2011). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin zeka alanlarının tespiti ve bu alanlar ile fen ve matematik başarıları arasındaki ilişki. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3, 124-137.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Abdullah Kaplan

Hatice Yılmaz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 5 Mayıs 2015
Gönderilme Tarihi 25 Mayıs 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Sayı: 30

Kaynak Göster

APA Kaplan, A., & Yılmaz, H. (2015). ÇOKLU ZEKÂ KURAMINA UYGUN OLARAK HAZIRLANAN ETKİNLİKLERİN ÖĞRENCİLERİN AKADEMİK BAŞARILARINA VE KALICILIĞA ETKİSİ. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi(30), 59-70.