Derleme

Geri Çekildi: YERLEŞİK TERAPİ KABULLERİNİ YIKAN BİR YAKLAŞIM: PROVOKATİF TERAPİ

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 2, 71 - 82, 30.11.2021
Bu makale 21 Mayıs 2024 tarihinde geri çekildi. https://dergipark.org.tr/tr/pub/alanyazin/issue/82657/1182156

Öz

Frank Farrelly ve Jeff Brandsma tarafından geliştirilen geleneksel psikoloji kuramlarından oldukça farklı bir anlayış ve teknikler barındıran uluslararası alan yazında bir postmodern ve kısa süreli terapi yöntemi olarak ses getirmiş “Provokatif Terapi” yerli alan yazında fazlaca bilinmemektedir. Provokatif Terapi, yaklaşık olarak dört oturum süren kısa süreli bir terapi tekniğidir. Danışanın direncini kırmadaki hız ve etkililiği, mizahî tarzı ve ters psikoloji teknikleri ile oldukça eğlenceli ve özgün bir postmodern yaklaşımı olarak günümüzde yurt dışında ilgi görmektedir.1963 Temmuzundan beri Provokatif Terapiyle alakalı meslekten olanlara, öğrencilere, kursiyer ve halka seminer, sempozyum, çalıştaylar düzenlenmiş, eğitimler verilmiş ve günümüzde de terapinin resmi internet sitesinde etkinlikler, online içerikler, eğitimler ile ilgili çok sayıda bilgi yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı provokatif terapi hakkında bir derleme hazırlayarak konu hakkında yerli alan yazına katkı sağlamaktır.

Kaynakça

  • Başkaya, E , Demir, S . (2018). Sihirli Gülüşlerle Yaşama Bir Dokunuş: Mizah Terapi . Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi , 5 (3) , 453-457 . DOI: 10.17681/hsp.340288
  • Corey, G. (2005). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi Kuram ve Uygulamaları. (T. Ergene, Çev.) Ankara: Mentis Yayınları.
  • Corsini, R. J. (1981). Handbook of Innovative Therapy. Canada, ABD: John Wiley & Sons Inc.
  • Corsini, R. J., & Wedding, D. (2011). Current Psychotherapies. Belmont, CA, USA: Brooks/Cole.
  • Egerer, J. (2020). Teasing People Into Health? Sami Cartoons, Indigenous Humour, And Provocative Therapy. Tijdschrift voor Skandinavistiek, 37(1), 19-37. doi:10.21827/tvs.37.1.36930
  • Ellis, A. (1999). How To Make Yourself Happy And Remarkably Less Disturbable. Atascadero, CA: Impact Publishers.
  • Farrelly, F., & Matthews, S. (1981). Provocative therapy. (pp. 678-693). New York: Wiley.
  • Farrelly, F. & Lynch, M. (1987). Humor in Provocative Therapy. 81-106). Sarasota: Professional Resource Exchange.
  • Farrelly, F., & Brandsma, J. (1994). Provocative Therapy (8. Baskı b.). CA: Meta Publications Inc.
  • Fisher, K. A. (1970). The Iconoclast's Notebook. Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 54-56.
  • Fry, W., & Salameh, W. (1987). Handbook of Humor and Psychotherapy: Advances In The Clinical Use Of Humor. Kanada, USA: Professional Resource Exchange Inc.
  • Glasser, W. (2000). Counseling With Choice Theory: The New Reality Therapy. New York: Harper Collins.
  • Goldin, E., & Bordan, B. (1999). The Use of Humor in Counseling: The Laughing Cure. Journal of Counseling & Development, 77(4), 405-410.
  • İzgiman, S. (2014). Terapide Yeni Ufuklar Modern, Postmodern ve Kısa Terapiler (1. b.). (A. N. Canel, Dü.) İstanbul: Pinhan Yayıncılık. Kaplan, H. B. (2013). In Good Humor. The Psychologist, 26(6).
  • Kemp, N. (2015). provocativetherapy.com. Provocative Therapy: http://www.provocativetherapy.com/what-is-provocative-therapy/ adresinden alındı
  • Kush, J. (1997). Relationship Between Humor Appreciation and Counselor Self-Perceptions. Counseling and Values, 42(1), 22-29.
  • Martin, R. A. (2007). The Psychology of Humor An Integrative Approach. Canada: Elsevier Academic Press.
  • Murdock, N. L. (2012). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi Kuramları. (F. Akkoyun, Çev.) Ankara: Nobel Yayınları.
  • Rogers, C. (2003). Client Centered Therapy: Its Current Practice, Implications and Theory. Londra: Constable.
  • Segal, L. (1979). Provocative Therapy. Family Process, 18(1), 103. doi:https://doi.org/10.1111/j.1545-5300.1979.103_1.x Terzi, Ş. I., & Tekinalp, B. E. (2013). Psikolojik Danışmada Güncel Kuramlar. Ankara: Pegem Akademi.
  • Tuğut, N., & Kaya, D. (2017). Hemşirelerin Terapötik Mizah Kullanma Durumları ve Problem Çözme Becerileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 10(3), 131-136.
  • Valentine, L., & Gabbard, G. O. (2014). Can the use of humor in psychotherapy be taught? Academic Psychiatry (38), 75-81. doi:https://doi.org/10.1007/s40596-013-0018-2
  • Weaver, S. T., & Wilson, N. C. (1997). Addiction Counselors Can Benefit From Appropriate Humor in the Work Setting. Journal Of Employment Counseling, 34(3), 108-114.
  • Zorlu, H., & Gündüz, Ö. (2019). Psikoterapide Mizah. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 8(3), 190 - 199.

Geri Çekildi: An Approach Breaking Acceptances of Residentıal Therapy: Provocative Therapy

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 2, 71 - 82, 30.11.2021
Bu makale 21 Mayıs 2024 tarihinde geri çekildi. https://dergipark.org.tr/tr/pub/alanyazin/issue/82657/1182156

Öz

"Provocative Therapy", which has a very different understanding and techniques from the traditional psychology theories developed by Frank Farrelly and Jeff Brandsma, has made a name for itself as a postmodern and short-term therapy method in the international literature, and is not widely known in the national literature. Provocative Therapy is a short-term therapy technique that lasts approximately four sessions. Today, it attracts attention abroad as a very entertaining and original postmodern approach with its speed and effectiveness in breaking the resistance of the client, its humorous style and reverse psychology techniques. Since July 1963, seminars, symposiums, workshops have been organized for professionals, students, trainees and the public related to Provocative Therapy. and today, the official website of the therapy contains a lot of information about events, online content and training.The aim of this study is to contribute to the national literature on the subject by preparing a review about provocative therapy.

Kaynakça

  • Başkaya, E , Demir, S . (2018). Sihirli Gülüşlerle Yaşama Bir Dokunuş: Mizah Terapi . Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi , 5 (3) , 453-457 . DOI: 10.17681/hsp.340288
  • Corey, G. (2005). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi Kuram ve Uygulamaları. (T. Ergene, Çev.) Ankara: Mentis Yayınları.
  • Corsini, R. J. (1981). Handbook of Innovative Therapy. Canada, ABD: John Wiley & Sons Inc.
  • Corsini, R. J., & Wedding, D. (2011). Current Psychotherapies. Belmont, CA, USA: Brooks/Cole.
  • Egerer, J. (2020). Teasing People Into Health? Sami Cartoons, Indigenous Humour, And Provocative Therapy. Tijdschrift voor Skandinavistiek, 37(1), 19-37. doi:10.21827/tvs.37.1.36930
  • Ellis, A. (1999). How To Make Yourself Happy And Remarkably Less Disturbable. Atascadero, CA: Impact Publishers.
  • Farrelly, F., & Matthews, S. (1981). Provocative therapy. (pp. 678-693). New York: Wiley.
  • Farrelly, F. & Lynch, M. (1987). Humor in Provocative Therapy. 81-106). Sarasota: Professional Resource Exchange.
  • Farrelly, F., & Brandsma, J. (1994). Provocative Therapy (8. Baskı b.). CA: Meta Publications Inc.
  • Fisher, K. A. (1970). The Iconoclast's Notebook. Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 54-56.
  • Fry, W., & Salameh, W. (1987). Handbook of Humor and Psychotherapy: Advances In The Clinical Use Of Humor. Kanada, USA: Professional Resource Exchange Inc.
  • Glasser, W. (2000). Counseling With Choice Theory: The New Reality Therapy. New York: Harper Collins.
  • Goldin, E., & Bordan, B. (1999). The Use of Humor in Counseling: The Laughing Cure. Journal of Counseling & Development, 77(4), 405-410.
  • İzgiman, S. (2014). Terapide Yeni Ufuklar Modern, Postmodern ve Kısa Terapiler (1. b.). (A. N. Canel, Dü.) İstanbul: Pinhan Yayıncılık. Kaplan, H. B. (2013). In Good Humor. The Psychologist, 26(6).
  • Kemp, N. (2015). provocativetherapy.com. Provocative Therapy: http://www.provocativetherapy.com/what-is-provocative-therapy/ adresinden alındı
  • Kush, J. (1997). Relationship Between Humor Appreciation and Counselor Self-Perceptions. Counseling and Values, 42(1), 22-29.
  • Martin, R. A. (2007). The Psychology of Humor An Integrative Approach. Canada: Elsevier Academic Press.
  • Murdock, N. L. (2012). Psikolojik Danışma ve Psikoterapi Kuramları. (F. Akkoyun, Çev.) Ankara: Nobel Yayınları.
  • Rogers, C. (2003). Client Centered Therapy: Its Current Practice, Implications and Theory. Londra: Constable.
  • Segal, L. (1979). Provocative Therapy. Family Process, 18(1), 103. doi:https://doi.org/10.1111/j.1545-5300.1979.103_1.x Terzi, Ş. I., & Tekinalp, B. E. (2013). Psikolojik Danışmada Güncel Kuramlar. Ankara: Pegem Akademi.
  • Tuğut, N., & Kaya, D. (2017). Hemşirelerin Terapötik Mizah Kullanma Durumları ve Problem Çözme Becerileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 10(3), 131-136.
  • Valentine, L., & Gabbard, G. O. (2014). Can the use of humor in psychotherapy be taught? Academic Psychiatry (38), 75-81. doi:https://doi.org/10.1007/s40596-013-0018-2
  • Weaver, S. T., & Wilson, N. C. (1997). Addiction Counselors Can Benefit From Appropriate Humor in the Work Setting. Journal Of Employment Counseling, 34(3), 108-114.
  • Zorlu, H., & Gündüz, Ö. (2019). Psikoterapide Mizah. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 8(3), 190 - 199.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Zeynep Darçın 0000-0001-7393-5219

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2021
Gönderilme Tarihi 5 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 2 Sayı: 2