Abstract
Konuşma insanların yaşamları boyunca kullanabilecekleri önemli bir dil becerisi, iletişim sürecinin temel bir ögesidir. İletişimin insanlar için hem bir ihtiyaç hem de bir zorunluluk olması bireylerin konuşma becerisinin gelişmiş olmasını gerekli kılmaktadır. Konuşma, bireysel ve toplumsal ilişkilerin doğru, etkili ve verimli bir şekilde gerçekleştirilmesinde kilit rol oynamaktadır. Bu bakımdan öğrenciler konuşma kazanımlarını edinmeli ve bu kazanımları işlevsel bir şekilde kullanabilmelidir. Bu çalışma öğrencilerin duygu, düşünce, hayal ve izlenimlerini ifade etmede zorlanması problemine çözüm üretmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada öğrencilerin konuşma becerilerinin geliştirilmesinde etkileşimli sınıf ortamlarının rolü araştırılmıştır. Bu kapsamda çalışma katılımcı eylem araştırmasıyla yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yoluyla belirlenen Ankara’da bulunan bir ortaokulun yedinci sınıfında öğrenim gören 11 öğrencidir. Araştırmada, araştırmacı tarafından tasarlanan ve uzman görüşü alınarak son hâli verilen eylem planları kullanılmıştır. Bu süreçte veriler gözlem, yarı yapılandırılmış görüşme, araştırmacı ve öğrenci günlüğü ile etkinlik çalışmalarında kullanılan dokümanlardan elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi tekniğine başvurulmuştur. Araştırmanın sonucunda Türkçe dersi etkileşimli sınıf ortamlarında öğrencilerin öğrenme-öğretme sürecinin aktif bir katılımcısı olarak yaparak, yaşayarak ve eğlenerek öğrendiği bu sayede konuşma becerisinin gelişmesini sağladığı sonucu elde edilmiştir. Ayrıca öğrencilerin etkileşimli sınıf ortamlarında gerçekleştirilen etkinliklerde kelimeleri anlamlarına uygun olarak kullanmaya gayret ettikleri, beden dili kullanımına ve sesletime dikkat ettikleri tespit edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarından hareketle öğretmenlere öğrenme ortamında teknoloji kullanmaları, grup çalışmaları ile iş birliğine dayanan uygulamalara yer vermeleri başta olmak üzere çeşitli önerilerde bulunulmuştur.
References
- Abarca, M. F. (2004). Interaction in the English Classroom; an Exploratory Study. Revista Electronica Actualidades Investigativas en Educacion, 4(1), 1-24.
- Adalı, O. (2003). Anlamak ve Anlatmak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
- Arslan, A. (2012). Üniversite Öğrencilerinin ‘‘Topluluk Karşısında Konuşma’’ ile İlgili Çeşitli Görüşleri. Turkish Studies, 7(3), 221-231.
- Aşıcı, M. (1996). İlkokul 4-5. Sınıflarda Anadili Öğretiminde Karşılaşılan Problemler ve Öneriler. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Barın, M. (1997). Dinleme-Konuşma Becerilerinin Önemi, Dil Öğretimine Katkıları ve Atatürk Üniversitesi İngiliz Dili Bölümlerinde Uygulanışı. Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
- Başaran, M. ve Demir, M. (2020). Türkçe Öğretmenlerinin Öğrencilerin Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Kullandığı Yöntem-Teknik ve Örnek Uygulamalar Üzerine Bir İnceleme. Öğretmen Eğitiminde Yenilikçi Araştırmalar Dergisi, 1(1), 39-54.
- Büyükikiz, K. ve Hasırcı, S. (2013). Ana Dili Öğretiminde Konuşma Becerisinin Yeri. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1) , 57-63.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F.(2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Cazden, C. (1988). Classroom Discourse: The Language of Teaching and Learning. Portsmouth: Heinemann. Creswell, J. W. (2012). Educational Research. Boston: Pearson Education.
- Demir, O. (2015). Geçmişten Günümüze Türkçe Öğretim Programlarının Konuşma Becerisi Bakımından Değerlendirilmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1) , 295-306.
- Demir, S. ve Gül Özdil, B. (2019). Öğretmen Görüşlerine Göre Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Becerileri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 865-881.
- Demir, T. (2010). Konuşma Eğitiminde Benmerkezci Konuşmaya Yönelik Bir Deneme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2) , 415-430.
- Doğan, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Örnekleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
- Dölek, O. (2021). Konuşma Başarımının ve Konuşmanın Duyuşsal Niteliklerinin Kültürel Sermaye Açısından İncelenmesi. Doktora Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
- Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı Karma Öğrenme Ortamlarının Dinleme ve Konuşma Becerilerine Etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
- Florez, M. C. (1999). İmproving Adult English Language Learners’ Speaking Skills. Washington: Center for Applied Linguistics.
- Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2012). How to Design and Evaluate Research in Education. New York: McGraw-Hill.
- Garip, S. ve Göçer, A. (2022). Türkçe Dersi Etkileşimli Sınıf Ortamlarında Dinleme Becerisinin Gelişimi ve Değerlendirilmesi. Journal of Multidisciplinary Studies in Education, 6 (4) , 112-132.
- Golub, I. N. (1994). Actives For An Interactive Classroom. Illınois: National Council of Teachers of English. Göçer, A. (2015). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Konuşma Becerisinin Kazandırılması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 21-36.
- Göçer, A. (2016). Türkçe Eğitimde Öğrenen Özerkliği ve Etkileşimli Sınıf Ortamı Tasarımının Önemi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 188-201.
- Göçer, A. ve Garip, S. (2020). Türkçe Dersi Sosyal Etkileşime Dayalı Sınıf Ortamlarının Öğrencilerin Anlatma Becerilerinin Geliştirilmesindeki Yeri. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2) , 16-32.
- Güneş, F. (2014). Konuşma Öğretimi Yaklaşım ve Modelleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(1), 1-27.
- Güneş, F. (2017). Türkçe Öğretimi: Yaklaşımlar ve Modeller (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Hamzadayı, E. ve Dölek, O. (2017). Konuşma Becerisinin Değerlendirilmesinde Türkçe Öğretmenlerinin Yaklaşımları. Journal of Language Education and Research , 3(3), 135-151.
- Hanum, N. S. (2017). The Importance of Classroom Interaction in The Teaching of Reading in Junior High School. In Prosiding Seminar Nasional Mahasiswa Kerjasama Direktorat Jenderal Guru dan Tenaga Kependidikan Kemendikbud (pp. 1-9). Universitas Negeri Malang.
- Hendricks, C. (2006). Improving Schools Though Action Research. Boston: Pearson Education.
- Ibrahim, M. E. H. (2012). Classroom Interaction in Second Language Teaching and Learning in The Vocational Education Development Centre (VEDC). Yüksek Lisans Tezi. Leeds: TESOL Faculty of Education.
- Karatay, H. ve Tekin, G. (2019). Konuşma Eğitiminin Bürün Özellikleri ve Öğretimi. Kesit Akademi Dergisi, 5(18), 1-28.
- Kardaş, M. N. ve Uca, N. (2016). Aktif Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Başarı, Tutum ve Uygulamalara Yönelik Görüşleriyle İlişkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 118-130.
- Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Etkinlikler. TÜBAR, XIII, 287-309.
- Kurudayıoğlu, M. ve Kiraz, B. (2020). Hazırlıksız Konuşma Stratejileri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (20), 167-189.
- KusumaSuci, D. (2015). Classroom Interactions Inspeaking Class of English Department of Muhammadiyah Unıversity of Surakarta. Doktora Tezi. Surakarta: Muhammadiyah University of Surakarta.
- Liu, G. (2017). Study on the Strategy and Its Application in the Interactive Teaching of College English. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 155, 279-282.
- Lüle Mert, E. (2015). Türkçe Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarına İlişkin Bir İnceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(37), 784-789.
- MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi Programı ve Kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
- MEB. (2019). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma – Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
- Nalıncı, A. N. (2000). Avrupa Birliğine Tam Üyelik Yolunda Başarının Anahtarı: Yeniden Yapılanma. Ankara: Ümit Yayınları.
- Ocak, G. ve Akkaş Baysal, E. (2021). Eylem Araştırmasını Anlamak. Ocak, G. (Ed.), Eğitimde Eylem Araştırması ve Örnek Araştırmalar (s. 1-46). Ankara: Pegem Akademi.
- Özkan, E. ve Kınay, İ. (2015). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(3), 1290-1301.
- Öztürk, B. K. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Eğitimine Yönelik Öğretmen Görüşleri: Nitel Bir Çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 342-356.
- Sak, R., Şahin Sak, İ. T., Öneren Şendil, Ç., & Nas, E. (2021). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Doküman Analizi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 4(1), 227-250.
- Silverthorn, D. U. (2006). Teaching and Learning in the Interactive Classroom. Advances in Physiology Education, 30(4), 135-140.
- Steinert, Y., ve Snell, L. S. (1999). Interactive lecturing: strategies for increasing participation in Large Group Presentations. Medical Teacher, 21, 37-42.
- Taşpınar M. ve Atıcı, B. (2002). Öğretim Model, Strateji, Yöntem Ve Becerileri/Teknikleri: Kavramsal Boyut. Eğitim Araştırmaları, 8, 207–215.
- Temizyürek, F. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 40(2), 113-131.
- Tezci, E. ve Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), 50-55.
- Uçgun, D. (2007). Konuşma Eğitimini Etkileyen Faktörler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 59-67.
- Wang, C. (2017). Two Affective Variables and Language Learners’ Perceptions of Classroom İnteraction. The Journal of Asia TEFL, 14(1), 16-31.
- Wulandari, R. A. (2018). Classroom Interaction in The Second Grade Speaking Class at Unıversity of Nusantara Pgrı Kediri Academic Year 2017/2018. Yüksek Lisans Tezi. Nusantara: University Of Nusantara Pgrı Kedırı.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık
- Yıldız, D. (2014). Etkileşimli Öğretim Stratejisinin Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı Öğrencilerinin Konuşma Becerilerine Etkisi. Doktora Tezi. Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi.
- Yukhimenko A.N., Mefodeva M.A., Belyaeva E.A., ve Grigorieva L.L. (2017). Interactive Teaching Methods as Means of Stimulating Reserves of Student Interaction. International Journal Scientific Study, 5(4), 58-62
Abstract
Speech is a critical language skill that individuals can use throughout their lives, constituting a fundamental element of the communication process. The necessity and obligation of communication, being both a need and a requirement for humans, necessitate the development of individuals’ speaking skills. Speech plays a pivotal role in facilitating accurate, effective, and efficient individual and societal interactions. Therefore, students should acquire speaking competencies and be able to employ them functionally. This study was conducted with the aim of addressing the problem of students struggling to express their emotions, thoughts, fantasies, and impressions. Within this context, the role of interactive classroom environments in enhancing students’ speaking skills was investigated. The study was carried out through participatory action research. The study group was determined through convenient sampling, consisting of 11 students in the seventh grade of a middle school located in Ankara. Action plans, designed by the researcher and finalized with expert opinions, were used in the research process. Data were obtained through observations, semi-structured interviews, researcher and student diaries, as well as documents used in activity studies. Content analysis technique was employed in the analysis of the obtained data. As a result of the research, it was concluded that students actively participated in the learning-teaching process as active participants in interactive classroom environments for Turkish lessons, learning by doing, experiencing, and having fun, which led to the development of speaking skills. Additionally, it was observed that students in interactive classroom environments made efforts to use words in accordance with their meanings, paid attention to body language, and voice modulation. Based on the results of the research, various recommendations were made to teachers, including the use of technology in the learning environment, incorporating collaborative activities, among other strategies.
References
- Abarca, M. F. (2004). Interaction in the English Classroom; an Exploratory Study. Revista Electronica Actualidades Investigativas en Educacion, 4(1), 1-24.
- Adalı, O. (2003). Anlamak ve Anlatmak. İstanbul: Pan Yayıncılık.
- Arslan, A. (2012). Üniversite Öğrencilerinin ‘‘Topluluk Karşısında Konuşma’’ ile İlgili Çeşitli Görüşleri. Turkish Studies, 7(3), 221-231.
- Aşıcı, M. (1996). İlkokul 4-5. Sınıflarda Anadili Öğretiminde Karşılaşılan Problemler ve Öneriler. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Barın, M. (1997). Dinleme-Konuşma Becerilerinin Önemi, Dil Öğretimine Katkıları ve Atatürk Üniversitesi İngiliz Dili Bölümlerinde Uygulanışı. Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
- Başaran, M. ve Demir, M. (2020). Türkçe Öğretmenlerinin Öğrencilerin Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Kullandığı Yöntem-Teknik ve Örnek Uygulamalar Üzerine Bir İnceleme. Öğretmen Eğitiminde Yenilikçi Araştırmalar Dergisi, 1(1), 39-54.
- Büyükikiz, K. ve Hasırcı, S. (2013). Ana Dili Öğretiminde Konuşma Becerisinin Yeri. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(1) , 57-63.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F.(2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Cazden, C. (1988). Classroom Discourse: The Language of Teaching and Learning. Portsmouth: Heinemann. Creswell, J. W. (2012). Educational Research. Boston: Pearson Education.
- Demir, O. (2015). Geçmişten Günümüze Türkçe Öğretim Programlarının Konuşma Becerisi Bakımından Değerlendirilmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1) , 295-306.
- Demir, S. ve Gül Özdil, B. (2019). Öğretmen Görüşlerine Göre Ortaokul Öğrencilerinin Konuşma Becerileri. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(3), 865-881.
- Demir, T. (2010). Konuşma Eğitiminde Benmerkezci Konuşmaya Yönelik Bir Deneme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2) , 415-430.
- Doğan, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Örnekleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 185-204.
- Dölek, O. (2021). Konuşma Başarımının ve Konuşmanın Duyuşsal Niteliklerinin Kültürel Sermaye Açısından İncelenmesi. Doktora Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
- Erdem, A. ve Erdem, M. (2015). Yapılandırmacı Karma Öğrenme Ortamlarının Dinleme ve Konuşma Becerilerine Etkisi. İlköğretim Online, 14(3), 1130-1148.
- Florez, M. C. (1999). İmproving Adult English Language Learners’ Speaking Skills. Washington: Center for Applied Linguistics.
- Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2012). How to Design and Evaluate Research in Education. New York: McGraw-Hill.
- Garip, S. ve Göçer, A. (2022). Türkçe Dersi Etkileşimli Sınıf Ortamlarında Dinleme Becerisinin Gelişimi ve Değerlendirilmesi. Journal of Multidisciplinary Studies in Education, 6 (4) , 112-132.
- Golub, I. N. (1994). Actives For An Interactive Classroom. Illınois: National Council of Teachers of English. Göçer, A. (2015). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Konuşma Becerisinin Kazandırılması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 21-36.
- Göçer, A. (2016). Türkçe Eğitimde Öğrenen Özerkliği ve Etkileşimli Sınıf Ortamı Tasarımının Önemi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 188-201.
- Göçer, A. ve Garip, S. (2020). Türkçe Dersi Sosyal Etkileşime Dayalı Sınıf Ortamlarının Öğrencilerin Anlatma Becerilerinin Geliştirilmesindeki Yeri. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2) , 16-32.
- Güneş, F. (2014). Konuşma Öğretimi Yaklaşım ve Modelleri. Bartın University Journal of Faculty of Education, 3(1), 1-27.
- Güneş, F. (2017). Türkçe Öğretimi: Yaklaşımlar ve Modeller (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Hamzadayı, E. ve Dölek, O. (2017). Konuşma Becerisinin Değerlendirilmesinde Türkçe Öğretmenlerinin Yaklaşımları. Journal of Language Education and Research , 3(3), 135-151.
- Hanum, N. S. (2017). The Importance of Classroom Interaction in The Teaching of Reading in Junior High School. In Prosiding Seminar Nasional Mahasiswa Kerjasama Direktorat Jenderal Guru dan Tenaga Kependidikan Kemendikbud (pp. 1-9). Universitas Negeri Malang.
- Hendricks, C. (2006). Improving Schools Though Action Research. Boston: Pearson Education.
- Ibrahim, M. E. H. (2012). Classroom Interaction in Second Language Teaching and Learning in The Vocational Education Development Centre (VEDC). Yüksek Lisans Tezi. Leeds: TESOL Faculty of Education.
- Karatay, H. ve Tekin, G. (2019). Konuşma Eğitiminin Bürün Özellikleri ve Öğretimi. Kesit Akademi Dergisi, 5(18), 1-28.
- Kardaş, M. N. ve Uca, N. (2016). Aktif Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Başarı, Tutum ve Uygulamalara Yönelik Görüşleriyle İlişkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, 118-130.
- Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Etkinlikler. TÜBAR, XIII, 287-309.
- Kurudayıoğlu, M. ve Kiraz, B. (2020). Hazırlıksız Konuşma Stratejileri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (20), 167-189.
- KusumaSuci, D. (2015). Classroom Interactions Inspeaking Class of English Department of Muhammadiyah Unıversity of Surakarta. Doktora Tezi. Surakarta: Muhammadiyah University of Surakarta.
- Liu, G. (2017). Study on the Strategy and Its Application in the Interactive Teaching of College English. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 155, 279-282.
- Lüle Mert, E. (2015). Türkçe Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarına İlişkin Bir İnceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(37), 784-789.
- MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi Programı ve Kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
- MEB. (2019). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma – Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
- Nalıncı, A. N. (2000). Avrupa Birliğine Tam Üyelik Yolunda Başarının Anahtarı: Yeniden Yapılanma. Ankara: Ümit Yayınları.
- Ocak, G. ve Akkaş Baysal, E. (2021). Eylem Araştırmasını Anlamak. Ocak, G. (Ed.), Eğitimde Eylem Araştırması ve Örnek Araştırmalar (s. 1-46). Ankara: Pegem Akademi.
- Özkan, E. ve Kınay, İ. (2015). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(3), 1290-1301.
- Öztürk, B. K. ve Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Eğitimine Yönelik Öğretmen Görüşleri: Nitel Bir Çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 342-356.
- Sak, R., Şahin Sak, İ. T., Öneren Şendil, Ç., & Nas, E. (2021). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Doküman Analizi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 4(1), 227-250.
- Silverthorn, D. U. (2006). Teaching and Learning in the Interactive Classroom. Advances in Physiology Education, 30(4), 135-140.
- Steinert, Y., ve Snell, L. S. (1999). Interactive lecturing: strategies for increasing participation in Large Group Presentations. Medical Teacher, 21, 37-42.
- Taşpınar M. ve Atıcı, B. (2002). Öğretim Model, Strateji, Yöntem Ve Becerileri/Teknikleri: Kavramsal Boyut. Eğitim Araştırmaları, 8, 207–215.
- Temizyürek, F. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 40(2), 113-131.
- Tezci, E. ve Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(1), 50-55.
- Uçgun, D. (2007). Konuşma Eğitimini Etkileyen Faktörler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 59-67.
- Wang, C. (2017). Two Affective Variables and Language Learners’ Perceptions of Classroom İnteraction. The Journal of Asia TEFL, 14(1), 16-31.
- Wulandari, R. A. (2018). Classroom Interaction in The Second Grade Speaking Class at Unıversity of Nusantara Pgrı Kediri Academic Year 2017/2018. Yüksek Lisans Tezi. Nusantara: University Of Nusantara Pgrı Kedırı.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık
- Yıldız, D. (2014). Etkileşimli Öğretim Stratejisinin Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı Öğrencilerinin Konuşma Becerilerine Etkisi. Doktora Tezi. Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi.
- Yukhimenko A.N., Mefodeva M.A., Belyaeva E.A., ve Grigorieva L.L. (2017). Interactive Teaching Methods as Means of Stimulating Reserves of Student Interaction. International Journal Scientific Study, 5(4), 58-62
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Turkish Language and Literature (Other) |
| Journal Section | Araştırma Makaleleri |
| Authors | |
| Publication Date | September 26, 2023 |
| Submission Date | August 23, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 Issue: 12 |
Dergimiz
* Uluslararası Hakemli Dergidir (International Peer Reviewed Journal)
* Yılda 6 sayı yayımlanmaktadır (Published 6 times a year)
* Dergide, Türkçe ve İngilizce makaleler yayımlanmaktadır.
* Dergi açık erişimli bir dergidir.
* Bu web sitesi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.