Abstract
Kaynaştırma uygulamalarının başarılı olabilmesi için sınıf/branş öğretmenlerinin eğitimde güncel yaklaşımlardan yararlanması önemli görülmektedir. Birlikte öğretim; tüm öğrencilerin üst düzeyde fayda görmesini amaçlayan ve derslerin birden fazla öğretmen ile sürdürülmesi ilkesine dayanan öğretimsel bir yöntemdir. Bu anlamda ülkemizde birlikte öğretimden, kapsayıcı eğitim ortamlarının oluşmasında uygulamaya koyulabilecek yeni bir yönelim olarak bahsedebiliriz. Birlikte öğretim, özel gereksinimli olan ve normal gelişim gösteren öğrencilere yönelik olarak uygulanan bir yöntemdir. Bu çalışmanın amacı; özel gereksinimli olan ve normal gelişim gösteren öğrencilerin eğitiminde kullanılan birlikte öğretim yaklaşımını tanıtmak, uygulama hazırlıkları, uygulama alt modelleri, yarar ve sınırlılıkları hakkında açıklamalarda bulunmaktır. Ayrıca bu açıklamalara dayanılarak uygulamacı ve araştırmacılara öneriler sunmaktır.
Thanks
Tüm Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi ekibine teşekkür eder, iyi çalışmalar dileriz.
References
- Friend, M., & Cook, L. (2004). Collaborating with professionals and parents without being overwhelmed: building partnerships and teams. In J. Burnett and C. Peters-Johnson (Eds.), Thriving as a special educator. Arlington, VA: The Council for Exceptional Children.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Kaynaştırma/Bütünleştirme Yoluyla Eğitim Uygulamaları Genelgesi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Murawski, W. W., & Dieker, L.A. (2004). Tips and Strategies for Co-Teaching at the Secondary Level. Council for Exceptional Children, 36(5), 52-58.
Abstract
In order for mainstreaming practices to be successful, it is considered important that classroom/branch teachers benefit from current approaches in education. Co-teaching; it is an instructional method that aims to ensure that all students benefit at the highest level and is based on the principle of continuing the lessons with more than one teacher. In this regard, we can talk about co-teaching as a new orientation that can be put into practice in the creation of inclusive education environments in our country. Co-teaching is a method applied to students with special needs and normal development. The aim of this study; to introduce the co-teaching approach used in the education of students with special needs and normal development, to make explanations about application preparations, application sub-models, benefits and limitations. It is also to offer suggestions to practitioners and researchers based on these explanations.
References
- Friend, M., & Cook, L. (2004). Collaborating with professionals and parents without being overwhelmed: building partnerships and teams. In J. Burnett and C. Peters-Johnson (Eds.), Thriving as a special educator. Arlington, VA: The Council for Exceptional Children.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2010). İlköğretim Okullarındaki Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Kaynaştırma/Bütünleştirme Yoluyla Eğitim Uygulamaları Genelgesi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
- Murawski, W. W., & Dieker, L.A. (2004). Tips and Strategies for Co-Teaching at the Secondary Level. Council for Exceptional Children, 36(5), 52-58.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Other Fields of Education |
| Journal Section | İnceleme Makalesi |
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 23 Issue: 3 |
